~26 Bölüm~

190 8 2
                                    

26 bölüm.
"Anne Baba! Açın kapıyı aç" kapıyı çalarak Ali bağırdı
"Ali mi bağırıyor bu Erdal?" Yataktan kalkan Burcu pencereden dışarı baktı "Evet o!Allah allah noldu ona" bornozunu giydikten hemen aşağıya indi
Burcu:Oğlum?
Ali:A-anne
Burcu:Noldu sana? Niye ağlıyorsun sen? Korkutma beni
Erdal:Ali söylesene
Ali:Anne baba Eylül ölüyor
Burcu:Ne?
Ali:H-hasta o anne. Eylül gidiyor benden bir şey yapın. Baba? Yardım et ona
Erdal:Bir sakın ol. Nasıl bir hastalık?
Ali:T-tümor var baba? Nolur o ölmesin ben dayanamam baba
Burcu:Oğlum
Burcu ağlayan oğluna sıkıca sarılıp sakinleşmeye çalıştı ama nafile
Ali:Baba nolur yardım et. Senin iyi doktorların var. Elimizden gelenin en iyisini yapalım. Şey...adı nasıl...he Ferhat! Ferhat var onu çağır gelsin Almanya'dan?
Faruk:Tamam ararım ama önce Eylül'ün doktor ile konuşmanız gerekiyor
Ali:Bu pislik yüzünden herşey oldu ne konuşması o doktor değil ki Eylül kötüleşirse onu kendi ellerimle boğacağım!
***
Eylül:Özlem lütfen ağlama artık
Özlem:Nasıl ağlamayacağım he?Neden Eylül neden bana söylemedin. Ya sana bir şey olursa? Nasıl yaşaycağim
Eylül:Sakin ol olmaz birşey
Özlem:Ne aptalım ben nasıl anlamadım. Ee doktor ne diyor peki?
Eylül:Ameliyata ihtiyacım var dedi Özlem
Özlem:Ee ne girmiyorsun anlamadım, ölmek mi istiyorsun sen ya!
Eylül:Ya Özlem benim iık bebeğimi düşünmem gerek ona birşey olmasını istemiyorum
Özlem:Evet ama birşey olamaz. 7 ayda kaç çocuk doğar, iyidirler, sağlıklıdırlar
Eylül:Bilmiyorum
Özlem:Off inatçılığınla ne yapacağım?Ya bu bir şaka değil. Şimdi harekete geçmemiz gerekiyor..Zerrin anneyi baksana öğrenince çok geç oldu
Eylül:Canım annem benim..
Özlem:Çocuğunu görmek istiyorsun değil mi? Öpmek, sarılmak. İlk adımlarını nasıl yapacak, sana "anne" diyecek? He? İnatçılık etme gel nolur. Sana kendini mahvetmene izin vermeyeceğim hadı kalk hastaneye gidiyoruz
Eylül:Hayir ben Ali olmadan gitmeyeceğim
Özlem:Nerde o? Seni böyle bırakıp gitti mi bak zor zamanla o yok burda
Eylül:O da senin gibi üzüldü Özlem. Kızma ona gelecek
Özlem:Burda üzülsün o zaman gitmeseydin
***
Aynı zamanda Ali barlardan birinde oturup içki içiyordu
İsmail:Ya yeter abi yeter. Ver bana bu kadar yeter sana
Ali:Ya bas git İsmail
İsmail:Git kızın yanında ol. Neden bu halde bıraktın onu. Eylül bencil davrandı  söylüyorsun peki sen şimdi bencillik yapmiyor musun? Kendine düşünmeye bırak git destek ol adam gibi!
Ali:İsmail ben Eylül'ü kaybetmek korkuyorum...onu bu halde görmek dayanamıyorum işte dayanamam
Ali arkadaşının omzunda ağlamaya başladı
***
Özlem:
Hastanedeyiz.Konuşurken Eylül kötü oldu. Bayıldı. Ben hemen onu hastaneye götürdüm. Doktor yarım saattir odadan çıkmıyor. Kafayı yedim yiycem, o kadar yani. Doktor çıkar çıkmaz hemen yanına koştum.
