𝘭𝘶𝘱𝘪𝘯

72 19 11
                                    

Buraya bölümü yazarken dinlediğim şarkıları bırakıyorum. Umarım benim yazarken aldığım zevki siz okurken alırsınız iyi okumalar!

Bilmesine pek şaşırdığı söylenemezdi.  En sevdiği yemeği, yaşını hatta burcu gibi uç şeyleri bilen bir adamın kendisi hakkında böyle bir şeyi bilmemesi zaten tuhaf kaçardı.

Ama yine de kimsenin bunu dile getirmemesini tercih ederdi. Liman Mafyası ismini bile duysa sırtındaki küçük tüyler diken diken oluyordu. Sanki karşısına mafyadan biri çıkacakmış gibi hissettiriyordu.

"Mori-san'ı uzun süredir tanırım. Babamla yakın arkadaşlardı."

Ama şu an tam da Liman Mafyası ile bildiği herşeyi, nasıl onların bir parçası olduğunu açıklaması gerekiyordu.

"Ama yakın zamana kadar hiçbir zaman mafyanın üyesi olmadım, sadece.." önünde duran içkisine baktı. Umutsuzca ondan büyük bir yudum aldı.

"Sadece birkaç tesise girip oradaki kimyasalları almam gerekiyordu. Eğer almazsam.."

Boğazı düğümlenmişti. Sonuçlarını hatırlamak bile ona acı verirken nasıl dile getirebilirdi ki?

Elini olağanca sıktı. Acısını çıkarırcasına sıktı ama  kanaması için uğraşıyor gibiydi. Eli kanarsa belki günahları da o kan gibi akıp gidecekmiş gibi.

"Seni sevdiğin biriyle tehdit ettiği için mecbur kaldın. Gerçi buna seni zaten tanıdığı için uyguladığı manipüle teknikleri de etkili oldu."

Dazai kadehi bıraktı ve Mary'nin kanamakta olan elini tuttu.

"Kendine bu kadar yüklenmemelisin. Sen yapman gerekeni-"

"Gerekeni yaptığım falan yok! Ben adam öldürdüm tamam mı, sevdiğim birini gözümü kırpmadan öldürdüm ve kendimden nefret ettim. Yaşamaya değer ne varsa kendi ellerimle mahvettim ve şimdi oturup da hiçbir şey olmamış gibi burada boş boş oturuyorum!"

Elinin üstündeki el milim kıpırdamamıştı. Elini hızlıca çekip gitmeyi düşündü. Yanına hiçbir şey almadan sessiz sedasız gitmek, kimsenin onu bulamayacağı bir yerde ölümün onun acılarına son vermesini beklemek istiyordu.

Ama vazgeçtiği hayata onu geri döndüren ve özgürce yaşaması için ona şans veren insanlara bunu yapmayı da göze alamazdı.

Atsushi onu gökdelenden düşerken kurtarmış, Yosano onu tedavi etmiş ve Kunikida ona ofise ayak uydurması için çabalamıştı.

Dazai ise onun yüzünde samimi tebessümlern oluşmasına neden oluyordu.

Tıpkı onun gibi

"Bana söylediklerin aramızda kalacak inan bana."

"Maalesef Mori-san herşeyin farkında. Muhtemelen de Dedektiflik Ajansı'ndaki birçok kişi de az çok durumdan haberdar. "

Hiçbir şey Edogawa Ranpo'nun gözünden kaçması imkansızdı. Daha onunla karşılaşır karşılaşmaz anlamıştı zaten taşıdığı yükü.

'Sevdiğin biri için mafyaya girdin değil mi? Sana onu geri getireceklerini söyledi ama olmayacağını anlayınca orada ayrıldın.'

Elbette bunu yüzüne söylerken kimse yoktu. İlk iş gününün öğlen molasının bitiminden birkaç dakika önce karşılaşmıştı. O masasında abur cubur yerken Mary ise geç kalmayı göze almamak için erken ofise girmişti.

Masasına otururken umursamaz tavırla söylediği bu sözler onun o kadar ağrına gitmiştiki oturduğu gibi o sandalyeden kalkmış ve balkona koşar adımlarla gitmişti.

Sigarasını titreyen ellerle ağzına götürüp yaktıktan sonra kesik kesik birkaç nefes aldı. Sonra kalan kısmını tek bir derin nefesle bitirdi. Sonra bir başkasını ağzına götürdü ve bir dakika bile geçmeden onu da bitirdi. Kolundaki saate bakmayı aklı ettiğindeyse neredeyse mola bitmişti.

Hiç ağlamamsına rağmen o gün göz altları morarmaya başladı ve gün içerisinde de güneş gözlüğü takmaya başladı.

"Kendinize bu kadar yüklenmeniz sadece güzel gözlerinize zarar verir." Elinin daha sıkı tutulmasıya irkilen kız en sonunda yorgunluk ve üzüntüden solmuş yüzüyle ona döndü.

"Hadi eve gidelim. Güzelce uyuyalım ve YARIN İŞE GİTMEME GÜNÜ YAPALIM!"

İşte o tebessümler yine yüzündeki yerini bulmuştu.

"İŞTE BÖYLE MARY-SAN BÖYLE GÜLÜMSEYİN VE ÜZÜNTÜ NEYMİŞ UNUTUN VE BANA DA UNUTTURUN LÜTFEN!"

Elini kaldırıp koşar adımlarla sadece ikisinin olduğu bardan çıktılar.

Lupin'den

Dazai'nin Mary 'ye benzettiği arkadşıyla otururduğu bardan..

𖨆.𖨆

Ee özlediniz mi kitabı? Şu an kafamda bsd fışkırıyor desem yeridir:)

eahlari doya doya okursun artık

Herkese iyi geceler

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 10 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

𝙁𝙧𝙖𝙣𝙠𝙚𝙨𝙩𝙚𝙞𝙣' 𝘖𝘴𝘢𝘮𝘶 𝘋𝘢𝘻𝘢𝘪Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin