5. Bölüm
Keyifli okumalar... :)
Ne güzel uyuyordum yaa.. Ta ki susmayan telefonuma küfredip doğrulana kadar.
Normalde başka biri olsa ana bacı söverdim. Ama arayan Emre olunca..
"Alo hayatım uyandın mı?"
Aha bi mal daha. Tamam aşığım ama bu mallıkları insanı çileden çıkartıyor.
"Hayır Emre şu an uyuyorum bu benim özel yeteneğim ben uyurken telefonla konuşabiliyorum. Teallam yaa. "
"Ya aşkım lafın gelişi sordum."dedi hüzünlü,biraz da çocuksu tonla.
Ama ben kıyamam ki buna oyy.
"Oyy benim aşkım üzülmüş mü ? Kıyamam ben sana aşkımm"
"Seviyorum lan seni!" Diye bağırdı.
"Ne bağrıyon?! Ben de seviyorum ama sabahın 6sında bu iyi bir fikir olmayabilir." Dedim.
"O zamaaann.. Hazırlan! Yarım saate ordayım." Dedi ve suratıma kapattı.
Allahım ya. Salak lan bu. Ama ben bu salağı seviyorum.
--
Duş aldım ve saçımı kuruttum. Güzelce tarayıp öylece bıraktım. Üzerime salaş bir kısa kollu, altıma da kot şort.
Tişortün önünü pantolonumun içine soktum ve siyah converselerimle kombinimi tamamladım.
Herşeyimi çantama koyduktan sonra dışarı çıktım. Emre arabasına yaslanmış telefonuyla uğraşıyo. Yanına gittim ve dudağına minik bi buse kondurdum. Beni görünce gülümsedi.
Arabaya bindik gidiyoz. "Nereye gittiğimizi merak etmiyon mu?"
"Sorsam söyleyecek misin?"
"Hayır."
"E o zaman niye soruyon? Allah'ım ya."
"Maksat ibnelik olsun" dedi gülerek.
Bende güldüm.
Bir süre sonra hoş bir yere geldik ve kahvaltımızı yaptık.
Ama masa bize özel hazırlanmış.
Benim tabağımda "A" harfi yazılı. Kalpler ile süslenmiş, Emre de ise "E" harfi var. O da kalplerle süslenmiş.
Sonra gezdik tozduk. Baya iyi alışveriş yaptım ama. Sıkılmadan beni bekledi. Akşam oldu.Sonra ikimiz de yorulduk ve beni eve bıraktı, kendisi eve geçti.
Kendimi yatağa attım.
Bu arada Ece uyuyordu. Erkenden yatmis.
Bunu yapmamla beraber Ece yatakta sıçradı.
"Hay ben senin Alya.! Ödüm koptu lan(kibarca yazdım kabasını siz anlayın)
"Hahahahahah-o anki surat ifaden-hahahahahahah-ölüyorum-haahhahaha-geberdi korkudan-haahhahahahaha"
Beni yastıkla boğmaya çalıştı. Zor kurtuldum lan.
"Yeter uyuyacağım ben iyi geceler Ecoşum."
"İyi geceler Alyoşum"
^^^^
Yüzümde hissettiğim, daha doğrusu burnum ve ağzımda hissettiğim bir bez ile uykumdan uyandım.
Tam sövecekken bir yorgunluk bastırdı,herşey bulanıklaştı ve karardı.
.......
Uyandığımda bir arabadaydım. Ağzım bantlı. Ellerim ve ayaklarım birbirine bağlanmış.
Sürücü koltuğunda- OHA! Bu, bu benim peşimde olan- Berke???!!
O bana takıntılıydı, peşimi bırakmıyordu. Bana aşık olmuş. Çıkma teklifi etti kabul etmedim. Sonra daha gitmedi. İkidebir "bir gün benim olacaksın. Bunu unutma!" Diyordu. Ama bu yolu deneyeceği hiç aklıma gelmezdi.
