koltuğunda uzanmış, numaraya mesaj atmaya devam ediyordu mire. mesajlara da cevap vermediğine göre öldüğünü düşünüyordu. ona yardım etmek istemişti ama edemiyordu. numara uzun zamandır onu aramıyordu. ona mesaj yazmaya devam ederken birisinin aradığını gördü. o numaraydı hızlıca telefonu açtı ve açar açmaz konuşmaya başladı.
"hey! seni çok merak ettim! iyi misin?"
uzun süredir ses gelmedi. mire endişeleniyordu.
"hey! orada mısın?"
tokat atma sesleri gelmeye başlamıştı. ama ağlama sesleri yoktu bu sefer.
"sana birisi zarar mı veriyor? lütfen cevap ver!"
tekrar sessizlik. çığlık sesleri duyuldu. mire korkusundan cevap veremdi. telefonun başındaki kişi çığlık atmaya devam ediyordu.
"neden çığlık atıyorsun? sana yardım etmek istiyorum!! seni oradan kurtaracağım. lütfen cevap ver."
çığlıkların yanında ağlama sesleri de duyulmaya başlamıştı. hem çığlık atıyor hem de ağlıyordu.
çığlıklarının ve hıçkırıklı ağlayışlarının içinde zor da olsa konuştu.
"s-sumire, beni kurtar l-lütfen. yardıma ihtiyacım var. bana yardım et!"
ağlama sesleri yükselmeye başladı.
"seni kurtarmak istiyorum ama nerede olduğunu bilmiyorum. bana nerede olduğunu söyle!"
ses çıkmadı. çığlıklar artmaya başlamıştı.
"cevap ver lütfen! lütfen cevap vermeye çalış!"
yüksek bir tokat sesi, çığlık sesi ve hat kapanma sesi.
