-Dekat bilik-
Tuan park : Aku memang layak untuk dibenci? *menangis* Aku memang layak untuk Sakit? *pandang lantai* Maafkan Samchon Saibella maafkan Samchon, Memang patut kamu marah dan bencikan Samchon? disebabkan Samchon hidup kamu huru hara *cekup muka dengan kedua tangan*
Tok! Tok! Tok!
Tuan park : Ajumma Jangan ganggu saya buat masa sekarang Saya perlukan rehat *sambil sapu airmata*
?? : *bukak pintu bilik* Kalau Saya nak masuk jugak? Samchon nak cakap apa?
Tuan park : *pandang depan pintu bilik* Sa-Saibella?
Sai : Iye Ni Saya Saibella *masuk dalam bilik* *jalan pergi kearah katil tuan park*
Tuan park : Bu-bukan Saibella dah balik ke dengan puan hajar?
Sai : Tak *sambil geleng* Saya tak balik,Saya minta izin dengan Bonda untuk jaga Samchon harini *senyum sayu*
Tuan park : Ou-Ouh *sambil ahlikan pandangan kearah lain*
Sai : *mengeluh panjang* *pandang tuan park* Saya minta maaf dengan apa yang terjadi harini?
Tuan park : *pandang Sai*
Sai : Betul apa yang Cyla cakap? *pandang lantai bilik* Saya tak terima hakikat dan takdir yang telah ditetapkan oleh Allah untuk saya? *mata berair* Saya tahu semua ni ujian yang Tuhan bagi untuk saya Tapi? *geleng kepala* Saya tak kuat *airmata mengalir* Saya tak kuat apabila Saya tahu yang diri saya bukan anak kandung bonda? Saya tak kuat apabila saya tahu ayah saudara kandung Saya sendiri buang saya? Saya lagi tak kuat bila Saya buat ayah saudara kandung saya cedera ditangan saya? *pandang Tuan park* Maafkan Saya Samchon *menangis teresak-esak* Maafkan Saya
Tuan park : *tarik Sai dalam pelukan* Sai tak salah? *geleng kepala* Samchon yang bersalah dalam hal ni? Samchon yang pisahkan kamu dengan Omma dan appa kamu, Samchon minta maaf *menangis* Samchon akan tebus balik kesalahan Samchon yang dulu *eratkan lagi pelukan* Maafkan Samchon Saibella
Sai : Sai pon minta maaf sebab buat Samchon luka? *teresak*
Tuan park : Luka yang Samchon dapat tak sama dengan luka yang Anak buah Samchon rasa *sambil lepaskan pelukan* *sapu airmata Sai* Kita mula hidup baru yer? Samchon janji Samchon akan cari Omma dengan Appa kamu dan Samchon akan tebus balik semua kesalahan Samchon dengan kamu dan keluarga kamu Okay?
Sai : *angguk* *sambil airmata mengalir*
Tuan park : *kiss dahi Sai* Dah besar anak perempuan Samchon ni? Pandai encik haji dengan puan hajar jaga Saibella? *usap pipi Sai* *teringat sesuatu* Ouh yer *sapu airmata* Bukan Saibella bawa makanan ke?
Sai : *angguk* *sambil teresak-esak*
Tuan park : Samchon nak makan boleh? Samchon lapar?
Sai : Bo-boleh *ambil dulang atas meja* *nak suap Tuan park* Samchon cepat sihat tau?
Tuan park : *angguk* *makan setiap suapan Sai* *pandang Sai setiap Sisi* *dalam hati* hyung? Noona? Anak korang dah balik? *airmata mengalir* *sapu cepat-cepat*
Sai : Samchon? *pandang Tuan park*
Tuan park : Kenapa Sayang?
Sai : Boleh tak, Kalau Sai nak panggil Samchon Daddy? *nada sayu*
Tuan park : *senyum* Boleh sayang *sambil angguk* Boleh
Sai : Gomawo *senyum* Daddy *airmata mengalir*
-Seara-
Seara : *dalam hati* Siapa budak perempuan tu? Kenapa dia yang naik kebilik Tuan? *pelik* Ke budak tu? *cepat-cepat geleng kepala* Tak kan la kot? *termenung sambil berfikir*
YOU ARE READING
LOST
RomanceKisah seorang budak perempuan yang terpisah dengan keluarga kandungnya di hospital akibat diculik oleh satu orang lelaki dan satu orang perempuan yang tidak dikenal pasti sewaktu budak perempuan itu masih bayi..