𝙁𝙧𝙖𝙣𝙠𝙚𝙨𝙩𝙚𝙞𝙣' 𝘖𝘴𝘢𝘮𝘶 𝘋𝘢𝘻𝘢𝘪

𝘵𝘪𝘨𝘦𝘳 𝘣𝘰𝘺

☘︎

-𝙱𝚞 𝚜𝚎𝚏𝚎𝚛 𝚜𝚊𝚗𝚊 𝚌̧𝚘𝚔 𝚢𝚊𝚔ｪ𝚗𝚍ｪ𝚖.
-𝚃𝚊𝚖 𝚍𝚊 𝚔𝚎𝚗𝚍𝚒𝚖𝚒 𝚔𝚘𝚗𝚝𝚛𝚘𝚕 𝚎𝚝𝚖𝚒𝚜̧𝚝𝚒𝚖 𝚟𝚎 𝚒𝚌̧𝚒𝚖𝚍𝚎𝚔𝚒 𝚘 𝚕𝚊𝚗𝚎𝚝𝚒 𝚋𝚊𝚜𝚝ｪ𝚛𝚖ｪ𝚜̧𝚝ｪ𝚖.
-𝙱𝚞 𝚜𝚎𝚏𝚎𝚛 𝚋𝚊𝚗𝚊 𝚎𝚗𝚐𝚎𝚕 𝚘𝚕𝚊𝚗 𝚜̧𝚎𝚢...
𝙺𝙰𝙷𝚁𝙾𝙻𝙰𝚂𝙸 𝙱𝙸̇𝚁 𝙺𝙰𝙿𝙻𝙰𝙽𝙳𝙸!

-𝙼.𝚂.

☘︎

Mesajı yine aynı yere gönderdikten sonra genç kız yanında kendini toparlamaya çalışan beyaz saçlı oğlana yöneldi.

"Umarım beni kurtardığına değmiştir kaplan çocuk." Beyaz saçlı oğlan kendini toparladıktan sonra kıza döndü.

"Ben sadece bana denileni yaptım."

"Kim sana beni kurtar desin ki? Ayrıca 'siz' beni nereden tanıyorsunuz"

"Birazdan geleceğini söyledi."

Kız üfleyerek kaldırımın kenarına oturdu ve cebinden açılmamış bir sigara paketi ve çakmağını çıkardı. Paketi özenle açtıktan ve kutunun içinden bir tane alıp ağzına götürdükten sonra paketi tekrar cebine koydu. Bir eliyle sigaranın etrafını sardıktan sonra diğer elinde duran çakmakla da sigarayı yaktı. En sonunda çakmağı da cebine koyduktan sonra sigaradan derin bir nefes çekti.

Ağzından çıkan dumana aldırmadan uzun bir nefes daha çekti. Boğazının yandığını hissedene kadar nefes çektikten sonra diğerlerinden daha da büyük duman çıktı ağzından.

Sevdiği şekilde içmek onu rahatlatmıştı ama yanında dikilen çocuğu hatırladığı her an sinirden çıldıracakmış gibi hissediyordu.

"Şu gelecek olan adam nerede kaldı?"

"Her an gelebilir." Sigarasını söndürdükten sonra ayağa kalktı ve etrafa baktı. Ne adım sesi ne de araba sesi duyuluyordu.

"Sırf o adamı gebertmek için burada bekliyorum, yoksa çeker giderdim."

Durdukları sokakta volta atmaya başladı. Bu kısa yürüyüş biraz da olsa kendini dinleme fırsatı vermişti.

'Gülümse biraz Mary. Öyle çok güzelsin.'

'Dalga geçme. Hiçbir gülümseme bu yüzü güzelleştiremez.'

'Niye dalga geçeyim ki, herkes güldüğünde daha çok güzel. Ama sen güldüğünde bütün gülümsemeleri unutuyorum.'

Tam yüzünde bir tebessüm yerleşecekken duyduğu adım sesleri bunu engellemeişti. Yüzü eski ciddiyetine bürünmüş gelen adımların yönüne döndü. İki adam onlara doğru yavaş adımlarla yürüyorken beyaz saçlı oğlana döndü.

"Adamlar bunlar mı?"

"Evet." İkiside hiçbir şey demeden kendilerine gelmekte olan adamlara baktı. Uzun sarı saçını toplamış adam çok ciddi görünürken yanındaki kahverengi saçlı adam onun tam tersi ve oldukça mutluydu.

Hatta gereksiz bir mutluluk vardı yüzünde.

"Kız bu mu Atsushi-kun?"

'Demek çocuğun adı bu.
Ama yine de ona kaplan çocuk diyeceğim. Daha kolay.'

"Evet Dazai-san."

'Dazai?'

"Bu aptal Dazai olmasaydı işimizi daha çabuk halledebilirdik."

"Hiçte bile! Onu ben olmadan asla bulamazdın Kunikida-kun."

'Anlaşılan sarı saçlı beyefendimiz de Kunikida.'

"Yolun ortasında kendini arabalara atmakla ya da bulduğu her kirişe halat bağlamayı düşünen biriyle uğraşmasaydım belki de bulabilirdim."

"Daha acısız bir intihar yöntemi bulmama yardım etsen uğraşmayabilirdin."

'İntihar mı? Neden bahsediyor bunlar?'

"Ama işin iyi tarafı harika bir intihar eşi buldum!"

Adının Dazai olduğunu öğrendiği adam ona doğru birden yaklaşması ve ellerini tutmasıyla irkilmişti.

Parıldayan gözlerle genç kıza bakarak sordu:

"Bana bir çifte intiharda katılmak istermiydin?"

'Nee!?'

𖨆.𖨆