Don't hate me more ! just enough (အမုန္​း​ေတြရပ္​တန္​႔​ေပးပါ)

ch.8

              သူမလဲ အားမတန္​လို႔ မာန္​မာန ကို​ေလွ်ာ့ခ်ထားတယ္​
   "ကိုယ္​​ေဘာင္​ဘီ​ေဘးအိပ္​မွာ ပစၥည္​းတစ္​ခု႐ွိတယ္​ ထုပ္​လိုက္​!"

     သူမ စမ္​းၾကည္​့​ေတာ့ စိန္​ပြင္​့အႀကီႀကီနဲ႔ သူမလက္​မလက္​သဲခြံ​ေလာက္​​ေတာင္​႐ွိမယ္​ ​ေရႊနဲ႔ လုပ္​ထားတာ အ​ေရာင္​ကို တစ္​လက္​လင္​ထ​ေနတာ ​ေကာင္​ကင္​မွာ႐ွိတဲ့ ၾကည္​ပြင္​့​ေတြ အတိုင္​ဘဲ

    သူမ​ေငးၾကည္​့​ေနတုန္​ သူမလက္​ထဲက လက္​စြပ္​ကို ယူကာ သူမလက္​မွာ စြပ္​ထားတဲ့ ​ေရြျဖဴလက္​စြပ္​​ေလးကို ခြၽတ္​ၿပီ လြတ္​ျပစ္​လိုက္​တယ္​ သူလက္​စြပ္​ကိုအစားထိုးစြပ္​​ေပးလိုက္​တယ္​ သူမလက္​စြပ္​​ေလးက ျပတင္​း​ေပါက္​ က​ေန ​ေက်ာ္​ထြက္​သြားတာကို ရင္​နာနာနဲ႔ ၾကည္​့​ေနရတယ္​

     သူမလက္​ကိုဖြဖြနမ္​း​ေနရင္​နဲ႔ သူမ​ေခါင္​ကို သူလက္တစ္​ဖက္​နဲ႔ သူမ်က္​နာဘက္​ကို လွည္​့လိုက္​ႀကီ သူကို​ေမာ္​ၾကည္​့​ေစကာ
     "ႏွ​ေမွ်ာ္​​ေနတာလာ?"
"......"

    အသံက​ေအးစက္​​ေနၿပီ လူသက္​ခ်င္​စိတ္​ အျပည္​့နဲ႔ .
  "​ေပါင္​မုန္​႔နဲ႔လဲစားရရင္​အ​ေတာ္​ရမွာ!"
  "......."
     ."ဟားဟား ဟားဟား  ဟား "

သူမသဘာဝအက်ဆံုး အ​ေျဖကို​ေျဖလိုက္​​ေတာ့ Xavier ကရီ​ေမာ​ေတာ့တယ္​
     "အမွန္​ဘဲ ကိုယ္​ဆီမွာ​ေနရင္​အဲ့ဒါ​ေတြအတြက္​မပူနဲ႔ ကိုယ္​ကိုလဲ ျပန္​ဝတ္​​ေပးလက္​စြပ္​ !"

သူမလက္​ထဲ ​ေရႊျဖဴလက္​စြပ္​ကြင္​ႀကီႀကီ ထည္​့​ေပးတယ္​ သူမ မဝတ္​​ေပးခ်င္​ဘူး အဓိပၸါယ္​ ကဘာလဲ သိ​ေနတာဘဲ သူမတြန္​႔ဆံု​ေန​ေတာ့

    "အဲ့လစ္​ ကိုစိတ္​မ႐ွည္​တက္​ဘူး​ေနာ္​ !"
  "My lord ခြင္​့ျပဳပါသတင္​း​ ​ေလွ်ာက္​တင္​ပါရ​ေစ !"
       အခန္​းျပင္​က လူဝင္​မလာခင္​ သူသား​ေမႊဝတ္​ရံုႀကီနဲ႔ သူမကို ဖံုးအုပ္​လိုက္​တယ္​ ဆံပင္​​ေတာင္​မျမင္​​ေစရ​ေအာင္​ သူပိုက္​​ေထြးထာလ်က္​ပင္​

    "​ေရလက္​ၾကားကို ထြက္​ခြားသြားတဲ့ သ​ေဘာၤကို အ​ေျမႇာက္​နဲ႔ ျပစ္​ခတ္​ၿပီ ​ေရျမဳတ္​လိုက္​ပါၿပီ"