Ona sorarak baktıktan sonra konuşmaya başladı
Dr:Maalesef iyi bir haber yok sizin için
Özlem:Ne demek bu?
Dr:Acilen ameliyatı yapması gerekiyor. Bir dakika bile kaybetmeden
Özlem:Ee?
Dr:Ona bunun ne kadar ciddi olduğunu söyledik, düşünmek istiyor
Özlem:Şey ben konuşacağım onunla sonra siz ne gerekiyorsa onu yapacaksınız
Dr:Peki
Eylül'un odasına girdim. Bakışlarını bana çevirdi
Özlem:Canım nasılsın
ellerini kendi ellerime aldım
Eylül:İyim merak etme
Eylül'ün gözleri hafifçe açık kalan kapıya bakıyordu. Sanki bakışlarıyla birini arıyordu
Eylül:Ali yok mu, gelmedi mi
Özlem:Aramak istedim aslında ama unuttum istersen şi
Eylül:Gerek yok. Ali gitti Özlem.
Özlem:Eylül, doktor acilen ameliyata ihtiyacın olduğunu söyledi. Bügün
Eylül:Ali gelene kadar bu masaya yatmayacağım Özlem. İsrar etme bile
Özlem:Ama Eylül, yine inat ediyorsun
Eylül:Edeceğim! Soz konusu kızım Özlem! Ameliyat sırasında bana bir şey olursa, kızımın ona emanet edildiğini bilmek istiyorum!Babasına
Özlem:Ali gelirse gidecek mısın peki?
Eylül:Gideceğim. Ama iik önce konuşmamız lazım
Hemşire:Evet Eylül hanim serumunuz bitti çıkalım
Özlem:Ben dışarı bekliyorum
Eylül:Tamam
Özlem çıkar çıkmaz Ali'ye aramaya başladı
"Aradığınız kişi şuan ulaşılamıyor..."göstereceğim sana şimdi!
***
İsmail:
Ali tuvaletteyken telefonu çaldı. Özlem yazılmıştı. Hatırladığım kadarıyla bu Eylül hocanın arkadaşı. Tereddüt etmeden hemen açtım belki Eylül hocayla bir şey oldu
İsmail:Efendim?
Özlem:Ali?
İsmail:Hayir İsmail ben, arkadaşıyım
Özlem:Nerde bu salak arkadaşın hemen ona ver
İsmail:O çikti. Şey bir şey mi oldu?
Özlem:Bu ses ne ya, neredesiniz siz? Ben geleyim Ali ile konuşmam lazım
İsmail:Tamam adresi atacağım şimdi
Çok geçmeden Özlem bu bara geldi. Ali şaşırıp ayağa kalktı
Ali:Özlem? Ne yapiyorsun sen burda
Özlem:Vay vay Ali bey rahatlıyorsun burda demek. Sen bi kalksana bizi yalnız bırak
İsmail:Tamam
Ali:Hayir burda kal nereye gid...İsmail
Özlem:Yazıklar olsun be...bin kez yazıklar olsun sana. Benim arkadaşım hastanede tek başına yatıyor, sen bırakıp gittin
Ali:Ne? Hastanede mi noldu Eylüle söylesene iyi mi o??
Özlem:Eylül...Özlem gözyaşlarını tutmadan ağlamaya başladı "Çok kötü, doktor ameliyata ihtiyacımız olduğunu söyledi, ama Eylül Ali gelmezse gitmeyeceğim söyledi"
Ali:Ben korktum Özlem...Onun gözlerimin önünde solmasını görmek ve birşey yapmamak çok zor benim için
Özlem:Eylül ölmüş ya da ölecek gibi konuşmaya bırak!Benim arkadaşim çok güçlü ve iyileşecek anladım mi. Sen ona moral vermelisin ama sen burda oturup ölümden bahsediyorsun sen böyle mi onu seviyorsun!