Uyandığımı görmüş olmalı ki, "vaay prenses uyanmış"
"Mmf mmf" diyebildim. Aslında farklı birşey söyledim ama ağzımdaki bant yüzünden..
Kırmızı ışıkta durdu. Bantı hızlıca çekti. "Lan oc peşimi bırak artık istemiyorum seni?!!!"diye bağırdım.
Yüzüme tokat attı. Ağzıma gelen tatla kanadigini anladım.
"Sen.benimsin!!"dedi.
"Sen kimsin de bana vuruyon lan??!! Burdan bi çıkalım seni neye benzetcem ben-" sözümü tamamlayamadan bezle burnuma bastırdı.
Ece'den
Sabah kalktığımda Alya yoktu. Dünkü gibi Emre ile buluştu diye düşündüm ve kahvaltı hazırladım kendime.
Bu sırada kapı çaldı. Açtığımda elinde çiçek Kuzey karşımda duruyordu.
"Günaydın bitanem." Dedi ve dudaklarıma bi buse kondurdu. Çiçeği koltuğa bıraktı ve beni kucağında döndürmeye başladi.
İndirince başım döndüğünden ona tutundum. Dönme geçince hazırladığım kahvaltıyı beraber yedik.
Kapı çalındı. Karşımda Emre vardı. Yanında Alya'yı aradım ama yoktu.
"Günaydın millet!" Diye bağırdı, içeri girdi.
Kuzey ve ben "günaydın!" Dedik.
"Eee Alya yok mu?" Diye sordu.
"Alya seninle değilmi??!!" Diye sordum.
"Yoo ben Alya'yı almaya gelmiştim. Gezeriz falan diye."
"Lan oğlum Alya seninle değil mi??!!!!" Diye gürledi Kuzey.
"A-Alya Neredesin?!!" Diye bağırmaya başladı Emre.
Her yere baktık yok. Telefonlari arıyoruz açmıyo.
Başım dönmeye başladı, etrafı bulanık görmeye başladım. Göz kapaklarım ağırlaştı.
Kuzey'den
Ece'ye bişey olmaya başladı. Başını tutuyor. Hemen yanına gittim ve sarıldım. Bayıldı, Kahretsin !
Hem Ece bayıldı, hem Alya ortalıkta yok!
Dur bi dakika! Alya'nın bi sapığı vardı. Peşinden gitmiyordu. Yoksa..
""""""
Karakola geldik. Alya hiçbir yerde yok. Çareyi polise gitmekte bulduk.
Alya'dan
Uyandığımda bir yataktaydım. Kaçmayayım diye her şeyi yapmış. Kapı açıldı, Berke içeri girdi.
Telefonum çalmaya başladı. Ben diyorum şanssızım diye ama dinleyen kim?Bakana kadar arama bitti zaten.
"Ooo 236 cevapsız araman var !'
Telefon birdaha çalmaya başladı. Emre arıyo!!Açtı ve hoparlöre aldı. "Alya?! İyi misin ?!
Konusmaya başladım. " Emre, abi! Berke kaçırdı beni. Gece bezle bayıltıp götürdü. Bi odada yatağa bağland-"
sözümü bitiremeden bana yumruk attı. Bana!
" Bağlı olmasan o elini götüne sokacam sürahi gibi gezecen ortalıkta da!!!" Diye gürledim.
Bu sefer karnıma tekme attı. Yani ilk yataktan alıp yere fırlattı. Ben gözyaşlarımı zor tutyorum. Seslice bağırdım. "Aaağğhh!"
Gözyaşlarımı daha fazla tutamadım ve ağlamaya başladım. Berke telefonu kapattı ve bana sarıldı. Onu ittim. İlk dövüyo sonra sarılıyo amk ya!
Tokatı geçirmek isterdim ama ellerim bağlı. Acıktım da yani.
"Muhtemelen polisler numaramdan yer tesbiti yapmışlardır."diye mırıldandı.
"Gidiyoruz!" diye bağırdı ve beni su lanet olası ilaçlı bezle bayılttı.
