Him & I

ga weg!

T E S S . S M I T H

Daar zit ik. Op de koude vloer in mijn badkamer. Huilend.
Waarom?

—————————

Klop klop klop

'Uhm Tess? Gaat het wel?' 'Ga weg!' 'Nee niet tot je vertelt wat er is, ik was toch niet zo gemeen?' 'Het ligt niet aan jou! Kun je nu weg gaan?' 'Mag ik binnenkomen?' 'Ga weg!' 'Alsjeblieft.' 'Ga weg.' 'Mag ik alsjeblieft binnenkomen?' 'Waarom?' 'Please.' 'Je gaat niet stoppen tot je binnen bent he?' 'Nee, dus laat me nou maar naar binnen.' 'Prima!' Ik sta op en open het slot. 'Tess?' 'Ja?' ( oh ja trouwens ik ben nog steeds half aan het huilen.) 'Komt dit door mij?' 'N-nee.' 'Wil je vertellen door wie wel?' 'U-uhm oké, kunnen we even naar mijn slaapkamer gaan?' 'Ja sure.' We lopen naar mijn slaapkamer en ik zitten op mijn bed tegenover Leo.

Ik begin mijn verhaal.
'Toen ik nog op mijn oude school zat had ik met iemand.' Ik stop even en slik mijn tranen weg. 'Hij heette, Alex Daniels. Alles gebeurde 3 jaar geleden.' Weer stop ik even.
'Onze relatie verliep goed voor ongeveer een half jaar.' 'Alex begon snel boos te worden, en als ik een ding verkeerd zei ging hij schreeuwen.' Een traan rolt over mijn wang. 'Het werd elke keer heftiger.' 'Een dag kwam ik terug van de stad met Lynn en toen ik naar boven liep zat Alex op mijn bed. Hij was heel boos.' Dit is het moeilijkste stuk. Ik breek bijna in stukjes maar houd me sterk. 'Hij was zo boos omdat ik ook met jongen naar de stad was, hij was het vriendje van Lynn maar dat wist hij niet. En nog voordat ik dat kon uitleggen kreeg in klap, hij pakte mijn polsen vast zodat ik niks kon doen.' En dat was het. Ik breek in stukjes. Weer barst ik uit in tranen.
Leo zegt niks. Het enige wat hij doet is naar me kijken.
Na een paar minuten stopt mijn gehuil en kom ik een beetje bij. 'Gaat het weer een beetje?' 'Uhm ja ik denk het?' 'Moet je wat water hebben?' 'Oh uhm ja dat zou fijn zijn.' Zeg ik met een kleine glimlach. En sinds wanneer doet Leo zo aardig? Waarschijnlijk is het puur uit medelijden en ik haat medelijden.
Ik ben tot 1 jaar geleden hier voor naar therapie geweest. Alles gaat nu wat beter, maar mijn leven is soms nog steeds een enorme puinhoop. Na 3 minuten komt Leo terug. 'D-dankje.' 'Leo?' 'Ja?' 'Kan je dit alsjeblieft voor je houden?' 'Oh uh ja natuurlijk.' 'Ik ben er voor je als er iets is :).' 'Dankje?' 'Het spijt me echt heel erg dat ik zo deed he.' 'Ja het is oke, ik was ook wel heel brutaal.' 'Ik denk dat ik maar eens moet gaan?' 'Oh ja misschien is dat wel een goed idee.'
Leo pakt zijn spullen en loopt naar de deur. 'Doei Tess.' 'Doeg Leo.' Ik geef een kleine glimlach en doe de deur dicht.

Niet z'n groot hoofdstuk maar wel het vervolg op de cliffhanger ;)
Ik hoop dat jullie het boek al een beetje leuk vinden <3
VOTE & COMMENT 🫶🫶