DÜZENLENDİ!! 14/11/2015
1. Bölüm
Keyifli Okumalar...
Eşyalarımı bavuluma tıkıştırıp hemen evden çıktım. Bu arada ben Alya Türkmen.
Normalde Türkiye'de yaşıyorum ama okumak için Almanya'ya geldim.
Daha yeni. 1 yıl olmadı. O yüzden Almancam pek iyi değil.
Neyse.. Havaalanına gittim. Hemen uçak biletimi alıp uçağa giriş anonsunu beklemeye başladım.
Uçaktan çok korkarım ama babam için korkumu bile yenerim.
Ne alaka derseniz söyleyeyim. Babam kalp krizi geçirmiş, yoğun bakımdaymış.
Beni de annem aradı. Telefonda hüngür hüngür ağlıyordu. Aslında kalbi durmuş,geri getirmişler. Şu an durumu ağırmış.
Tabi bende ilk bunu duyunca bi şok oldum. ilk 5-10 saniye şoktan çıkamadım. Dilim tutuldu konuşamadım.
Telefonu annemin suratına kapattım. Kızmasın diye: 'Hemen uçak bileti alıp geliyorum.' yazdım.
O da hemen: 'Kızım sen uçaktan korkmuyor musun? Sana da bir şey olur falan korkarım ben.' yazdı.
Ben de şöyle yazdım: 'Artık deneyeceğim. Babam için her şeye katlanırım,korkularımı yenerim. Sen olsan da aynısını yapardım. Beni merak etme sen.'
'Peki, tamam o zaman. Hastanenin adını veriyorum.'
Hastanenin adını verdi. Bende beklemeye devam ettim. Korkudan tırnaklarımı kemirmeye başladım o derece.
******
Koltuğuma yerleştikten sonra dua etmeye başladım. Napim abi çok korkuyorum.
Sonra anons geldi 'lütfen telefonunuzu kapatın' diye. Bu anonsa kendimi bildim bileli sinir olmuşumdur. Uçak modunu ne için icat ettiler o zaman?!
Bir süre sonra uçak kalktı. Kalkarken öyle dualar ediyorum ki beni gören köylü, beni köyün imamı yapardı yani.
Bu arada yanımda oturan yakışıklı, taş,meteoru yeni farkettim. İkidebir bakışıyoz.
En sonunda dayanamayıp adını sordum. Adı Emreymiş.
Bir süre sohbet ettik. Ona uçak korkumdan, babamın durumundan falan bahsettim.
Onun da annesi 9 yaşındayken vefat etmiş. Bunu anlatırken gözleri doldu. Oyy kıyamam ama..
******
Ben öyle dışarıyı izlerken bi anda uçak sallanmaya başladı. Hafif te değil öküz gibi yani. Meğer türübülansa girmişiz.
Tabi bu olaylar olurken benim nefes alışverişlerim düzensizleşmeye başladı. Ağlamaya başladım.
Ağladığımı duyan Emre bana döndü. Bi an nefesim kesildi. Daha çok ağlamaya başladım.
Emre de uçaktan korktuğumu hatırlayınca hemen uçaktaki hostesleri çağırdı. Uçaktan biri doktor çıktı yanıma geldi yardım ediyor.
"Alya bana bak sakin ol derin nefes al ver hadi." Dedi. Yapamıyorum ki. Gözlerim kararıyor. Bayılmak üzereyim sanırım.
Emre de bağırıyor, 'Alya sakın ! Bilincinin kaybolmaması lazım!! Beni duyuyor musun?! Bak sakın bayılma!' diye.
Ama artık çok geç çünkü kendimi hissetmiyordum ve Emre'nin sesi gittikçe boğuklaşıyordu.
EMRE'DEN
Alya'yı o halde görünce içimden bir parça koptu.
Bağırmaya başladım: 'Alya sakın ! Bilincinin kaybolmaması lazım!! Beni duyuyor musun?! Bak sakın bayılma' desem de çok geçti. Çünkü Alya çoktan bayılmıştı.
