Don't hate me more ! just enough (အမုန္​း​ေတြရပ္​တန္​႔​ေပးပါ)

ch.7

သူမႏုတ္​ခမ္​း​ေတြက တစ္​ကယ္​ခ်ိဳၿမိန္​လြန္​းတယ္​ လည္​တိုင္​​ေတြ​ေကာ္​ဘဲ သူနမ္​းရံႉ့မ်ိဳ​ေၾကာင္​့ အခ်က္​ခ်င္​းကို အနီကြက္​​ေတြ ထလာတာ

သူမ နာက်င္​ မႈ​ေၾကာင္​့ မ်က္​နာ​ေလး ရံႈ ့မဲ့လာတယ္​
"အဟင္​့ "
သူလက္​​ေမာင္​​ေတြၾကား လူးလြမ္​့လာတဲ့ သူမက သူကိုထိန္​းခ်ဳပ္​မႈမဲ့လာ​ေစတယ္​ သူမကို ခ်က္​ခ်င္​း ကိုအုပ္​မိုးလိုက္​​ၿပီ သူမႏုတ္​ခမ္​း​ေတြကို ရန္​သူအလာ သူႏုတ္​ခမ္​း​ေတြနဲ႔ တိုက္​ခိုက္​​ေတာ့တာဘဲ

သူမလဲ မြန္​းက်ပ္​လာၿပီ သတိ​ေတာင္​ဝင္​ခ်င္​လာၿပီ သူမအ​ေပၚမွာ႐ွိတဲ့သူကို တြန္​းလြတ္​တယ္​ မရဘူး အင္​အားခ်င္​က လံုးဝမယွဥ္​ႏိုင္​တာ
"My lord ​ေရာက္​ပါၿပီ "

Xavier လဲ သတိဝင္​လာၿပီ သူမကိုလြတ္​​ေပးလိုက္​ၿပီ သူမကိုဝတ္​ရံုႀကီထဲ ​ေပြ႔ဖက္​ထိန္​းသိမ္​လိုက္​ၿပီ ျမင္​လွည္​​ေပၚက​ေန ​ေျခလွမ္​း​က်ဲႀကီ​ေတြနဲ႔ သူအိပ္​​ေဆာင္​ကို ​ေခၚသြား​ေတာ့တယ္​

သူလက္​​ေအာက္​ငယ္​သား​ေတြလဲဘာမွျပန္​မ​ေျပာရဲ
အနက္​​ေရာင္​ ကတၱီပါ ​ေမြ႔ယာႀကီ​ေပၚသူမကို တင္​လိုက္​ၿပီ သူဝတ္​ရံု​ေတြအကုန္​ခြၽတ္​ျပစ္​လိုက္​တယ္​

သူမ မိုးျပာ​ေရာင္​ ဂါဝန္​​ေလးကိုလဲ ဆုတ္​ျဖဲျပစ္​လိုက္တယ္​
သူမကို အတင္​​းကိုဖိကပ္​နမ္​း​ေန​ေတာ့တာ သူ​ေအာ့အီထားသမွ်​ေတြကို ထိန္​းခ်ဳပ္​မထား​ေတာ့

သူမလဲ သတိ​လစ္​​ေနတဲ့ အ​ေျခ​ေနမွာ ​ေဝဖန္​မခြဲျခားမႏိုင္​တဲ့အ​ေျခ​ေနမွာ သူမကို တစ္​ကိုယ္​လံုး အကိုင္​အတြယ္​ၾကမ္​း​ေနတဲ့ သူကို​ေတာ့ခံစားလို႔ရတယ္​ သူမျငင္​ဆန္​​ေလ ​ေ႐ွ႕တိုး​ေလဘဲ

သူမရင္​ဘက္​က ​ေတြနာက်င္​လြန္​း​ေနၿပီ
သူမမ်က္​လံုး​ေတြ အားအင္​ကာ ဖြင္​့ၾကည္​့​ေတာ့ သူမအ​ေပၚမွာ လူတစ္​​ေယာက္​ ".........."

သူမနာက်င္​​ေနတဲ့ရင္​ဘက္​​ေတြကို ငံုၾကည္​့​ေတာ့ ​ေရႊျဖဴ​ေရာင္​ဆံႏြယ္​​ေတြကို​ေတြ႔လိုက္​ရတယ္​
"........"
သူမ သူပုခံုး​ေတြကို တြန္​းလြတ္​​ေတာ့သူမရင္​ဘက္​မွာ အလုပ္​႐ႈပ္​​ေနတဲ့သူက သူမကို ​ေမာ့ၾကည္​့လာ​ေတာ့