Verdwaald

Nieuwe vrienden

Een zonnestraal die door de gordijnen schijnt wekt Ruby de volgende morgen. Ze schrikt wakker. Ze had een nachtmerrie. Alweer.

Het was twaalf over zeven. Vandaag was het de dag dat ze weg zou lopen. Een nieuw leven beginnen. Ruby pakte haar tas en ging aan de eet tafel zitten. Ze bedacht waar ze heen zou gaan en zette ondertussen een schaaltje cornflakes op de tafel neer. Ruby wist nog niet precies waar ze heen zou gaan, maar ze zou eerst naar de stad gaan. Alhoewel, misschien was dat niet zo slim. Ze zou dan het risico nemen om kinderen van haar school tegen te komen. Tja, waar moest Ruby anders heen? Naar Samantha zeker? Nee, die had het te druk met haar andere vrienden. Ze zou het vanzelf wel zien. Ze zou heen gaan waar haar hart haar naar toe wees. Ruby zou voor het eerst in haar leven echt haar hart volgen.

Ruby bedacht zich opnieuw, het was misschien toch wel slim om nog even naar school te gaan. Dat was waar ook, ze had het eerste uur vrij! Alsnog zou ze wel haast moeten maken. Tussen haar kleren propte Ruby snel nog even haar boeken en ging naar school.

Toen Ruby de school in liep had ze het gevoel dat iemand in de gang naar haar keek. Mackenzie en Tessa waren het dit keer niet. Ze keek de kant op waarvandaan twee glinsterende ogen Ruby aankeken. Het was Dion. Hij gebaarde dat Ruby naar hem toe moest komen. Ruby lachte, eindelijk waren er mensen die met haar praatte en met haar wilde 'chillen'.

"Hoi Ruby," Dion zwaaide "Eh...Ruby dit is Ruben, Ruben dit is Ruby." Een jongen met blond haar en blauwe ogen die verstopt zaten achter dikke brillenglazen gaf Ruby een hand.

"Hey, ik ben Ruben. Dion had al het een en ander over je verteld."

"Oh is dat zo Dion?" ik gaf hem een zacht duwtje. Hij duwde me zacht terug. "Maar hoi, ik ben Ruby. Trouwens, onze namen lijken op elkaar."

"Klopt." zei Ruben een beetje verward, die opmerking sloeg natuurlijk ook nergens op.

"Zullen we dan maar naar de les gaan?" stelde Dion voor.

"Oke." Ik was het het met Dion eens, dus liepen we langzaam naar het lokaal.

"Ik moet dan ook maar gaan," zei Ruben. "Doei"

"Doei."

In de gang was het druk, dus ging Ruby perrongelijk op iemands voeten staan.

"Auw, kun je niet even uitkijken? Dit zijn nieuwe schoenen hoor! Als je ze vertrapt mag je ze zelf terug betalen en ik zeg je, dan ben je voorlopig blut." Ruby herkende die stem uit duizenden, het was Mackenzie. Hopelijk had ze Ruby niet gezien. Ruby liep snel achter Dion aan.

In de les kon Ruby eigenlijk alleen maar denken aan haar plan.

Ze zag dat Dion weer naar haar keek.

"Wat? Is er wat?" vroeg Ruby

"Nee d'r is niks. Ik vroeg me gewoon af..."

"Ruby, wat doen wij niet in de les? Heel goed, wij praten niet zomaar door elkaar heen. Ik ben het gewent, je klasgenoten misschien ook, maar het blijft onbeschoft om...blablabla." Dat stomme gezeik van die docenten.

Na drie zinnen luisterde Ruby eigenlijk nooit meer naar wat de docenten zeiden. Ze hoorde dat de docent wat zei over een opstel, opletten, lage cijfers en kinderen die altijd maar weer schijt hadden aan wat ze zei. Toen de docent ophield met praten nam Ruby aan dat ze klaar was met praten. Ruby knikte heel beschaafd en zag dat Mackenzie haar komisch aan keek met haar kille grijs-blauwe ogen. Ruby deed net of ze dat niet zag en keek naar Dion. Hij gebaarde naar haar tafel waar een briefje op lag. Ruby vouwde het briefje open en begon te lezen.

Sorry dat je net gewaarschuwd werd. Altijd als ik naast iemand zit en ik praat krijgt de ander de schuld.

Maakt niet uit! Schreef Ruby eronder en gaf het briefje aan Dion. Hij keek haar aan en lachte. Ruby lachte terug. Wat had ze dit haar hele leven gemist. Vrienden waarmee je lol mee kon maken in de les. Nou was dit natuurlijk best wel suf. Het was niet eens grappig, maar het was beter dan alleen in het hoekje van de klas te zitten.

Hey!! Ik heb dit stukje met een vriendin geschreven (helaas heeft ze geen Wattpad). Het spijt me ook dat ik lang niet updaten, maar ik zat met school enzo en was het gwn een beetje vergeten :/. Nou ja, als er iets niet goed is aan dit verhaal... plz comment ff {kleine moeite ;)}. Ik wil namelijk graag een goed verhaal schrijven. Alvast Thanks :)