მხოლოდ შენ 1 ნაწილი (დასრულებული)

2🖤

ფართო მხრებიანი მაღალი ბიჭი ,ყავისფერი თმითა და სასიამოვნო გარეგნობით ,მკლავებს ძლიერ ხვევდა სუსტ უგონო სხეულს,მანქანამდე მისულმა სიმწრით გააღო კარი და ბიჭი წითელ ტყავის სავარძელზე მიაწვინა ფრთხილად,კარი მიუხურა თავად კი მანქნას შემოუარა და საჭეს მიუჯდა,მობილურზე თითების წკაპუნით რაღაც სმსი გააგზავნა სასურველ ნომერზე ,უკან ბადის ჩასადებში ჩააბრუნა,ღვედი გადაიკრა და გასაღები გადაატრიალა,ერთი-ორი გაიღრიალა მანქნამ და ადგილიდან მოწყდა,გზაში 30წუთი დახარჯა ბევრი არუვლია, ერთ დიდ თეთრ შენობასთან შეჩერდა და იქეთ-აქეთ დაიწყო ცქერა,მარტოობა რომ დაიგულა ,ბიჭი გადმოიყვანა და ხელში ატაცებული,შენობისკენ დაიძრა,უცნაურად აუარა კარს კედლის ერთ ნაწილში შეჩერდა ღია ცისფერმა ლაზერმა აათვალიერა და კედელი უზარმაზარ კარად იქცა,კაცის შებიჯება და მაშინვე გაუჩინარდა,მინის დერეფანს მიუყვა ,გზად შუახნის ქალი შემოეგება
-ბატონო ჯინ აქეთ ექიმი გელოდებათ-ხელის მარჯვნივ გაშვერით მიუძღვა უცნაური მეტალით დამზადებულ ლიფტში,ღილაკს მიაჭირა რომელსაც ციფრი 5ეწერა და უკან დაიხია,მალევე დაიწკაპუნა და კარები ფართოდ გაიღო ,ქალი წინ გაუძღვა,დერეფანს მიჰყვა და ღიყავისფერ კარებთან შედგა
-მიბრძანდით
-გმადლობთ-კარი იღება ,კაცი აუღელვებლად იკარგეა შიგ,საკმაოდ ასრიალებულ პარკეტზე მიაბიჯებს ,კაბინეტში შესვლისთანავე მიიპყრო გამხდარი სათვალეებიდან მომზირალი შუახნის მამაკაცის ყურადღება
-აბა ვნახოთ ვინ მომიყვანე-ფეხზე წამოდგა და საკაცისკენ მიუძღვა ბიჭი ზედ დააწვინა
-ვფიქრობ მისი ენერგია ზედმეტად ღლის,
-მეტი უნდა გავიგოთ მასზე
-მას არვიცნობ შემთხვევით შევხვდი
-მაგრამ ასე ვერდავეხმარებით ,
-მესმის იუნგი მაგრამ რამე უნდა გავაკეთოთ,
-კარგი ზუსტად მითხარი რა დაინახე,
-გონწასული იწვა მიწაზე,მივედი რომ მენახა რაპრობლემა ჰქონდა ,მომენტში თვალები გაახილა და აბა თუწარმოიდგენ რა დავინახე
-ყვითელი?
-არა ცისფერი ,უფროსწორად ლურჯი
-რა?შეუძლებელია,ის ხომ ადამიანებთან იპოვე
-ასეა და როგორც ჩანს დიდი ისტორია იმალება მასში
-მაგრამ ჯინ ხომიცი ლურჯი თვალები მხოლოდ ომეგებს აქვთ ,ბიჭი ომეგა? ცხოვრებაში არასდროს მსმენია
-რაღაც ყოველთვის ხდება პირველად
-მაგრამ იმდენი კითხვაა ,იმდენი შეუსაბამობა
-არუნდა დავაფრთხოთ და რაც მთავარია დავიცვათ,მისი ადამიანებთან ყოფნა თვითმკვლელობის ტოლფასია
-და რაუნდა ქნა ,მას ოჯახი ეყოლება ,ეტყვი მაქცია ხარ და დატოვეო?
-არა იუნ გავიგებ მის კლანს ,და მის ოჯახად ვაქცევ
-როგორ ამდენ კლანში როგორ გაარკვევ,ან დაგიჯერებს კი?
-მე ვერა მაგრამ ნამჯუნმა იცის როგორც
-შენი კლანის ლიდერმა ?
-ასეა
-კარგი მაგრამ ფრთხილად იყავი ,არდაგავიწყდეს მას მხოლოდ მაქციების გაცნობა არ მოუწევს ბებრი რამექნება გასაგები
-იქნებ შენით დავიწყოთ
-რა დავუთხრა ვამპირი ექიმი ვარ რომელიც პარალელურ სამყაროში გეხმარები გამოჯანმრთელებაში მეთქი?
-ცუდი აზრი არარის
-სარკაზმი როგორც ყოველთვის-ბიჭს ჩაეცინა,გამჭირვალე მილი გამოაძვრო დასუსტებულ სხეულს,გადასხმისთვის რომ დაეყენებინა ,ზეწარი გადააფარა და ორივე გამოშორდა
-გონს როდის მოვა
-არვიცი შეიძლება 1საათში
-კარგი აქ დავიცდი ,ნელ-ნელა ავუხსნით რაღაცეებს არარის საჭირო ერთბაშად მივაყაროთ
-ჩემი აზრები მიითვისე?ეს უსამართლობაა
-კარგი რა მეგობარო ჩვენ რამ გაგვყო-მხარზე წამოარტყა ხელი და მაგიდასთან მოთავსებულ რბილ სავარძელში ჩაეშვა
