boy in black | hyunlix

♂♂ 9

Yanındaki yumuşak damlama ve etrafındaki insanların sürekli mırıltıları onu çok yalnız hissettirmiyor. Acil servis o kadar meşgul değil, neyse ki onun için sadece birkaç saattir orada olduğunu ve hala orada biraz daha kalması gerektiğini zihinsel olarak sayıyor. Esmer çocuk onun yanında huzur içinde uyuyor.

Bilinci yerinde olmayan çocuğa damar yolu açacaklarını, böylece ilaçların daha hızlı etki edeceğini ve grip belirtileriyle birlikte ateşinin düşmesini sağlayacaklarını anlattılar. Ayrıca bahar gribine yakalanan kişilerde ani bir artış olmuştu. Şu anki durumundan dolayı vitamin ve takviye alması gerektiğinden çabuk çıkamayacağını bildirdiler.

Felix doktorun ona söylediği her şeyi dinledi ve söylediği tüm tavsiyeleri ezberlemeye çalıştı. Oğlan uyandığı andan itibaren, alması gereken ilaçları ve nasıl yemesi gerektiğini ona bildirmek zorundaydı. Testleri diyetinde ciddi bir protein eksikliği olduğunu göstermişti ve oldukça anemikti. Bu da sarışını oldukça endişelendirmişti. Aylardır onun satın aldığını gördüğü tek şey ramen ve bira. Bu çocuğun gerçekten sağlığını hiç umursamadığına inanmaya başladı.

Tam o anda bile, hala tepki vermemesinin normal olup olmadığını merak ediyor. Birkaç dakikalığına tuvalete gitmek istedi, ama onunla ilgilenmek için yerinden bir santim uzaklaşmayacak.

Yanındaki bedenin çok farkında olduğu için birkaç kez gözünü kırpmayı unutacak kadar endişeli. Solgun çocuğun aldığı her nefesinde bile sürekli tetikte.

O kişiye karşı derin bir şefkat duygusu hissediyordu ve bunun nedenini anlamıyordu. Birbirlerini hiç tanımıyorlar ve birbirleri hakkında hiçbir şey bilmiyorlar, suistimal yok, onları belirli bir şekilde birleştiren hiçbir şey yok. Ancak Felix'in kalbi, onu sedyede çok savunmasız görünce onu korumak istiyor ve o ilk seferinde ona verdiği o hüzünlü bakışı düşünmeden edemiyor.

Bu ironikti.

Genellikle kendisine bakamayacak kadar masum ya da sakar olduğu için onunla ilgilenilirdi. Ama o çocuğu gördüğünde içindeki her şey tamamen değişir. Bu yüzden bayıldığını görünce ne yapması gerektiği konusunda en ufak bir fikri olmamasına rağmen taksi çağırıp hastaneye götürmesi uzun sürmemişti.

Neyse ki, olay hakkında Bangchan'ı bilgilendirmeyi başardı, Chan'a deponun sorumluluğunu üstlenmesi gerektiğini söylemişti.

Acil serviste kaldığı süre boyunca, kabul için birkaç evrak doldurması gerekti. Ama... Adını bile bilmiyorsa, genç adamın verilerini nasıl dolduracaktı?

Kendisi hakkında neredeyse hiçbir şey bilmiyor ve üzerinde belgeleriyle de ortalıkta dolaşmıyor.

Neyse ki telefonu yanındaydı ve Felix tam Seul'de siyah saçlı adamın ailesini aramak zorunda kalacağını düşünürken biri aradı.

Oldukça kabadayı bir adamdı, hattın diğer ucundan milyonlarca kez yüksek sesle arkadaşının telefonunun çalınıp çalınmadığını sormuştu ve Felix'in tamamen görmezden geldiği birçok anlamsız şey vardı. Ona her şeyi açıklamak için zaman harcıyor ve diğer taraftaki bu çocuk, hyungunun iyi olduğunu ve bu kağıtları dolduracak birine ihtiyacı olduğunu öğrendiğinde oldukça sakinleşiyor. Çocuk bir an önce hastaneye gideceğini ve kendisini bekleyeceğini belirtti.

Aradan üç saat geçti, ama koyu renk giysili çocuğun arkadaşı hala gelmedi. Gerçekten eve gidip uzun bir şekerleme yapmak, geçen hafta başına gelen tüm olayları unutmak istiyordu. Gerçekten tüm parayı tanımadığı insanlara mı harcadı?

Bazen büyükannesi tarafından bu şekilde yetiştirilmesinden nefret ediyor. Şimdi aç ve otomattan bir şeyler satın almak için cılız bir pezosu kalmadığından emin. Hem fiziksel hem de zihinsel olarak çok yorgun hissediyor ve kulüpte çalışmak zorunda olmadığı için kısmen minnettar. Çünkü eğer böyle olsaydı, kesinlikle gece boyunca birçok hata yapar ve sonunda patronu tarafından bir kez daha azarlanırdı. Ve o anlarda bu istediği son şeydi.