*******
Uçak inene kadar beklemek zorunda kaldık. Zaten uçak türübülansa inerken girmişti. Hemen ambulansa bindirdiler ve hastaneye gittik. Doktor
__ Bir süre nefessiz kalmış.Solunum yapmasını sağladık. Şuan gayet iyi fakat bu geceyi burada geçirse iyi olur. Şu an kendisi uyuyo 15 dakikaya uyanır -dedi-
On beş dakika boyunca Alya'nın odasında tur atıp durdum.
En sonunda Alya, 'Baba..' diye mırıldandı.
Bende hemen yanına gittim. 'Alya, iyi misin?' diye sordum. O da yordun bir ses tonuyla 'hı hı .. ' dedi.
Galiba hala şokta. Gittim ve ona sarıldım. Kendine gelmiş olacak ki ağlamaya başaldı. 'Çok korktum' dedi.
"Bende, sana bir şey olacak diye" dedim
Sonra aklına babası geldi herhalde. Dedi ki ' Biz neredeyiz, babam nerede??!! Ona götür beni LÜTFEN!' dedi ağlamasını durdurarak.
'Baban bu hastanede miydi?' diye sordum. Onaylayınca odadan çıktım.
Oradaki bir doktora Alya'nın babasını sordum.
Bir oda numarası söylemesini beklerken doktor, 'ÖLDÜ..' dedi.
O an yüzüm nasıl bir şekil aldı bilmiyorum. Zar zor teşekkür ederek oradan ayrıldım.
Alya'ya bunu nasıl söyleyeceğim bilmiyorum. Baban öldü.. desem kaba olur. Direk bodoslama değil de alttan alttan alsam.. Ama nasıl ? Önemli olan o kısım zaten.
Artık odasına girdim.
Merak dolu gözlerini gözlerime dikti. Onu incitmek istemiyorum. Kırmak istemiyorum.
Artık cevap vermem lazım. Kız çatlayacak. Konuşmaya başladım.
'Alya söyleyeceğim ama sakin olacaksın.. Tamam mı? Onaylarcasına kafasını salladı. ' Baban... Ölmüş..'
İlk anlamazcasına baktı. Sonra gözleri doldu. Gözlerini kapattı ve bütün biriktirdiği yaşlar yanaklarından süzüldü.
Hıçkırarak ağlamaya başladı. Ama öyle böyle değil. Hıçkırmasıyla nefesi kesiliyor. Hemen doktoru çağırmaya gittim.
ALYA'DAN
Emre daha demin ne dedi öyle??!! Baban.öldü.dedi. İnanamıyorum!!!
Benim babam kahramanımdı o benim. İnanmıyorum ona. O yalancı çünkü. Yalan söylüyor o.
İlk anlamadım ne dediğini. Anlayınca gözlerim doldu. Gözümü kapatmamla beraber biriken yaşlar yanaklarımdan süzüldü. Hıçkırarak ağlamaya başladım.
Ama her hıçkırığımda nefesim kesiliyordu. Emre de bunu anlamış olacak ki doktor çağırmaya gitti.
Doktor gelene kadar sakinleşmeye çalıştım ama sakinleşemedim. Sonunda doktor geldi ve sakinleştirici yaptı. Kendimi uykunun kollarına bıraktım.
EMRE'DEN
En sonunda Alya uyudu. Bende artık yorulduğuma karar kıldım ve kendimi odadaki koltuğa bıraktım.
~~~~~~
Selam Dostlar!!
Hikaye ile ilgili istekleriniz varsa
*ithaf
*kapak fotoğrafları<sizin yaptığınız>
*nasıl yazabileceğim hakkında fikir {Bende fikir var ama sizde verin daha çok fikir olsun}[NE KADAR FİKİR O KADAR HİKAYEYİ GÜZEL YAZMAMA NEDEN OLUR DEĞİL Mİ?😂]
Açıklamada dediğim gibi ilk Genç Kurgu kitabım acemice yazmış olabilirim affedin
Öpüldünüz😘😘
👋👋👋
