your secret (is safe with me) //johnlock

twenty three

Rose neredeyse 7 aylık olmuştu ve hala kendi başına rahatça oturamıyordu.

"Fazla zayıflar, değil mi?" diye sordu Sherlock. "Zayıf ve kırılgan, güçsüz."

"Evet. biz onu korumak ve büyüdükçe hayatı ona göstermek daima yanında olmak için varız."

"Herhangi bir şeyin ve herhangi birinin onu üzmesi ya da kalbini kırması fikri bile beni sinirlendiriyor."

"Söylediklerin kaçınılmaz," John bebeği biberonla beslemeye başladı, Mary arkadaşıyla dışarı çıkmıştı. "Hayat hüzün ve kalkıp kırıklıklarıyla dolu, tabi aynı zamanda mutluluklar ve güzel anlarla da."

"Benim hayatımda o tarz ayrımlar yapmak pek mümkün değil. Yalnızca senden öncesi ve sonrası diye ikiye bölebiliyorum."

"Oldukça romantik, Sherlock. Teşekkürler."

"Öyle mi?" Kuşkuyla sordu dedektif. Tüm bu mevzularda on yaşındaki bir çocuktan daha cahil, amatör konumdaydı.

"Kesinlikle. Hatta o kadar romantik ki, Rosie uyuduktan sonra sana bunu yatakta da ifade etmeyi deneyeceğim."

"Bu 'seks yapacağız' göndermelerinden biri mi?"

John gülümsedi, çaresizlik içinde başını salladı. "Bu gönderme değil, hayır. Olacak bir şeyi belirtmek, flörtvari şekilde."

"Pekala. Fakat üzülerek söylüyorum ki seks yapmamız mümkün değil, en azından hemen."

"Neden?" John biberonu kenara koyarak Rose'u kucağına aldı, ayağa kalktı. "Bir sorun mu var?"

"Seks öncesi yaptığımız hazırlık kısmında eksikler var, gidip alacak vaktim olmadı. Yani yapamayız."

"Harika," John bu konuda birkaç kez açıklama yapmıştı ama Sherlock asla ikna olmadı, olmayacaktı da. Belli çizgileri vardı.

Rose uyuduktan sonra John bilgisayar başına geçti, siteyle ilgilenip yeni çözdükleri davaları yazıya geçiyordu.

"Yeni yorumlar gelmiş," dedi keyifli sesiyle. "İkimizin mükemmel takımı oluşturduğunu söylüyorlar, bazıları bize 'Johnlock' ismini takmış."

"Sıradan insanlar o kadar da aptal değildir belki de."

"Evet, sanırım. Ama ben nerden bilebilirim ki, değil mi?"

~~~~

Bir sonraki gizemli kaybolma olayı çözüldükten sonra, yakınlarda bir restorana girmişlerdi. Lestrade genelde işi biter bitmez eve karısının yanına gidiyordu, daima telaşlı ve aynı zamanda heyecanlı tavırlar içindeydi.

"Bayan Hudson bugünde Mary'de kalacakmış," dedi John, telefon hala elindeyken. "Artık 221B'den çok orda vakit geçiriyor."

"Kendi çocuğu olmadığı için bebeklere diğerlerine göre daha düşkün."

"Evet, bu hoş. Mary gittikten sonra Rose hep bizimle olacak ve dışarda olduğumuz zamanlar güvenilir biriyle kalacak olması iyi hissettiriyor."