ဒီစေ့‌စပ်ကြောင်းလမ်းမှုကို ဖျက်သိမ်းပေးဖို့တောင်းဆိုတယ် (mm trans)

Chapter-5(ဖ်ားေယာင္းေသြးေဆာင္ျခင္း)

#zawgyi

ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ေကာင္းကင္မွာ ေနသာေနဆဲျဖစ္ၿပီး အပူခ်ိန္သည္ ေလာ့ေဖးကူးေျပာင္းလာခဲ့ေသာ ေန႔ထက္ အနည္းငယ္ ပိုျမင့္ေလသည္။

ေလာ့ေဖးသည္ မနက္ေစာေစာထခဲ့ၿပီး မူလတြင္ေတာ့ သူသည္ လမ္းပတ္ေလွ်ာက္၍ သူ၏ႂကြက္သားမ်ား ႀကီးထြားလာေအာင္ လႈပ္ရွားခ်င္ခဲ့တာျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူသည္ ပထမေျခလွမ္းသာ လွမ္းရေသးၿပီး သူ၏ဖင္မွာ မီးေတာက္ေနသလို ခံစားလိုက္ရေလသည္။ သူသည္ လွမ္းထားသည့္ ေျခေထာက္ကို ေနာက္ျပန္ဆုတ္ရန္သာလုပ္ႏိုင္ေတာ့သည္။ အိပ္ယာထဲတြင္ တစ္ေနကုန္လွဲေနႏိုင္မည့္ ဆင္ေျခဆင္လက္မ်ားကိုရွာရန္ လိုေနေလၿပီ။

ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ ေလာ့ရိသည္ အျပင္ဘက္မွ ေအာ္ေခၚလာခဲ့ေလသည္။
"ဒုတိယအစ္ကို၊ စားဖို႔ထြက္လာခဲ့ေတာ့!"

ေလာ့ေဖးမွာ ေအာ္မိလုနီးပါျဖစ္သြားၿပီး ေမးလိုက္ေလသည္။
"ဘယ္အခ်ိန္ရွိၿပီလဲ။!"

ေကာင္းၿပီ၊ သူမေန႔ကလည္း ဒီအခ်ိန္ပဲအိပ္ယာထခဲ့တာ။ ၿပီးေတာ့ တျခားသူေတြထက္လည္း သိပ္ေနာက္မက်ေနဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔က်ေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ စည္းခ်က္က ကြဲလြဲေနတဲ့ပုံေပၚေနရတာတုန္း။

လုံေလာက္ၿပီ။ သူ၏ဂႏၶမာမွနာက်င္မႈကို သည္းခံ၍ အျပင္ထြက္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ အစားအေသာက္မ်ားကို စားပြဲေပၚတြင္ ျပင္ဆင္ထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္းေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ တစ္ေနရာစီတြင္ 'ရႈပ္ေထြးေသာ' ဆန္ျပဳတ္ တစ္ပန္းကန္ဆီရွိေန၏။

အလယ္တြင္ မုန္လာခ်ဥ္ပန္းကန္ေလးေတာင္ရွိေသးသည္။ ဤသည္တို႔မွာ ယေန႔အတြက္ မနက္စာပင္ျဖစ္ေလသည္။

'ရႈပ္ေထြးေသာ'ဆန္ျပဳတ္ဟုေျပာရျခင္းမွာ ထိုအရာမွာ မည္သည္မွန္းပင္ မသိၾကေသာ လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား အမ်ားအျပားရွိေနေလာက္‌ေလာက္ေလမည္။ ဒါက ေျပာင္းမႈန႔္ကို စြပ္ျပဳတ္အရည္ရေအာင္ ေရနဲ႔ေရာ၍ ျပဳတ္ထား႐ုံသာ။ (TN/ထမင္းရည္လိုမ်ိဳး🤧) သင္၏အိမ္ကသာအေျခအေနေကာင္းမယ္ဆိုပါက သၾကားေလးပင္ထပ္ထည့္‌ႏိုင္ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ေရွးေခတ္တြင္ေတာ့ သၾကားမွာ အေတာ္ေလးကို ေဈးႀကီးေလသည္။ ေယဘူယ်အားျဖင့္ ေက်းလက္ေနျပည္သူမ်ားမွာ ၎အတြက္ မတတ္ႏိုင္ၾကေပ။