Penceredeki Yağmurun Hissi

0

Evet, bu geri kalmışlıksa geri kalmışlıktı.

Size bir tavsiye vereyim,
Sizi küçümseyen, hor gören, sizi toplumda ötekileştirmiş bir yapıda insanları sadece başarılarınızla utandırın.

Yoksa onların kanından akan her bir damla, uyuşturucu alırmışcasına dilinizde bırakan o bağımlılık, sizi bir savaşa sürükleyen en büyük unsur oluyor.

Ve şimdi önümdeki ekrana bakıyordum.

Flaş Haber,
Çoğu iş adamlarının ölü bulunmasıyla ekrana bomba gibi düşen seri katil bu sefer başarılı olamadı. Dün gece oldukça başarılı, yirmi altı yaşındaki iş adamı aynı zamanda başkomiser Alren Alsenov'un ölüsünü bulduğumuzu düşünerek kaldırıldığı hastanede durumunun iyi olduğunun haberini almış bulunmaktayız. Fakat maalesef ki kafasına aldığı darbeyle son bir senesini hatırlamayan iş adamı bu konuyu bizzat Alren Alsenov kendisinin halledeceğini söyleyerek herkesi şoka uğrattı. Yoksa seri katil bu sefer yakalanacak mı?! Yoksa kendine taktığı Yağmur Damlası lakabı ile küçük bir delikten süzülüp kaçabilecek mi?! Herşeyin devamı...

Haber bitmeden kumandanın kapama tuşuna bastım.

"Allah kahretsin!" Seslice gürledim.

Olamazdı. Alren'e bulaşmam başlı başına büyük bir cesaretti ve ölmemesi kötü olmuştu. Neyse ki hatırlamıyordu. Dün sadece aldığım uyuşturucunun etkisiyle gözüme birini takmıştım. Ve bu bir iş adamıydı. Her zaman olduğu gibi.
Hayır Milena, sen başından beri onu öldürmeyi planlıyordun.

Çünkü onlar kendini veliaht prens sanan boktan insanlardı. Şaşmaz her zaman beni kendi ağlarında kendilerine hapsetmek isterlerdi, onlardan nefret ediyordum. Bu psikopatcaysa öyleydi. Benim bu saatten sonra ruhsal bozukluğumu konuşacak bir halim olamazdı.

Birşey daha vardı. Başkomiser olması. Bu işleri oldukça zorlaştıracaktı.

Boydan boya aynayla çevrili geniş salonumun yirmi ikinci katından İstanbul'uma baktım. Sonra camların bütünlüğünü bozan evimin minik duvar köşesine. Önce annemle olan fotoğrafıma. Onu özlüyordum. Sonra babama.

Gözümden akan yaşa engel olamadım. Oysaki akıtmayacaktım bu gözlerden yaş.

Fakat o gün aklıma geldikçe yaptığım yanlışlar gözüme tek tek acıyla haykırıyordu.

Ben Milena Nova. Annemi ve babamı bir gece yarası boyunlarından kan akıtarak öldürdüm.