Είμαστε όλοι δίπλα σου... (13)

36 2 0
                                    

Ν:"ΤΙ ΕΝΝΟΕΊΣ;"
Αλ:"Τι τι εννοώ; Πήγαν να την βιάσουν. Δεν ξέρω λεπτομερείς απλά ότι ήταν στο στενάκι ένα τετράγωνο πιο κάτω και μαζί της ήταν ένας άντρας, αυτή έκλαιγε και αυτός την ακουμπούσε."
Α:"Παναγία μου η κοπέλα"
Αλ:"Πάω πάνω"

Πήγα κάνω και πήγα στο δωμάτιο μου, και είδα την Κατερίνα να κλαίει και τον Άρη να προσπαθεί να την ηρεμήσει.

Έκανα νόημα στον Άρη να πάει κάτω και εγώ πήγα να κάτσω δίπλα της στο κρεβάτι.

Αλ:"Μωρό μου πως είσαι;"
Κ:" Με σιχαίνομαι" είπε με ένα ανέκφραστο βλέμμα
Αλ:" Θέλεις να πάμε να κάνεις ένα μπάνιο να ηρεμήσεις;"
Κ:"Θα έρθεις μαζί μου; Σε παρακαλώ μην με αφήσεις μόνη μου" είπε έτοιμη να κλάψει
Αλ:" Οχι μωρό μου, μαζί σου θα είμαι δεν θα σε αφήσω"

Σηκώθηκα με και την πήρα αγκαλιά σε στυλ νύφης, και την πήγα στο μπάνιο, την άφησα πάνω στον πάγκο του νιπτήρα και γέμισα την μπανιέρα με νερό. Την βοήθησα να γδυθεί και να μπει στην μπανιέρα.

Μπήκε και άρχισα να της τρίβω την πλάτη ενώ μου κρατούσε το χέρι όσο πιο σφιχτά μπορούσε ενώ προσπαθούσε να ηρεμήσει. Την βοήθησα να πλυθεί, και μετά την έβγαλα, την τύλιξα με μια πετσέτα και την πήγα στο κρεβάτι μου. Την έβαλα να κάτσει και πήγα στην Ναταλία να πάρω εσώρουχα και ρούχα για την Κατερίνα.

Κ:"Ευχαριστώ"
Αλ:"Τίποτα μικρή μου" είπα και την φίλησα στο μέτωπο.

Την ξάπλωσα και αφού άλλαξα πήγα και ξάπλωσα μαζί της. Ήρθε αργά αργά, κοντά μου και ξάπλωσε πάνω μου. Την πήρα αγκαλιά και την εσφιξα.

Την άκουσα που ρουφήξε την μύτη της

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Την άκουσα που ρουφήξε την μύτη της. Άρα έκλαιγε. Πάλι.
Αλ:"Κατερίνα"
Κ:"Ναι;"
Αλ:"Θέλω να ηρεμήσεις και να σταματήσεις να το σκέφτεσαι. Και σταματά να κλαίς."
Κ:" Προσπαθώ ρε Άλεξ αλλά δεν μπορώ"
Αλ:"Θα το κάνουμε μαζί ναι; Όλοι μαζί, είμαστε όλοι δίπλα σου,η Άννα, ο Άρης, η Ναταλία, εγώ. Όλοι..."
Κ:"Εντάξει."

[...] Το επόμενο πρωί

Κατερίνα pov
Ξύπνησα,αλλά ο Άλεξ δεν ήταν δίπλα μου. Μετά από λίγο, χτύπησε η πόρτα και εμφανίστηκε η Έμμα.

Ε:"Γεια σου κοριτσάκι μου. Να περάσω"
Κ:"Ναι έλα"
Ε:"Πως είσαι; Μου είπαν τα παιδιά τι έγινε. Πραγματικά λυπάμαι, οποίο κάθαρμα το έκανε αυτό θα πληρώσει"
Κ:"Είμαι καλύτερα, ο Άλεξ με βοήθησε πολύ. Το ελπίζω να πληρώσει. Τουλάχιστον να μην το κάνει και σε άλλες γυναίκες."
Ε:"Ναι. Λοιπόν, ήρθα να σε πάρω να πάμε κάτω. Έλα είναι όλα τα παιδιά και σε περιμένουν."
Κ:" Εντάξει περιμένεις μόνο λίγο να αλλάξω;"
Ε:"Ναι καλέ φυσικά."
Κ:"Ευχαριστώ" της είπα και της χαμογέλασα αδύναμα.
Πήγα να περπατήσω αλλά ζαλίστηκα και πήγα να πέσω. Με έπιασε η Έμμα και με έβαλε να κάτσω.

Ε:"Κατερίνα είσαι καλά;"
Κ:"Ναι απλά ζαλίζομαι."
Ε:" Άλεξ φέρε ένα ποτήρι νερό γρήγορα"
Αλ:" Έλα το έφερ- Τι έγινε τι έπαθε" είπε και ήρθε ανήσυχος και μου έπιασε το χέρι.

Ε:" Δεν ξέρω, εκεί που σηκώθηκε ζαλίστηκε και πήγε να πέσει κάτω. Ευτυχώς την πρόλαβα και την έβαλα να κάτσει.''
Αλ:" Κατερίνα, από ποτέ έχεις να φας;"ωωωχχ τι του λες τώρα;
Κ:" Από χτες το πρωί"
Αλ:"Βρε κοριτσάκι μου, γιατί δεν τρως;"
Κ:"Εμ απλά δεν πειναγα αυτό είναι όλο."
Αλ:"Εντάξει έλα πάμε κάτω. Δεν χρειάζεται να αλλάξεις."

-------------------------------------------------------------

Γεια σας!

Λοιπόν, μικρό κεφάλαιο αλλά επειδη εμένα μου φαίνεται κουραστικό να εξηγώ τι γίνεται κάθε μέρα θέλω να το επίσπευσω λίγο.

Αυτάαα
Τα λέμε

Anarchy boysWhere stories live. Discover now