Ali:Ya sen duymadın mi doktoru?Ben gördüm biliyor musun? Gözlerinde pişmanlık, umutsuzluk gördüm lan. Eylül'e birşey yapmak geç diyordu sanki gözlerini
Ali gözyaşlarını tutmadan masaya oturdu
Özlem:Ali bak seni çok anlıyorum. Bende senin gibi korkuyorum. Ama burda oturup sadece zamanı kaybediyoruz hadi kalk Eylül seni hastaneye bekliyor.Hem bence Eylül bu savaşı hastalığa karşı kazanacak hem bana ne dedi biliyor musun? Torunlarımı görene kadar ölmeyeceğim, Ali'yi dede olarak görene kadar ölmeyeceğim
İkisi de gözyaşlarına rağmen kısa bir kahkaha attılar
Ali:Iyileşecek değil mi?
Özlem:Eylül güçlü bir kiz onu biliyorum. Bizim görevim şuan onunla yanına olmak. Özellikle sen Ali. Sizin çoçuğun yarın ya da bügün gelecek. Eylüle tek başına çok zor olacak, seni yanında görmek istiyor
Ali:Tamam gidelim. Şey ben biraz içtim Eylül beni böyle görmesin. Ben duş alıp geleceğim ya da sende gel birlikte hastaneye gidelim
Özlem:Tamam
İsmail:Ali? Siz nereye?
Ali:Eylül'e abi
İsmail:Bende sizinle gidicem
Ali:Gel gel
Uzun sürmedi, Ali eve geldi. Orada Erdal ve Burcu Ali'yi bekliyordu
Ali:Anne? Baba? Siz ne yapıyorsunuz burda
Burcu:Sen telefonu açmiyordun geldik buraya. Eylül yok mu?
Özlem:Yok. Sabah kötü oldu hastaneye gittik
Erdal:Geçmiş olsun
Ali:Bu arada, Özlem Eylül'ün arkadaşı
BurEr:Memnun oldum kizim
Özlem:Bende
Ali:Neyse girin içeri
Erdal:Ali bir kişi daha geldi bizimle
Ali:Kim
Erdal:Doktor Ferhat geldi oğlum
Ferhat:Merhabal herkese
Erdal:O Eylüle yardım etmeye çalışacak
Ali:Sağol baba! Yardım Edeceksiniz değil mi Eylüle?
Dr.Ferhat:Elinden geleni herşey yapacağım
Bir kaç saat sonra herkes hastaneye vardılar. Özlem içeri girdi Eylül hemen uyandı
Eylül:Özlem? Sen neredeydin kaç saat oldu
Özlem:Eylül, bak kim geldi benimle
Eylül'ün gözleri kapıya  yöneldi: Ali?
Ali:Eylül...aşkım
Özlem:Sizi yalnız bırakacağım
EyAl Özlem'in çıkmasını bekledi. Sessizliğini bozan ilk Eylül'du
Eylül:Çok özür dilerim sana söylemeliydim
Ali, Eylül'ün elini eline aldı
Ali:Asıl ben özür dilerim sana bağırıp gittim...yalnız bıraktım.İyi misin? Hem sana güzel bir haber var. Babam Almanya'dan en iyi bir doktoru çağırdı. Hemen iyileşeceksin
Eylül:Ne gerek vardı doktor Hikmet de iyi
Ali:Onun adını söyleme, öfkeden titremeye başlıyorum
Eylül:Onun suçu yok Ali, ben kendi istedim böyle
Ali:Olsun. Doktor Ferhat daha iyi, kaç kişiyi iyileştirdi.
Birkaç saniye sessiz kaldıktan sonra Ali bana bir soru sordu
Ali:Korkuyor musun?
Eylül:Neyi?
