KARA KIŞ

14. BÖLÜM

Merhabalar efendim. Yeni bir bölümle karşınızdayım.

Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.

oy verirseniz ve yorum yaparsanız çok mutlu olurum. İyi okumalar dilerim.

(Düzenlenmiştir.)

°°°°°°

Şimdi kocaman bir masada hep beraber yemek yiyorduk. Benim yanımda Pamir ve Alin vardı. En başta Dede bey ve Babaanne vardı. Diğeri de rastgele oturmuşlardı.

Karnım çok fazla acıkmıştı. Uçaktayken zaten hep uyumuştum. Şimdi karşımda muazzam yemekler vardı.

Ben normalde yemek ayırmazdım ama bir kaç şeyi yiyemiyordum. Mesela yediğim yemeğin için Domates çekirdeği, biber çekirdeği, patlıcan çekirdeği varsa onları yiyemiyordum. Yediğim an midem bulanıyordu ve bana o günü zehir ediyordu. Hamilelik sürecinde bu durum daha da ciddileşmişti.

Ama şuan karşımdaki yemeklerde hiçbiri yoktu. En sevdiğim.

Önümdeki yemeği yemeğe dikkat ederken Laren abla konuşmuştu.

"Kaç aylık hamilesin? Yanlış anlama sakın sadece merak ettiğim için soruyorum." dedi.

"Yok yanlış anlamadım. Hatta merak ettiğiniz başka sorular varsa sorun. Bu arada 7.ayımıza gireceğiz." dedim gülümseyerek. Elim refleks olarak direkt karnıma gitmişti.

"Maşallah, az kalmış." dedi gülümseyerek.

"Cinsiyetleri ne?" diye sordu Aras abi.

"Erkekler. Tek yumurta ikizleri." dedim yüzümdeki buruk gülümseme ile.

"Sağlıklı bir şekilde doğarlar inşallah." dedi Dede bey.

"İnşallah" demiştik hep bir ağızdan.

"Eşin?" diye sordu Sare.

"Eşim Askerdi. 6 ay önce şehit oldu." dedim.

Bu sırada Aras abi ve Demir abim arasında kısa bir bakışma geçmişti.

"Başın sağolsun." demişlerdi.

"Vatan sağolsun." demiştim bende güçlü çıkan sesimle.

"İsim düşündüm mü?" diye sordu Sarp amcanın eşi Mira yenge.

"Düşündüm ama emin değilim. Ateş ve Toprak koymayı düşünüyorum. Daha farklı bir isim bulursam belki değişir fikrim. " dedim gülümseyerek.

"Güzel isim." dedi. Bundan sonra küçük, tatlı sohbetlerle yemek faslı bitmişti.

Şimdi de gençler olarak Avlu da oturuyorduk. Hayal ablam az önce Su bebeği doyurmak için odasına çıkmıştı. Diğer herkes tamdı.

"Eee Aras abi. Sende birileri yok mu?" diye sordu Pamir.

"Yok be Pamir'im. Ben öyle şeylere vakit ayıramam. Ama Kaderde varsa bişey diyemem." dedi gülümseyerek.

"Hayırlısı olsun o zaman abim." dedi Pamir.

"Eee Pamir sende birileri yok mu Paşam?" diye sordu Derya abla.

"Yani şuan konuştuğum biri var ama bilemiyorum. Daha erken ya. Hayatımın baharındayım daha ben." dedi gülümseyerek.

"Pamirrr! Ben senin ikizini ve neden benim haberim yok. Pes gerçekten. İnanmıyorum sana. Alin gibi bende küsücem şimdi sana." dedim Yalandan bir sinirle.

"Ya kızım, ne küsmesi ya. Bak vallaha sana söyleyecektim ama ne biliyim zaman bulamadım." dedi.

"Aslanım konuşma sen. Konuştukça kendini batırıyorsun." DEDİ Pars abi. Herkes bu halimize gülmeye başlamıştı.