"ဟို ငါ ဆိုဖာမှာ အိပ်လိုက်မယ်"
"မအိပ်ရပါဘူး လာဒီကို" ဟုဆိုကာ ဒိုယောင်းက ဟျွန်းဆော့ကိုသူ့ပေါင်ပေါ်ဆွဲချထိုင်ခိုင်း၏။
"ဒီမှာ အိပ်လိုက် နက်ဖြန်ကျomma ဆီ ခေါ်သွားမယ်"
"ငါမလိုက်ချင် ဘူး"
"Wae ??"
"ငါနဲ့မှ မသိဘဲ ပြီးတော့..."
"ကိုယ့်Omma က သိတယ်"
"ဘယ်လို"
"စတွေ့ထဲက မင်းအကြောင်းတွေကို omma နဲ့ ပြောဖြစ်တယ် အဲ့တုန်းကတော့ ဒီကောင်လေးက နဲနဲအမြင်ကပ်စရာလေးပေါ့ နောက်တော့ ကိုယ့်နှလုံသားထဲက ကောင်လေး"
ခွပ် (hyun)
အာ့(Do)
"ဘာလို့ ထိုးပြန်တာလဲ နှစ်ခါရှိပြီနော် ကိုယ်ပြန်ထိုးမှ မငိုနဲ့"
"ဘာရယ် မင်းက ဘာနဲ့ပြန်ထိုးမှာ"
"နှုတ်ခမ်းနဲ့လေ" ဒိုယောင်းပြောလိုက်တော့ ဟျွန်းဆော့က ဒိုယောင်းနဲ့ ရင်ဘတ်ကို ထိုးကာ ဟိုဘက်လှည့်အိပ်သွားလေသည်။ ဒိုယောင်းလဲ ဘေးနားကို ဝင်လှဲ လို့ ကောင်ငယ်လေးနဲ့ ကျောပြင်ကိုကြည့်ရင်း အိပ်စက်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်ရသည်။
********
နံနက်ခင်းနေရောင်ခြည်ကြောင့် ဟျွန်းဆော့ ဦးစွာနိုးလာခဲ့သည်။ဘေးနားက လူကို ကြည့်ရင်း အဲ့လူရဲ့ ဆံပင်တွေကိုသပ်ပေးနေမိသည်။
"ငါဟိုကို ပြန်မသွားချင်တော့ဘူး မင်းအနားမှာဘဲ တစ်သက်လုံးနေသွားချင်မိတော့မယ်"
တိုးညင်းစွာဆိုလိုက်ရင်း ကုတင်ပေါ်ကဆင်းကာ washroom ထဲ ဝင်သွားသည်။
"တစ်သက်လုံး အတူနေသွားရအောင်ဒီကလူက ကြိုးစားပါ့မယ်"
**************
"Omma သူက Hyunsuk, Do Hyunsuk ><"
ချွဲဆော့ရဲ့ မျက်စောင်းလှလှလေးကို ဆျာဒိုရရှိသွားပါပြီ။
"သားက ယောင်းလေးရဲ့ ချစ်သူဆိုတာလား"
"ဗျာ အော် ဟုတ် မား " ဟျွန်းဆော့ရဲ့လက်ကို နူးညံ့စွာဆုပ်ကိုင်ကာ မေးနေသော ကြောင့် ဖြေလိုက်ရသည်။ ဘာလို့မှန်းရယ်မသိ ဒိုယောင်ူမိခင်ဆီမှနွေးထွေးမှုကိုခံစားမိသည်။သူလဲ အတူတူပါဘဲ။တကယ်ဘဲ ဒီမိသားစုကနွေးထွေးမှုတွေပေးနိုင်တာဘဲ။
^^^^^
ဧည့်ခန်းထဲတွင် မားက ထိပ်ဆုံးဆိုဖာမှာထိုင်ကာ ဒိုယောင်းနဲ့ကျွန်တော်ကတော့နှစ်ယောက်ထိုင်ဆိုဖာပေါ်ထိုင်နေသည်။
