Anarchy boys

Πώς τα έχουμε κάνει έτσι (19)

Άννα pov

Μου τα είπε όλα χτες. Για την συμμορία, για όλα αυτά που έχουν κάνει. Πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω. Τον Άρη τον αγαπώ και δεν θέλω να τον χωρίσω αλλά προς το παρόν είμαι πολύ μπερδεμένη. Και απ' ότι φαίνεται και η Κατερίνα το ίδιο. Πρέπει όμως να το μάθει η Ναταλία αλλά ούτε εγώ ούτε η Κατ ούτε και τα αγόρια είμαστε πρόθυμοι να της το πούμε. Τώρα πάω για τρέξιμο, και αναγκαστικά θα πρέπει να φύγω με τον Άρη.
Αρ:" Για πόσο ακόμα δεν θα μου μιλάς;"
Αν:" Για όσο χρειαστεί"
Αρ:" Γιατί δεν το καταλαβαίνεις οτι δεν σου είπα τίποτα για να σε προστατεύσω;"
Αν:" Δεν χρειάζομαι την προστασία κανενός."
Αρ:" Ρε Άννα έλεος. Καταλάβε με λίγο και εσύ. Δεν είναι εύκολο. Εδώ δεν το έχω πάει στην Ναταλία που την ξέρω από τόσο δα σκατό"
Αν:" Καλά καλά ότι πεις"
Αρ:" Άννα"
Αν:" Τι θες μωρε Άρη τι θες. Τι;"
Αρ:" Να με συγχωρέσεις που δεν στο είπα"
Αν:" Σε έχω συγχωρέσει ρε Άρη, δεν σου θύμωσα και πότε, απλά μου ήρθε απότομο. Δεν ξέρω τι να πω τι να κάνω πως να αντιδράσω. Και συν ότι σκέφτομαι ότι πρέπει να το πούμε στην Νατ και κανένας μας δεν πρόκειται να το κάνει"
Αρ:" Το ξέρω αγάπη μου, το ξέρω. Κάτι θα βρούμε."
Είπε και με πήρε αγκαλιά.

Kate pov
Είμαι στο δωμάτιο του Άλεξ και απλά έχω ξαπλώσει στο κρεβάτι του. Είμαι πλάτη στην πόρτα, και κάποια στιγμή νιώθω ένα χέρι να με ακουμπάει στην μέση και να με αγκαλιάζει από πίσω. Από το άρωμα καταλαβαίνω ότι είναι ο Άλεξ και όταν πάω να κάνω πιο μπροστά μου ειπε ψιθυριστά στο αυτί απλά κάτσε για λίγο και εγώ απλά έκατσα εκεί. Βουλευτικά καλύτερα στην αγκαλιά του και μετά από λίγο μας πήρε ο ύπνος.