-ყავას დალევ?
-სიამოვნებით
იუნგიმ გვერდით მოთავსებულ მობილურზე წითელ ღილაკს დააჭირა,
-ლუ 2ყავა შემოგვიტანე გთხოვ
-ახლავე ბატონო-2წამში იღება კარი და ახალგაზრდა გოგონა ლანგრით ხელში ისვეტება,როგორც კი შემოსვლის ნებას იღებს ყავას ორივეს წინ უდგავს და თავად თავის დაკვრით ბრუნდება უკან
-ისევ არაფერი გამოგდის? -უეცრად დაიწყო ექიმმა საუბარი
-რას გულისხმობ
-უმცროს კათედრობაზე
-აჰ ეგ ცოტა რთული სათქმელია,ბანაკის წვრთნა უნდ აგავიარო ხომ იცი ,მაგისთვის კი ისევ ფსიქოლოგიურად ვემზადები
-წარმატებები მეგობარო,
-მადლობა ძმაო
ბიჭმა მობილური ამოიძვრინა ჯიბიდან და შემოსული შეტყობინებები შეამოწმა
-სამსახურში ვარ წასასვლელი ,მაგრამ 1საათი დავიცდი უკან უნდა დავაბრუნო
-მესმის ,მიხარია რომ შენ იპოვე წარმოდგენა არ მინდა რამოხდებოდა ადამინებს რომ ენახათ ან უარეს დოიმონს
-მისი სახელი აღარ გამაგონო სხეული ზიზღით მევსება,
-მეხომ გულზე მეხატება-ბიჭები ახითხითდა დარჩენილი დრო მეგობრულ საუბარში გალიეს,მალევე შენიშნეს ბიჭი როგორ აშრიალდა ორივე ფეხზე წამოცვივდა ინტერესით,თვალების სრესვით წამოიწია პატარა სხეული,აბა განახათ როგორ აცეცებდა ურცხვად აქა-იქ თვალებს,ბიჭები მშვენივრად აღიქვავდნენ როგორი ლამაზია ის
-სა..სად ვარ-ხმა უთრთოდა
-ნუგეშინია გთხოვ-ჯინი მიუახლოვდ ადა გვერდით ჩამოუჯდა-გონწასული გიპოვე ის ჩემი მეგობარი ექიმია ამიტომ მასთან წამოგიყვანე,-ეწიმმა თბილად გაუღიმა-მე ჯინი მქვია მას იუნგი შენ?
-თეჰიონი შეგიძლიათ თაე დამიძახოთ
-კარგი თაე-ამჯერად ექიმი ჩაერთო დიალოგში-ძალიან დაღლილი და დასუსტებული ხარ,კარგი იქნება თუ დაისვენებ შეძლებ ამას
-კი დედას ვეტყვი რომ მუცელი მტკივა ,არვიტყუები მართლა მტკივა
-კარგი თაე,იცი კიდევ რაღაც გვინდა გითხრათ ..ჩვენ
-ჩვენ ვღელავთ შენს მარტო წასვლაზე-ჯინმა თვალები დაუყლიპა იუნგის-ამიტომ მე წაგიყვან სახლში კარგი
-კარგით -თავი დაუკრა და საკაცედან ჩამოსრიალდა
-ვიღაცამ ენა გადაიგდო მხარზე-ექიმმა ყურთან ამოუჩურჩულა როცა ემშვიდობებოდა
-ჯერ ადრეა ამას ახლა ვხედავ
-ბიჭს ხელი მოჰხვია და შენობიდან გავიდნენ,უკან არმოახედა რომ უცნაურ კედელს არ შეეშინებინა მანქანაში ჩაასკუპა თავად კი საჭეს მიუჯდა,შეატყო ბიჭი მთელი გზა უხასიათოდ იყო
-თაე გთხოვ მითხარი რომ მე არ შეგაშინე
-არა ბატონო რას ამბობთ ,
-მაშინ რახდება
-ისეთი არაფერი-სევდიანი ღიმილი აიკრა ლამაზ სახეზე
-მე არ ვფიქრობ მასე
-მმ დედას წამალი გამიტეხეს და დაიქცა
-რა წამალი
-აცეტინი,სიმსივნის წამალია
-ახლავე გავაჩერებ აფთიაქთან დ ავიყიდი რა დოზა ა
-არა თქვენ არხართ ვალდებული
-ამას იმისთვის ვაკეთებ რომ მინდა ,ახლა მიპასუხე
-მმ 100მგ ,-ცოტახანი პაუზა გააკეთა სიტყვებს შორის-ბატონო მადლობა
-მლდი უბრალოდ ჯინი დამიძახე კარგი
-კარგი ჯინ
-აი ასე,უჰ შეხედე აქ აფთიაქია აბა დამელოდე მალე მოვალ-ბიჭი გადავიდა და რთულად გასაღებ მინის კარში შევიდა სადღაც 3წუთში დაბრუნდა,მომღიმარი სახით ,
-ესეც შენი წამალი,ახლა სადცხოვრობ მითხარი რომ მიგიყვანო
-მადლობა კიდევ ერთხელ,-თბილად გაუღიმა ,მისამართი უთხრა და მადლობის ნიშნად სახლშიც შეიპატიჟა,ჯინმაც შანსი არ გაუშვა ხელიდან აინტერესებდა პატარას როგორი ოჯახი ჰქონდა. უფრო სწორად აინტერესებდა ღირდა კი ოჯახად

-‐-‐-‐---------------------------
ესეც ასე მეორე თავი ვაჰ არმჯერა 🤣🤣❤❤❤❤❤