Ali:Ameliyati
Eylül:Korkuyorum. Ama kendi için değil. Kizimiz için. 7 ayda doğum yapmak ne kadar doğru bilmiyorum
Ali:Eylül düşünme bunları, herşey güzel olacak görürsün
Dr.Hikmet odaya girince Ali kisa bir bakış ona attı
Dr:Evet Eylül hanım, sizi ameliyata hazırlamamız gerekiyor
Ali:Aşkım ben koridordayım. Hem annem babam de geldi. Sana selamlarımı iletmemi istediler
Eylül:Teşekkür ederim.
Ali Eylülü alnından öptü ve "Seni çok seviyorum"
Eylül:Ali kizima iyi bak olur mu? Bana birşey olu..
Ali:Şhh herşey güzel olacak bunu düşünme.
Eylül:Ama yine de söz ver, böyle daha sakin olacağım
Ali:Söz..
Ali odadan çıktı
Burcu:Oğlum Eylül kizim nasil?
Ali:Aynen, ameliyat için hazırlanıyor. Onun yanında güçlü olmaya çalıştım ama çok korkuyorum anne
Burcu:Oğlum herşey iyi olacak merak etme.
Eylül'un ameliyata girmesinden iki saat geçti. Kafamı duvara yasladım böyle beklemek kaldım. Bazen babam ve İsmail ellerini omzuma koyup destek verirlerdi
Operasyonun sonunu beklerken şarkı👇
(Manuş Baba - Son günüme kadar kalp durana kadar)
Sonunda...Gözlerimin içine yerleşen bu beyaz kapılar açıldı.
Dr:Ali bey, tebrikler kiziniz doğdu!
Özlem:Ay çok mutluyum,nasil peki?
Dr:Gerekenden daha erken doğmuş olmasına rağmen gayet güçlü çikti ama biz yine de onu kuvez'e koymamak zorundayız
Ali:Eylül nasıl peki? Karım nasıl? Görebilir miyim?
Dr:Halâ uyuyor ama uyandığında görebilirsiniz. Takrar tebrikler geçmiş olsun
Herkes:Sağol
İsmail:Abi tebrikler baba oldun. Sizi de tebrikler torununuz oldu
Burcu:Sağol oğlum
Herkes Ali'yi tek tek tebrik etti ve Eylül'ün uyanması bekliyorlardı. Herkes mutluydu bebek doğdu için Ali hariç

***
Dr:Bebeği camdan görebilirsiniz
Burcu:Gerçekten mi?
Doktor tebessüm ile: Gerçekten
Burcu:Duydun mu oğlum? Gel
Erdal:Hadi herkes gidip torunumuzu görelim
Özlem:Ya ben çok merak ediyorum nasıl görünüyor diye
Herkes kalkıp sadece Ali oturmeye devam ediyordu
İsmail:Oğlum gelsene
Ali:Siz gidin ben Eylül'un uyanmasını bekleyeceğim
Burcu:Ama...nasıl yani merak etmiyor musun kizini?
Ali:Anne! Yeter...Siz gidin ben sonra bakacağım ona
Burcu:Peki madem
***
Burcu:Erdal baksana ne kadar küçücük
Erdal:Evet çok küçük
Özlem:Teyzenin güzellik..Sen annenle iyileş sonra güzel günler bizi bekliyor söz sana
İsmail:Burnu sanki Ali'nin
Özlem:Boş yorum yapma istersen. Daha küçücük kiz kime benzediği belli değil daha hem belki Eylül'e benzeyebilir
İsmail:Anladık kıskançlık modu açık
Özlem:Allah Allah?
Burcu:Tamam çocuklar kavga etmeyin
***
Ali hala Eylül'un uyanısı bekliyordu. Sonunda hemşire Eylül uyandığı söyledi , hemen içeri girdim.Eylül gözleri açık yatıyordu
Ali:Eylül?
Eylül:Ali
Ali:Nasılsın? İyi misin?
Eylül:İyim.Kizimiz iyi mi Ali? Yaşiyor mu?
