BTS HAYAL ET PSİKOPAT TAKINTILI MAFYA TAEHYUNG

GÜNAHA BATMIŞ

ayaklarım beni taşıyamaz duruma gelmişti.Yine farkında olmadan çok çalışmıştım vücudumun her yeri çok ağrıyordu,daha fazla dayanacak gücüm kalmadığına   karar verip bedenimi koltuğa yasladım biraz rahatlamak için nefes alıp verdim.yorulmuştum....gözlerimi dinlenmek adına kapattığımda aklımdan gitmeyen görüntüler zihnime hücum etti.bu acıya daha fazla katlanamayacaktım her defasında canım yanıyordu tekrardan gözlerimi açıp boş beyaz duvara baktım hayatımı sorguluyordum ne çok şey yaşamıştım ne çok acı biriktirdim. Yetmez miydi bu kadar acı yetmez miydi bu kadar günah bu kadar gözyaşı taşıyamadığım yüklerin altında eziliyordum belki günün birinde mutlu olurdum,belki...

birden kapının çalınmasıyla irkildim hala bu soğuk yeri sevmiyordum gider diye bekledim fakat tekrar tekrar çalınan kapı sonucunda  kendimi toparlayıp 

yn-gir

giren bedene baktığımda gardiyan olarak çalışan soobin olduğunu fark etim burada tek yakın olduğum arkadaşımdı kendisi  ev gibi hissettiren gülüşüyle.

sb-yn hasta var yine kavga etmiş biri kolu yaralı bakar mısın

kafamı onaylar biçimde salladım. her gün kavga vardı nereden geldiği anlaşılmayan bıçaklar,şişler,silahlar ve telefonlar çok ta şaşırmamak lazım sonuçta en büyük suçlular buraya geliyordu. soobin yanında ki suçlu ile içeriye girdi bu taehyung du uzun boylu uzun saçlı ve asla gülmeyen suratıyla taehyung du 1 haftadır bur da ve her gün bir yerlerini yaralayıp buraya geliyordu. konuşmadan oturduğum yerden kalkıp malzeme dolabına yöneldim. 

sb-otur şuraya ve ellerini uzat

taehyung ses çıkarmadan ellerini uzatıp iki eline de kelepçe taktı az da olsa içim rahatlatıyordu kelepçeler bana zarar verme riskleri düşüyordu sonra

sb-evet,o adamı neden öldürdün,fark edilmeyecekmi sandın

th-nasıl güzel öldürmüş müydüm

sb-gül sen arkadaşlarının kaçtığı gibi kaçamayacaksın KİM TAEHYUNG gerçi onlarda yakında yakalanır çok endişelenme sen

taehyung gülmeye devam ediyordu cidden çok korkunç duruyordu.arkadaşları kaçmıştı acaba neden o da kaçmamıştı çıkar kokusu yakında. elimdeki mazemeleri alıp taehyungun önüne bir sandalye koyup kol unudaki gömelği makasla kesmeye başladım

soobnin telsizden gelen sesle bana dönüp

sb-yine kavga var yn buraya birilerini yolluyacağım 5 dk ya gelirim 

yn-tamam 

soobin gitmişti taehyung bana bakıp duruyordu rahatsız olmuştum cidden sinir bozucu bir sırıtışı vardı mide bulandırıcı dereced her defasında bunu yapıyor beni izliyordu . elimdeki işi bitirdiğimde tam kalkacakken

th-gömleğimi kes diğer yaralarıma da pansuman yap

bir şey demeden gömleğini kestim ve vücudundaki bıçak izleri jilet,kırbaç izleri vardı tıbbi eldivenlerimi takıp yaraları sarmaya başladım

yn-siz insanlar neden yaşamayı beceremezler ki

bir şey söylememişti... belki bu soruyu o da kendine sormuş ve cevap alamamıştır

yn-evet bu kadar

dedim ve eldivenleri çöpe atarken boğuk sesi kulağıma işitti 

th-gözlerindeki uçurum çok güzel

ahh cidden bıktım bu sapıklardan ne kadar alışsamda asla kabul etmiyordum bu sözleri her gün yenisi geliyor asla bitmiyorlardı bazen onları öldüresim bile geliyordu

yn-bu seni ilgilendirmez

th-çok güzelsin

gözlerini kısarak kullandığı cümle ye alışmıştım buradaki tek kız bendim sonuçta ilgilenmeyip işime döndüm hala neden burada çalıştığımı sorguluyordum...

soobin in göndercegi gardiyanlar daha gelmemişti zevk için öldüren bu psikopatla tek kalmıştım burada önüme döndüğümde taehyung un dibimde olduğunu anladım ama kelepçelerden nasıl kurtuldu diye düşünürken sırıtarak cevap verdi

th-tabi ki anahtarla açtım

elindeki anahtarı göstererek,işte şimdi korkabilirdim . bir psikopat tam karşımdaydı ve istese beni öldürebilirdi her tarafta kesici aletler ve bıçaklar vardı . nerede kaldı bu gardiyanlar 

th-gözlerindeki uçuruma her daim düşüyorum benim için bir tuzak gibisin

yn-gitmek istiyorum

elini yanağıma koydu ve yaklaşmaya başladı tüm gücümle onu itip olabildiğince hızlı koştum iyice  uzaklaşınca etrafa baktım ama bu nasıl olur suçluların kaldığı odaların kapısı açıktı hemde hepsi yani şu anda tehlikedeydim hemen çıkmalıydım buradan hemde hemen yoksa başıma kötü şeyler gelebilirdi.

tekrardan koşmaya başladım korku bedenimi sardığı için adımlarım her zamankinden hızlıydı.çıkışa ulaşıp buradan gitmeliydim nefes nefese kalınca plan yapmak için 1-2 saniye durdum eğer yemekhaneye gidersem oradaki depo bölümünden kaçabilirdim planım hazırdı şimdi var gücümle koşacaktım tam koşacakken birinin ben temizlik mazemelerinin olduğu odaya koymasıyla ağzımı kapatması bir oldu...

.................................................

.................................................

BU BENİM İLK KİTABIM UMARIM HOŞUNUZA GİDER