Mira'nın ailesi ölünce biraz kızdınız ve hızlı ilerlediğimi düşündünüz.Evet hızlı ilerliyorum biliyorum ama artık daha dikkat edicem.Ve ailesinin ölümü de hikayenin bir parçası.
Meriç Demir'den
İki hafta oldu ve hiç odasından çıkmadı.Bazen saatlerce aģlıyor bazen duvardan gözünü hiç ayırmıyor.Yemek yapıp odasına götürüyoruz.Ama genelde ya yemiyor ya da sadece biraz ekmek yiyor.Onu öyle zayıf,bitkin görünce içim gidiyor.
"Abi hemen buraya gel."Bir zarf gelmişti.
"O ne?"
"Bilmiyorum,üstünde baban yazıyor."
"Gel,Mira'ya gösterelim."kapıya vurarak içeri girdik.Yine yaşlı gözleri duvara kilitlenmişti.
"Bir zarf geldi.Üstünde baban yazıyor."dedi Meral.Yaşlı gözlerini bize çevirdi.
"N-ne yazıyor?"dedi.
"Okumamı ister misin yoksa sen mi okumak istersin?"dedi Meral.
"Sen oku."
"Sevgili Mira,eğer bu mektup şu an elindeyse biz yaşamıyoruz ve teyzen bu mektubu sana gönderdi.Biz çok aradık ama bulamadık Hira'yı.Hira,senin öz ablan.Çok küçükken kreşte bir adam öğretmenine gidip bizim adımızı söyleyerek ve sahte bir mesajla bizim getirmesini istediğimizi sòyleyerek ablanı alıp götürmüşler.Ablanın o zaman dedikleri çok anlaşılmadığı için öğretmeni ne dediğini anlamamış.Polislere başvurduk,biz kendimiz aradık ama bir türlü bulamadık.2016 yılında telefonuma bir fotoğraf geldi.Fotoğrafın altında lütfen beni bulun yazıyordu.Polise gittik ama o numarayı kullanan birini bulamadılar.Biz bulamadık ama lütfen sen bul.Mesajdaki fotoğraflar ipucu evde bir sürü fotoğraf var onları bulman lazım.Fotoğrafların hepsi evin bir köşesinde saklı.Onlar bir ipucu ama biz anlayamadık ne olduğunu.Ablan senden 5 yaş büyük adı eğer değiştirmediyse Hira Peker.Bol şans umarım ablanı bulursun."Üçümüzünde yüzünde tek bir ifade vardı,şok.Şoka uğramıştık.
"Ablam varmış haberim yok."dedi sinirli bir gülüşle,sonra hemen ağlamaya başladı.
"ODAMDAN ÇIKIN!"diye bağırdı.
Mira Peker'den
Ablam varmış yeni haberim oldu.20 yaşındayım söylemek hiç mi akıllarına gelmedi?Beraber arardık bulurduk belki,hep beraber vakit geçirirdik.Ben nasıl bulucaktım şimdi.
Mektubu alıp tekrar okudum.İpuçları evde saklı diyordu.Ama önce teyzemin yanına gidip birkaç şey sormalıyım.Hemen üstümü giyindim ve sırt çantama birkaç kıyafet koydum.Kol çantamada gerekli malzemeleri koyup odadan çıktım.
"Kalkın İzmir'e gidiyoruz.İster gelin ister gelmeyin ama ben gidiyorum."dedim kendimden emin bir sesle.
"Neden?"dedi Meriç.
"Teyzeme birkaç şey sormalıyım.Geliyor musunuz?"
"Tabi ki seni yalnız bırakamayız."dedi Meral.
"Maksimum beş gün kalırız ona göre hazırlık yapın.Akşam 12'de burada olun.İyice dinlenin uzun yorucu günler bekliyor bizi."
Onlar gidince iki haftadır doğru dürüst yapmadığım şeyleri yaptım.Bu süreçte güçlü olmalıydım.Önce yemek yedim,telefonumu açtım sonra duş aldım.Saçlarımı tararken bir yandan teyzemle konuşuyordum.
"Teyzecim iyi misin?Telefonun iki haftadır kapalıydı."
"Toparlanmaya çalışıyorum.O yüzden İzmir'e geliyorum,kafa dağıtmaya.Bir de aklıma bir kaç şey takıldı onları sorucam sana."
"Ne zaman geliyorsun?"
"Bu gece yola çıkıcaz sabah 8 gibi orada oluruz."
"Kimle geliyorsun?"dedi.
"Bir arkadaşım ve abisiyle gelicez."
"Seninle geliceklerine göre sana önem veriyor olmalılar."
"Haberi ilk aldığımda yanımdalardı.İki haftadır benimle ilgileniyorlar."
"Ayy,çok sevindim seni yalnız bırakmamışlar.Ben gelicektim ama duygusuz patronum izin vermedi.O adamın güldüğünü ya da üzüldüğünü hiç görmedim sadece kızdığını gördüm bir de tepki vermediğini."dedi.
"Sen iştesindir şimdi seni oyalamayım.Yarın sabah görüşürüz yarın izin günündesin zaten galiba."
"Evet canım.Hadi dikkatli gelin."dedi ve aramayı sonlandırdı.
Dikkatli gelin anneme söylediğim son cümle...Akşam görüşürüz dedi ama görüşemedik...Ablamı annemler için bulmak zorundaydım.Annemler için yapmalıydım ve yapıcaktım.
Evet hikayemin asıl konusu.Aslında Meriç ve Mira'nın yazışmaları filan konumuz olmalıydı ama böyle daha heyecanlı oldu bence.
Vote yorum lütfen
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tabiki Cesaret(biraz texting)
AventuraBu hikaye tamamen can sıkıntısından yazılmıştır hiçbir mantık aramayın.