Ali:Yaşiyor korkma. O da iyi olacak
Eylül tebessümle:Gördün mu onu? Nasil görünüyor? Anlatsana bana
Ali:Hayir daha görmedim
İçeri Özlem, Burcu, Erdal ve İsmail girdi
Burcu:Eylül uyandın mi kizim?
Erdal:İyi misin kizim?
Eylül:Ben iyim teşekkür ederim
Özlem:Eylül canım, gerçekten iyisin bak?
Eylül:Merak etme Özlem
İsmail:Geçmiş olsun hocam
Eylül:Sağol İsmail
Burcu:Az önce torunumu gördük, çok tatlı bir kiz çok küçük Eylül
Eylül:Ne? Gördünüz mu? Ali sen neden gitmedin?
Ali:Ben uyanmanı bekliyordum. Birlikte görelim dedim
Eylül:Şimdi görelim mi?
Ali:Şimdi mi? Ama dikişlerin var yatman gerekiyor. Ama ben konuşacağım buraya getirsinler
Eylül:Olur ama şimdi konuşacak mısın? Lütfen
Ali:Tamam bekle hemen geleceğim
Kısa bir süre sonra Ali geri geldi
Eylül:Noldu? Kizim nerde Ali? İzin vermiyorlar mı?
Ali'nin ardından hemşire bebek ile birlikte girdi
Bu Eylül'ün gülümseme sebebi oldu
Eylül:Kizim
Hemşire:İsterseniz bebeğinizi emzirebilirsiniz
Eylül:Istiyorum. İstiyorum tabiki. Güzel bebeğim benim annem, ne küçüksün sen
Eylül ağlamaya başladı Ali hemen yanında oturdu
Ali:Aşkim ağlama
Eylül:Tamam
Özlem:Hadi çikalim bizde, Eylül rahat rahat emzirecek
Herkes çikti sadece Eylül ve Ali kaldı.
Eylül:Ali baksana nasıl güzel kizimiz oldu
Ali:Sensin gibi. Şey Eylül? Sen tedaviye ne zaman başlamak düşünüyorsun?
Eylül:Bilmiyorum
Ali:Ama doktor Ferhat geldi. Şimdi bir şey yapmak artık lazım
Eylül:Yapacak bir şey yok Ali
Ali:Ya sen ne diyorsun Eylül biz nasıl anlaştık seninle! Ölmek mi istiyorsun sen?!
Eylül:Bağirma! Şimdi kizim var onunla birlikte olmak istiyorum. O iyileşecek o zaman başlayacağım
Ali:Delirtme beni Eylül doktor ne dedi anlıyor musun? Beklemek için zamanı kalmadı! O iyi olacak ama sen?
Eylül:Tamam sonra konuşuruz bağirma
Ali:Sen delirdin!
Ali sertçe kapiyi kapatıp çikti.
Özlem:Ali noldu ne bağırdıniz
Ali:Ya senin aptal arkadaş tedaviye başlamak istemiyor bebek iyileşene kadar
Özlem:Nasil yani? Tamam ben konuşurum onunla merak etme bal gibi başlayacak
Ali:İnatçi ya İnatçi!
***
Eylül:Ya nereye götürüyorsunuz kizimi daha doğmadım bırakın
Hemşire:Eylül hanım onu kuvez'e koymalıyız rica ederim böyle yaparsanız daha görmek için getiremeyeceğiz buraya!
Ali:Noluyor burda ya?
Eylül:Ali kizimi götürüyorlar 10dk yeter diyorlar
Ali:Aşkim bu onun iyiliği için, kuvez'de olması gerekiyordu tamam mi?
Eylül:Doymadım ama
Ali:Bende ama öyle gerekiyor
Eylül kızını kuvez'de görmek için yataktan kalktı. Aniden gözleri karardı, Eylül yere düştü...

Devam edecekꨄ︎

~Sevdiğim Öğretmenim~Место, где живут истории. Откройте их для себя