KARANLIĞIN ESİRİ

5.Bölüm

Olduğum yerde çivilenmiş bir şekilde Uraz'a bakıyordum. Her şey benim yüzümden oluyordu. Ölme ihtimalini düşündükçe sinirden deliye dönüyordum.

"Uraz. "Sesimin kısık çıkmasına engel olamadım. Böyle güçsüz görünmekten nefret ediyorum ama şu an kendimi o kadar suçlu hissediyorum ki...

Uraz kaşlarını kaldırarak bana sorun ne dercesine baktı. Gözlerimin dolduğunu görünce de ağzı bir parça açıldı,alnındaki damarlar belirginleşti. Birkaç dakika sonra kendini toparlayıp konuştu.

"Sakın, sakın kendini suçlama. Baban olacak o şerefsiz yaptı bunu, sen değil. "dedi.

"Ölebilirdin. Daha yeni annemi kaybetmişken bir de sen-"

"Ölmek umurumda mı sanıyorsun? Önemli olan ölmek değil yaşamak. Annem babam öldü kurtuldu. Kahrolan biz olduk. Ben bir savcıyım, benden nefret eden, beni yenebileceğini sanan ahmaklardan çok var.O yüzden lütfen kendini suçlayıp üzme."Uraz'ın beni teselli etmesi hoşuma gitmişti. Sadece başımı sallamakla yetindim. Başka ne diyebilirdim ki.

"Hadi gel,gidiyoruz."Elimi tuttu. Başta bunu yadırgasam da paparazzilerin hâlâ burada olduğunu gördüm.Bu yüzden tutmuş olmalı diye aklımdan geçirdim.Birlikte arabaya doğru ilerledik.Binene kadar onlarca kişi etrafımıza toplandı.

"Uraz bey, size kimin saldırdığı hakkında bir bilginiz var mı?"

"Uraz bey yanınızdaki kız arkadaşınız mı? Bileklikleriniz dikkatimizi çekiyor."Evet tabi bir de bu bileklik olayı vardı. Berra böyle olmasını daha uygun görmüş, ikimize de sonsuzluk ve aşkı temsil eden birer bileklik vermişti ve yarına nikah kıyılacağını söylemişti. Başta itiraz etmiştik ama Berra 6 ay evli kalacağımız için böylesinin bizim de işimize geleceğini söylemişti. Uraz bir bana bir soruyu soran adama bakarak cevap verdi.

"Evet, Rüya benim kız arkadaşım. Onunla bir senedir birlikteydik. Onu o kadar çok seviyorum ki yanımda bir dakika olmamasına dayanamıyorum. O yüzden de hemen evlenmeye karar verdik. "Ağzım açık bir şekilde ona baktım.Kaş göz yapınca durumu anlayıp yalandan gülümsedim ve ben de kameraya dönüp konuştum.

"Uraz hayatımda tanıdığım en iyi adam, ilk aşkım. Onunla olduğum için çok ama çok mutluyum."Bu sefer de ağzı açık bakan Uraz oldu.Ona "ne var"dercesine baktım.Sonuçta sahte aşkımıza onları inandırmamız lazımdı.

"Hadi hayatım gidelim. "dedi Uraz. Arabanın etrafında dolanıp kapımı açtı, bir yandan da sırıtıyordu. İnşallah söylediklerimi ciddiye almamıştır diye düşünerek arabaya bindim. Uraz da bindiğinde daha fazla kendimi tutamayıp konuştum.

"Ya ben hiçbir şey anlamıyorum. Sen bir savcısın,arkanda o kadar adamın var.Neden bu kadar insanın üzerimize yığılmasına izin veriyorsun?Üstelik tek bir hareketinle hepsini gönderebilirsin."

"Rüya sen biraz saf mısın? Ben sadece bir savcı değilim. Aynı zamanda iş adamıyım. İtibarım için de kameralara oynamam gerek. Zaten seninle evleneceğimizi basına duyurmak için gelmedik mi buraya biz? Böyle bir fırsatı niye değerlendirmeyeyim? "Boş boş yüzüne baktım. Ah! Ne kadar da aptalım. Amacımız zaten buydu ya. Kesin şimdi içten içe benimle dalga geçiyordur. Off! Uraz'ın konuşmasıyla kendime gelebildim.

"Ne oldu, niye öyle bakıyorsun yüzüme?Sahte müstakbel kocan çok mu etkileyici yoksa?"

"Ha evet, hem de çok.Valla bir an kendimi çok şanslı hissettim.Aslında seninle evlendiğim için mutlu olmam gerek."Uraz öylece donup kaldı. Onun bu hâlini görünce kahkahayı
bastım. Gülmemin arasında zorlukla konuştum.

"Ya sen beni ciddiye mi aldın? Kıyamam,bak yazık oldu şimdi.Sence ben bunca derdi tasayı bir kenara bırakıp senden etkilenecek bir kadına mı benziyorum?"