"Bana bak Harry..." Dedi Voldemort. Biliyordu, bunu yapmamalıydı ama evet başarısı için onu kullanmıştı.
Harry gözleri yaşlı bir şekilde ona baktı. "Canımı yaktın..." Hıçkırdı. Voldemort gözlerini hiç ondan ayırmadı, onu ezberlermişcesine bakmaya devam etti. "Herkesin canını yaktım."
Harry daha çok ağlamaya başladı.
"Beni... Beni sevdiğini söylüyorsun, yalan mıydı ki?" Harry yaşlı gözlerini kırpıştırdı. Tom kuruduğunu hissettiği dudağını yaladı.
"Evet, yalandı." Açık ve net bir şekilde cevap verdi. Bu sözler Harry'i incitti. "N-neden..?"
Voldemort elini iki yana alıp, sırıttı. "Bak Harry, sayende büyücülük dünyası parmaklarımın ucunda!" Voldemort-Tom çılgınca kahkaha attı. Harry bir şey söylemek için ağzını açtı ama kelimeler ağzından çıkmadı, onun yerine titrek bir nefes verdi dışarı.
"Ve evet şu yaşlı ahmak Dumbledore doğruyu söylüyordu. Sen bana inanacak kadar aptaldın..." Voldemort memnun bir şekilde devam etti. "Seni kullandım, manipüle ettim."
Harry dizlerinin üstüne düştü ve Voldemort’a eğildi. "Beni... g-gerçekten sevmiyor musun..?" Voldemort başını salladı. "Evet"
Harry titremeye başladı, Tom’a tutan elleri sıkılaştı. "B-ben gerçekten hiç miyim..."
Tom yada Voldemort bu cevap karşısında affalandı. Gözlerini kaçırdı. "Evet" Sözler ağzından ilk defa zor çıkmıştı. "Emin misin?” Voldemort başıyla onayladı. "Evet"
Harry hışımla ayağa kalktı ve kolları ile gözlerini sildi. "O zaman kalmama neden kalmadı!"
"Keşke senden nefret edebilsem!" Harry'nin gözleri tekrar doldu, saf kırmızı gözlere baktı. "O zaman burda bulunmama gerek yok-"
Voldemort bu sözler karşısında rahatsız hissetti, onun kolundan tuttu. O sıra ya sahiplendi yada kıskandı.
"Obliviate!"
Harry bir sure durakladı ve etrafa anlamsız baktı. "Tommy burda ne yapıyoruz?" Voldemort gülümsedi, onu yanında tutarak uzaklaştırdı.
O'nun Harry'siydi.
O kesinlikle aşık değildi. Sahiplendi...
|
Selamlar! Umarım iyi hafta geçiriyorsunuzdur. Bu kısa bölümü okuldayken yazdım. Çerezlik olsun diye yazdım. Umarım beğenirsiniz onigirilerim fikirlerinizi bekliyorum<3
