Öz Ailem

2.BÖLÜM

Mert koluma dokununca hızlıca geri çekildim.
----------------
MERT'TEN

Koluna dokununca hemen geri çekildi. Ağlıyordu "defne iyi misin" derken yüzüne dokunmak istedim ama korkuyla ayağa kalkıp duvara yaslandı.

Defne "dokunma lütfen yapma" sanki başka biriyle konuşuyordu.
Ayağa kalkıp "defne bana bak gülüm defne" dedim ama aynıydı.
Bir adım yaklaşınca yere oturup ellerini yüzüne siper etti.
Defne "lütfen vurma nolur" dediğinde.

Ne yapacağımı şaşırdım ona vurucağımı sandı.
Yere oturup yavaşça yaklaşıp "defne ben sana vurmam bana bak" derken saçlarına dokundum.
Korkuyla bağırınca hemen geri çekildim.

Odanın kapısı açılınca içeri ayaz ve digerleri girdi.
Ayaz "noluyor burda" derken defne'nin yanına yaklaştı.
Ama defne korkuyla bağırarak geri çekildi.
"Bilmiyorum konuşurken birden böyle oldu." Dediğimde ayaz tekrar defneye yaklaştı.

Ayaz "Defne güzelim bana bak" dedi. Ama defne duymuyordu.
Defne ayaza "lütfen dokunma" dediğinde.
Ayaz biraz daha yaklaşıp "tamam dokunmicam sakin ol nefes al sadece dokunmicam" defne ayazın söylediğini yapıp derin derin nefes aldı.

Ayaz yaklaşınca hemen yüzunu koluyla kapatıp "lütfen vurma lütfen nolur" dedi.
Mırza abim yaklaşıp ayaza geri çekilmesi için omzunu tutu. Ayaz abim geri çekilince mirza abim yavaşça yere oturdu.

Annem ağlamaya başlayınca babam annemi dışarı çıkartı.
Burak ayakta sesizce seyrediyordu.
Mirza abim defne'nin yanına oturup yavaşça yüzünü tutu.
Defne kıpkırmızı olmuş gözleriyle mirza abime baktı.

Defne yalvaran bakışlarla "lütfen dokunma" dediğinde.
Mirza abim "defnem sakin ol kimse sana dokunamaz ben varım" dedi.

Defne tekrar ağlarken "abi o bana dokunucak" mirza abim defneye sarılıp "hayır abicim kimse sana dokunamaz biz varız" diyip saçlarını öptü.
Defne abime sarılıp başını gösüne yaslayıp daha çok ağlamaya başladı.

Ayaz defne'nin kolunu tutunca defne mirza abimden ayrılıp ayaza sarıldı.
Ayaz defne'nin yüzünü tutup göz yaşlarını sildi.
Ayaz "ağlama güzelim" defne ağlamaya devam ederken tekrar sarıldı.

Mirza abim ayağa kalkıp defneyi kucağına aldı. Odadan çıkıp karşı odaya kendi odasına girdi.

Ayaz "noldu neden bu kadar kötü oldu."
"Bilmiyorum o evde ne yaşadığını sordum yani normal konuşuyorduk birden ağlamaya başladı. Sonra koluna dokununca böyle oldu dokunma vurma falan dedi. Ayaz o evde bişey olmuş hiç normal değil" dedim.

Ayaz "biliyorum bir şeyler var ama korkmasından korkuyorum gördün. En ufak bir şeyde böyle oluyorsa işimiz zor" dedi.
Burak "o anlatmıyorsa bizde ona bunu yapana sorarız" dediğinde.

Ayaz "burak hayır kimseyle konuşmak yok defne kendini hazır hisedince anlatıcaktır."
Ayaz "neyse ben odama gidiyorum bi şey olursa çağırın"
Burakta ayazın arkasından çıktı.

Bende kendimi yatağa attım. "Ne yaşadın be gülüm bu kadar korkucak ne oldu" bunları düşünürken gözlerim kapandı.

MİRZA'DAN

Kucağımda defneyle hemen kendi odama girdim.