Chapter 9 Harvey

4 0 0
                                    

As promised, here's the update agad agad :)

—————————————————————————-


Guess what?

He brought a carnival on the center of the forest. Just wow right? Unimaginable.

Carousel, Ferris wheel, Different booths tapos may maliit sa stage sa gilid and I don't know kung para saan yun.

" Do you like it?" sabi ni Harvey

"Wow. How did you do all of this?" manghang-mangha na sabi ko. Grabe para kong bata na first time makapunta sa carnival.

"Do I really need to answer that? So ano gusto mo unahin?" He smirks.

"Ahhh..Carousel? :)" sabay turo sa carousel na nasa gitna ng buong lugar.

"Sure. Tara! ^_^" sabi niya sabay hawak sa kamay ko.

Matagal-tagal na din akong di nakakapunta sa carnival or amusement park. Many of my memories with my family eh nangyari sa amusement park 'cause that's the only time na magkakasama kami at masaya. I think 10 years old pa ko nun at 5 years old pa lang si Monica.

After nang carousel, kumuha siya ng cotton candy at nagpunta kami sa Ferris Wheel. Di naman ganon kataasan pero mukha naman siyang safe. Halos 30 minutes ata kaming tumagal sa Ferris Wheel kasi naman yung mga nasa amusement park dalawang ikot lang tapos na.

" Sorry ah I didn't get the chance to introduce you to my mom. Di ko kasi alam na nandun pala siya eh." Sabi ko.

"Ok lang un. I understand, nabanggit mo naman dati na madalas talaga siyang wala sa bahay niyo diba." Sabi niya habang nakatingin sa akin.

" Ah, wag ka sana magalit ah pero I find it rude kasi di mo man lang ako pinaalam sa kanya kanina. Baka kasi naging masama impression niya sayo." Ibinaling ko ang tingin ko sa labas.

" Ahh..Hahahaha"

"Bakit ka tumatawa?" sabay tingin sa kanya habang kumagat ako sa cotton candy na hawak ko.

"Sorry sorry kasi ganito kasi un. Sabay kaming dumating sa bahay niyo and she saw me tapos tinanong niya ko If I'm lost so tinanong ko kung dito po ba bahay ni Brianna Jimenez." Paliwanag niya with kumpas kumpas pa ng kamay

Hahaha nakakatuwa lang tignan pero according to psychology, kapag nagkukwento daw ang tao at ginagamit niya yung kamay niya na parang nagdedescribe ibig sabihin totoo ang sinasabi niya.

" Anong reaksyon ni Mommy?" tugon ko sa kanya

" Halata nga na medyo nagulat siya eh. Tapos pinapasok na niya ko at ininterview. Medyo matagal tagal na din kaming nag-uusap bago ko naalala na itext ka." Sabi niya habang pinagmamasdan ang tanawin.

Nasa pinaka-itaas na pala kami ng Ferris Wheel at sobrang lakas ng hangin.

"Ah..mukhang si Mommy yata nililigawan mo ah. Hahaha" biro ko sa kanya

" Hahahaha ang cool kaya ng Mom mo."

"By the way maka-tita ka kanina ah."

" FYI po siya kaya nagsabi nun na tita na lang daw itawag ko sa kanya." Sabay tingin sa akin at ngumiti

"Ahh so I guess madami pala kong namiss. Hahahaha"

" It's getting late. I have another surprise for you. Let's go?"

Tumigil na ang Ferris Wheel and then he lead me to in front of the stage.

Lahat na yata ng pinagkait sa akin ng mundo ibibigay niya lololols. Never pa kasi ko nagkaron ng surprise birthday or kahit ano pang surprise since si Gel lang talaga ang close friend ko since then.

So I was right that little stage has a purpose and ilang minuto lang may lumabas na banda. Then we spent the night like we are in a concert. Lahat ng songs na inaral ko sa gitara yun yung kinakanta nila except for the last song.

This night is sparkling, don't you let it go

I'm wonder struck, blushing all the way home

I'll spend forever wondering if you knew

I was enchanted to meet you



One of my favourite songs...

When everything else feels like slowed down we stared at each other's eyes...


Where We First MetTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon