H: Are you okay? Ahmm.. Pasensya na kung nabigla kita. I just don't want to waste this opportunity kasi baka maunahan pa ko ng iba. 😅 By the way, may boyfriend ka b?
B: (Gising BRIANNA! Nasobrahan ata sa pagkakastraigh forward nito) Ah..ano..wala..
Ano bang gagawin ko?! Super awkward na! 😥 Tinignan ko si Jenica, ubos na pala nila ung ice cream nila.
B: Ahmm...Jenica? Tara na?
J: Ah, cge. Sure ka? Uwi na tayo?
B: Oo, napagod ksi ko sa paglilibot eh. (I tried to force a smile at sana naman magets niya na I want to escape this awkwardness.)
Harvey: Gusto nyo hatid ko na kayo?
B: Ah, Hindi na. Malayo bahay ko.
H: Are you sure? Ok, can I just ask for your number?
Bibigay ko b???! :/ Wait lang naman dahan dahan. Nagugulat ako eh.
H: Please....^_^
Hala, ang cute niya!! Those dreamy eyes Arggh!! Nakakatunaw.. :'''''''''''''>
B: Ah, cge...09176584281
H: Thanks! :) See you soon.
B: Jenica, you want ihatid ko na lang kayo?
J: Ah hindi okay lang sakay n lang kami ng jeep.
B: ah cge tara na?
We went outside the ice cream parlor and walked hanggang sa sakayan ng jeep. Then I noticed lumabas din siya..teka teka kakabili lang niya ng ice cream ah..Sinusundan niya ko..I don't know if it's creepy or romantic hahaha. Sakto naman may jeep na so I bid them good bye and naglakad na ko papuntang parking lot. Lumingon ako sa kanya and damn!! Nakatingin siya sakin habng nakangiti na naman...Relax baka cute na kidnapper lang yan..
After the long walk nakarating din ako sa wakas sa parking lot and before I open the car door I turned to him...
Me: Cge bye :)
H: Bye, be careful on the road! ^_^
Be careful with my heart! LOL! Kidding hahaha ito ba yung love at first sight? Sabi k okay Gel di ako easy to get eh bakit ganito..Siya nab a yung hinahanap ko?? Better clear my mind kasi kailangan ko magfocus. I started the engine and started driving.
After 10 minutes
.
.
.
.
.
.
Nag-ring ang phone ko with an unknown number so I supposed si Dreamboy to este si Harvey pala. When I answered..
Me: Hello?
Harvey: This is Harvey, the guy earlier.
M: Oh, yeah of course.
H: Ahmm..already home?
M: Ahmm actually hindi pa eh..
H: Oh so nagdadrive ka pa? Sorry. I'll call you later okay?
M: Ah cge. Bye
It took me 45 minutes para makarating sa bahay.
I went to the balcony of my room while carrying a cup of coffee. Hayaan mo muna siya kung tatawag man siya sorry I need to time to be alone to reflect myself.
Matagal ko na kasing naiisip at napapansin eh. Marami akong tanong sa sarili ko na hindi ko masagot. Feeling ko kasi mahina akong tao. Yung mga kaibigan ko pag nagseshare sila ng mga problema nila, walang binatbat yung akin. Napakasimple lang kasi yung tipong lagi ako mag-isa sa bahay kasi lahat sila busy at umaalis o kaya naman problema kung san pupunta haha ako na RK. Pero yung kanila mga paghihiwalay ng parents, baon sa utang at kailangan maging working student. Thankful naman ako kay God ksi hindi ko nararanasan yun pero bakit? Is God preparing me for one big problem that would change my entire life? Or dahil ba pag sa kin binigay yung problema na yun hindi ko kakayanin? O may mas mabigat na problema ang parating para sa akin? Madaming nagsasabing ang perfect na daw ng buhay ko pero mahirap man aminin I'm afraid na baka paggising ko mawala na lang bigla lahat. Di ko kasi kakayanin yun. Mahirap para sa kin na mawala ang isang bagay na sobra na kong na-attach. I'm like a bomb na once you pulled the trigger sasabog ako and once na sumabog ako maaapektuhan lahat ng nasa paligid ko.
I once attempted na maging loner na lang kaya ako that one day mag-iiba ako bigla hanggang sa unti unti akong mawala pero di ko kinaya. So I just tried to control kung sino lang ang papasok sa buhay ko at yun talaga ang reason I have few friends and zero lovelife. Even in our family, I'm only close with my immediate family. Madami nga kong friends sa FB, followers sa Twitter at Instagram but I don't really know them personally. Teka nga ganun din naman kayo ah kilala nyo ba lahat ng friends nyo sa FB? BTW, ito may bago na naman dumating, si Harvey, yeah its just the first time that we met pero iba na naramdaman ko eh.
I looked at my phone and saw 34 missed calls from unknown number.
Di ko pa pala nasave number niya. Grabe naman 34 missed calls boyfriend lang ang peg? I saved his number and texted him.
Me: Hi..Sorry for the missed calls.
Then he called again but I didn't answer.
Me: I don't feel like talking, text na lang okay?
Harvey: Ah, sure. Sorry kung makulit ako I just cant keep you out of my head.
M: Hahaha ok lang. :)
If you really want to talk to me, open a topic hahaha. Ako na hard to get.
So ayun we exchanged messages asking questions about him or me. Minsan sinisingitan niya ng mga sweet messages hahaha. In fact, I like guys na sinasabi nila agad kung anong pakay nila para di na din ako mag-assume.
Pagtingin ko sa time..
O_O
9:30 PM
Ang bilis naman ng oras...So halos 3 hours kaming magkatext?!
Hindi ko napansin nagtext din pala si Brianna. Matawagan nga baka magtampo pa to hahaha..
Nakakadalawang ring pa lang ng...
—————————————————————————————————————————————————————-
By the way, the number is not real! Random lng po yan don't try to contact.
I'm open for any suggestions para mapaganda po ang story. Thanks! ✏✒📝
