paper rings, hyunin

çiçek ve yüzük

yazardan 👉🏻👈🏻

"Üfle."

Jeongin, sağ elindeki parmaklarının uçlarını birleştirip ağzına doğru tutan Jisung'a baktı ve parmaklarına doğru üfledi.

Alnına bir şaplak daha.

"Üfle."

Yine aynı şaplak, yine aynı el şakası.

"Üfle."

"Jisung yeter ya! Jeongin üfleme sen de bir dur ya"

Seungmin'in ani çıkışıyla koca yemekhanede birkaç çift göz onlara doğru dönse de, geri önlerine dönmüşlerdi.

"Sakin ol şampiyon, ne bu şiddet bu celal?"

"Bak zaten bayır domuzu gibi açım sabahtan beri ağzıma tek lokma sürmedim.  Bir de şu yemek sırası gelmiyor. Beni iyice sinir etmeyin, dua edin de bize de yemek kalsın."

"Hemen başlıyorum dua etmeye."

"Sen inanıyor musun lan tanrıya falan."

"Bilmem. Kafama göre."

Jisung her sorduğu soruya saçma cevaplar verdiği için çok beklentisi olmayan soruları soruyorlardı ona. Yazık o da ciddi soruyorlar sanıyor.

"Felix nerede lan?" Seungmin sorunca Jeongin de yeni farletmişti Felix'in olmadığını.

Çilli arkadaşının yokluğunu farketmediği için üzülmek istiyordu ama o zaten hep ortadan kayboluyordu.

"Abişkosu önden almış ona."

Jisung'un aşırı tehlikeli sorusuna Seungmin hemen kızışarak atladı.

"Şuan sinirim iki katına çıktı delirmek üzereyim."

Bu cevaptan fazlası bekleniyordu aslında. Bu çok kibar oldu.

"Sana ayarlarız abişkosunu rahat ol."

Jisung jimenez kaşınıyorduu.

Ve Gool!

"Bu tepsiyi görüyor musun?"

Elindeki metal parçayı Jisung'un suratına doğru tuttuğunda Jisung yutkunarak gülümsedi.

"E-evet, Seungminciğim?"

"Güzel, çünkü ben de görüyorum."

Seungmin önüne dönüp ona gelen sırayla yemeğini alıp uçarak boş bir masaya geçti. Ardından da diğer ikili masaya yerleşmişti.

"Bugün çok sıkıcı geçmedi mi sizce de?" Jisung cevabı hakeden bir soru sorunca Seungmin karşılık verdi.

"Yo."

"Bugün Hyunjin yoktu. Ondan biraz sıkıcı olabilir evet."

"Aaa evet yoktu. Neden gelmedi acaba?"

"Ay umarım hasta değildir ya. Yazık kıyamam."

Seungmin çoktan yemeğe dalmışken Jeongin Jisung'a doğru döndü.

"Hasta değildir be, kötülere bir şey olmaz!"

"Ya hyunjin kötü biri değil ki! Of ya kıyamam!"

Jeongin hafiften ağlamaklı, sahte olduğu belli olan bir sesle çıkışınca Seungmin elini Jeongin'in kafasına doğru koydu.

"Aklın olduğuna inanmak istiyorum. Şaşırt beni"

"Neden öyle dedin şimdi!"

"Çocuğa yazabilirsin mesela yarım akıllı. Bundan bahsediyordum ama senin beni şaşırttığın gün ben koca falan bulurum kendime."