Don't hate me more ! just enough (အမုန္​း​ေတြရပ္​တန္​႔​ေပးပါ)

ch.2

                 "႐ွင္​့​ေျခလွမ္​း ​ေတြ ရပ္​လိုက္​ပါ ဆက္​မတိုးလာနဲ႔ "
    သူမသူကို ​ေၾကာက္​ရြံမူ တုန္​လႈပ္​ မႈ ​ေတြနဲ႔ ၾကည္​့ရင္​နဲ႔ ​ေျပာလိုက္​သည္​ သူမသူကို ​ေၾကာက္​တယ္​ မုန္​းတယ္​ သူမအ​ေပၚ ထားတဲ့ စိတ္​​ေတြ ရြံတယ္​ သူမ သူစိတ္​​ေတြ သိ​ေၾကာင္​းဘယ္​​ေတာ့မွ ဝန္​မခံဘူး
         စိတ္​ပ်တ္​စရာ​ေကာင္​လြန္​းလို႔!
     ကမ္​းပါးစြန္​းရဲ႕​ေလ​ေအး​ေတြက သူမကို႐ိုက္​ခတ္​​ေနတာ ​ေအစိမ္​့​ေနတာဘဲ
        
     "ကိုယ္​ ... မင္​းမလိုအပ္​တာ​ေတြကို ​ေတြးဖို႔မလို​ေအာင္​ လုပ္​လိုက္​တာ​ေလ"
   "လာပါ အိမ္​ျပန္​ရ​ေအာင္​ လိမၼာတယ္​ "

"........" ဒီလူသူမ ကို အသံုးခ်ဖိုးႀကိဳးစား​ေနတာ ႀကီကို သူနဲ႔ အိမ္​ျပန္​ရအံုမယ္​ ဒီ​ေခ်ာက္​ကမ္းပါက​ေန ခုန္​ခ်လိုက္​တာမွ​ေတာ္​အံုးမယ္​

     သူမ အ​ေတြးကို ခံစားခ်က္ကို​ေ​တြးမိသြားတဲ့ တစ္​ဖက္​လူက
"မင္​​ေတြး​ေနတာ ဆက္​မလုပ္​ဖို႔ ​ေျပာခ်င္​တယ္​ အက်ိဳးမရွိ ဘူး "

သူ​ေျခာက္​ခ်မ္းယံု သာ သူမအဲ့လို႔လုပ္​မွာကို ႐ူးမတက္​စိုးရိမ္​း​ေနရပါတယ္​ သူ သူမကို မဆံုး႐ွံုးခ်င္​ဘူး ဆိုတာ သူမဘယ္​​ေတာ့မွသိလိမ္​့မည္​မဟုတ္​
 
      သိဖို႔လဲ စဥ္​းစားမွာမဟုတ္​တဲ့ သူမသူဆိုရင္​ ရက္​စက္​ဖို႔ ႏွစ္​ခါမ​ေတြးဘဲ လုပ္​တယ္​ဆိုတာသိၿပီးသားမို႔

     "႐ွင္​့ကို ​ေ႐ွ႕ဆက္​မတိုးဖို႔ ​ေျပာ​ေနတယ္​​ေလ !"
    သူမ​ေအာ္​ဟစ္​ျပစ္​လိုက္​တယ္​ သူမအသံ​ေတြ အလြန္​ကို တုန္​ရီ​ေနတယ္​ ​ေနာက္​ဆံုး သူမမွာ ဘာမွမ႐ွိ​ေတာ့ဘူး......
       
    သူ​ေျခလွမ္း​ေတြက တိုးလာ​ေနတုန္​းဘဲ သူမစိုးရိမ္​းလာၿပီ သူ​ေနာက္​ကို ဆက္​ဆုတ္​မိတယ္​ ​သူမ​ေနာက္​ျပန္​လွန္​ခ်ရင္​ သူမ​ေသႏိုင္​တဲ့ အတိုင္​းအတာ ​ေရာက္​​ေနၿပီ အ​ေနာက္​မွာ အနက္​မသိတဲ့​ေခ်ာက္​ႀကီး

သူမ​ အိမ္​​ေတာ္​မွာ မ​ေနႏိုင္​​ေတာ့လို႔ အ​ေစခံဟန္​​ေဆာင္​ၿပီး ထြက္​​ေျပးလာတာ ဝဋ္​​ေႂကြးဆိုးလိုဘဲ သူမ​ေနရနဲ႔အ​ေၾကာင္​းအရင္​က သူမ ရဲ႕ သူအသက္​႐ွင္​​ေန​ေသးလို႔ဘဲ  လမ္​းတစ္​​ေလွ်ာက္​ လံုး သူလိုက္​ဖမ္​းတာ ခံခဲ့ရတာ သူမအ​ေမာဆို​ေနၿပီ လူအား စိတ္​အား လံုးဝကို မ႐ွိ​ေတာ့​ေအာင္​ ​ေမာပန္​း​ေနၿပီမို႔ .....
   
    တစ္​ဖက္​လူရဲ႕​ေျခလွမ္​း​ေတြလဲ ရပ္​တန္​႔သြားခဲ့တယ္​ ....
"........"