Shift for Y/n? - Draco Malfoy İle Hayal Et

6

Draco: Farkındayım... ama senin için-

Y/n: BENİM İÇİN FALAN DEĞİL Bu sadece senin bencilliğin!

Draco: Şu an çekip gitmek üzere olan sensin, ben değil.

Y/n: Seni terk ettiğim falan yok! Neden anlamak istemiyorsun? geri döneceğim...

Draco: Ne zaman?

Y/n: ...

Draco: Bilmiyorsun.

Derin bir nefes verip kapının eşiğinden ayrıldım. Yavaş adımlarla yatağın kenarında oturan Draco'nun karşısına dikildim.

Y/n: Onlara benim yerime açıklarsın.

Draco: Ha? Ne?

Y/n: Kendi evrenime-

Draco: Dur!

Y/n: dönmek istiyorum...

Draco: Y/N!-

.

.

.

Gözlerini aç, alarm çalıyor, saat kaç?

Rüya görmüş gibi hissediyorum, sanki orada 6 ay geçirmemişim gibi... Çünkü daha dün teyzemlerde yediğim yemeği bile hatırlıyorum. Altı ay önce yediği yemeği hatırlayan var mıdır? sanmam.

Yanlış anlaşılmasın, oradaki anılarımı unutmadım. Bence neyi kastettiğimi anlamışsınızdır.

-

Yorganı üzerimden çekip yatakta doğruldum.

Ve ayağa kalkmak için yeltendiğimde görüş alanıma giren şey donmama sebep oldu. Karşımda, pencerenin kenarında bir silüet vardı. İlk başta yeni uyandığım için gözlerim beni yanıltıyordur diye düşündüm ama böyle bir şey olmadığını anlamam uzun sürmedi.

Pencerenin yanındaki yavaş yavaş kıpırdadı, gözlerinin üzerimde olduğunu hissedebiliyordum, bana doğru dönüyordu. Birkaç saniye ikimiz de öylece bekledik. Bağırmamaya çalışıyordum fakat o üzerime gelmeye başladığında çığlıklarımı serbest bıraktım. Yatakta geri çekildim, bazaya yaslandım ve bana yapacağı şeyi bekledim.

Ama o
Sarıldı..?

X: hey hey sakin ol! Benim!

Duyduğum sesle tekrar bütün duyularım iflas etti, kaskatı kesildim. Bu ses... koku... asla ondan başkasına ait olamazdı.

Cr'ıma döndüğüme emin miydim? Ya hâla kafamın içinde dolanıyorsam..?

Yavaşça göz kapaklarımı araladım. Dehşetle karşımda duran "sevgilime" baktım. Ben mi yanlış yerdeyim yoksa o mu..?

Draco: İyi misin? Sonunda uyandın...

Öylece ona bakıyordum, sadece dudaklarımı araladım ama tek bir kelime, tek bir ses çıkmadı.

.

.

.

Yazar'dan

Y/n 10 dakikanın sonunda nihayet kendine gelebilmişti. Draco'nun elini yanağından çekip yataktan kalktı ve kanepeye geçti. Sadece ona bakıyordu. Anlam vermeye çalışıyormuş gibi bir mimik yaptı.

Y/n: Draco, neredeyiz?

Draco: Ne? Bilmiyor musun? Senin odan olduğunu düşünmüştüm.

Y/n: Ama nasıl buradasın..?

Draco sıkıntılı bir nefes verdi. Oturduğu yerden yüzünü Y/n'ye yakınlaştırdı.

Draco: Ne olduğunu bilmiyorum gitmemen için seni durdurmaya çalışıyordum ve kendimi bir anda burada buldum. İlk birkaç dakika uyanmadın, ben de etrafı gezdim.

Y/n: Kimse seni görmedi değil mi!?

Draco: evde başka biri mi var?

Y/n: Annem olmalıydı, belki de işe gitmiştir. Bilmiyorum.

Kısa bir süre kimse konuşmadı, sadece pencereden sabah kuşlarının cıvıltısı duyuluyordu.

-

Bu sessizlik basit bir durum değildi. Zaman aktıkça ikisine de acı veriyordu. Aralarında bir yabancılık hissettiler, en yakınlarına karşı...

Bu duruma daha fazla dayanamayan Draco yataktan kalkıp kanepeye uzandı. Başını kızın dizlerine koydu.

Draco: boşver nasıl olduğunu, sonuç olarak hâla birlikteyiz.

Y/n: senin aksine bu dünyada sihirli şeyler olmadığını biliyorum, imkansız bu Draco, hala kafamın içinde bir yerlerdeyiz.

Draco: Bu dünya dediğin muggle dünyası mı? ah evet onlar hep böyle sanar oysa burunlarının dibindeyiz. Kendimizi çok iyi saklıyoruz değil mi? :)

Draco: yani biz, büyücüler. Belki sen dahil değilsindir.

Y/n: Yapma şunu, kavga edip moralimizi altüst etmek istemiyorum. Yeterince anlamsız bir olayın içindeyiz zaten...

Draco: Susmamı istiyorsan, bırak böyle kalalım.

🌌

🌌

🌌

Bölüm sonu