მხოლოდ შენ 1 ნაწილი (დასრულებული)

4🖤

ზოგჯერ უცნაურად მიმდინარეობს ჩვენი ცხოვრება ძალიან ბედნიერი ვარ რომ ღმერთმა ამ დაწყევლილ სამყაროში მე გამომარჩია და სხვა ბედი მარგუნა,სხეულს სულს სიცოცხლეს ყველაფერს ჩავდებ რომ ჩემი მისია შევასრულო,წლებისწინ ერთმა დიდმა ჯადოქარმა იწინასწარმეტყველა ჩემი გაჩენა აქედან გამომდინარე იმ სამყაროში სადაც მე ვაპირებ წასვლას ძალიან დიდი სიხარულით და სიყვარულით მელიან,მაგრამ არიციან ვინ ვარ,არიციან რომ მე მელიან ყველაფერს თავისი დროაქვს ,საბოლოოდ გაიგებენ ჩემს შესახებ,ყველა იხილავს ჩემს ძალას,ყველა უბედურებისგან დავიცავ მათ და ვუხელმძღვანელებ,მე კიმ თეჰიონი ვარ 15 წლის ომეგა სადღაც 7ის ვიყავი როცა პირველად ვესაუბრე,სუვიდს ჩემს მგელს,მაშინ დაბნეული შეშინებული და გაოცებული ვიყავი არც მესმოდა რაზე მესაუბრებოდა ,მაგრამა ახლა ჩემთვის უახლოესი და უძვირფასესი პიროვნებაა,ძალაინ ბრძენი ჭკვიანი და რაც მთავარია ძლიერია,ისე ვენდობი როგორც საკუთარ თავს და ზოგჯერ მატადაც,სუვიდი მგლის სულია რომელიც საუკუნეებში რამოდენიმეჯერ ირჩევს თავის ომეგას,ის მას ტოვებს სამუდამოდ თუ შეატყობს რომ ძალას უგუნურად და არასასიკეთოდ იყენებს, მას შეუძლია უზადოდ გაგაძლიეროს მაგრამ გაფრთხილებს იყავი კეთილი იყავი წმინდა და ყველაფერი ასე გაგრძელდება საუკუნოდ,სამწუხაროდ აქამდე ვერცერთმა ომეგამ ვერ შეიღირსია ეს საჩუქარი 1ის გარდა და ის მე ვიქნები,ამაში ეჭვიც არ შეგეპაროთ,მისია ეს არის ჩემი მისია არუნდა დავბრმავდე არამედ დავრჩე წმინდა და ჩემს ალფასთან ერთად რომლის ნაწილიც გავხდები დავიცვა და გავაძლიერო სამყარო რომელშიც ვიცხოვრებთ,ყველას წავართმევ ტკივილს,დამსხვრეულ გულს გავუმთელებ,დამხმარ სამყაროს ავაყვავებ და ამას ჩემი თვალებით დაინახავთ

დილის სუსხი მაღვიძებს ნოემბრის 10 რიცხვია,მეზარება სკოლაში წასვლა როგორც ყოველთვის ,მაგრამ ჩემი მახინჯი საათი მიჩვენებს უკვე ცხრის ნახევარია,ხელის დაბრეხვებით ვაკეტინებ და უხალისოდ ვდგები ,ბარბაცით შევედი სააბაზანოში სიცივისგან დაცვარული ონკანი მოვუშვი და დაველოდე წყლის შეთბობას თითი შევუშვირე ,როცა დამაკმაყოფილა საპონს დავსტაცე ხელი და კარგად ავაქაფე,თვალი შევავლე ქაფს ზემოთ აფრინდა ერთიორი მოვაბრუნე და გუნდებად ვაქციე,კარგად ვერთობოდი ჯადოქრობა ჩემი საყვარელი ნაწილია იმძალებს შორის რასაც ვფლობ,ქაფს უკან ვაბრუნებ თბილი წყლის შეხება მსიამოვნებს,ცოტახანს ისეც ვაჩერებ ხელებს წყალში,კბილებს აღარ ვიხეხსვ მაგიით ვიშორებ ზედმეტ ნადებს წყალსაც ვაორთქლებ,საშხაპიდან უკან ვბრუნდები ჩემს ოთახში კარადას შორიდან ხელის მარჯვნივ გაწეევით ვხსნი ეს ჩვეულებრივი ამბავია ჩემთვის საგნებს არასდროს ვეხები ,მხოლოდ მაშინ როცა გარეთ ვარ დ ასხვა გზა არმაქვს,ტანსაცმელი ავათვალიერე რომელიც დამევასა უბრალოდ გავიფიქრე და ჩემს სხეულზე აიკრა,მეც გასწორებულში მყოფი დავეშვი კიბეებზე,სამზარეულოში მოფუსფუსე დედას ვაკოცე ლოყაზე და სახლი დავტოვე,სკოლისკენ ცოტა მეზარება ფეხით წასვლა ამიტომ სკოლის ავტობუსს ველოდები გაჩერებაზე,გამიმართლა სახლთან ახლოსაა,ფიქრებში გართულმა ვერც მივხვდი როდის მოსრიალდა ავტობუსი,კარები შხრიალით იღება და მეცაშინვე ვხტები შიგ,თავისუფალ ადგილს ვუჯდები,ქურთუკის ჯიბიდან უსადენო ყურსასმენს ვიღებ და საყვარელ მელოდიას ვრთავ,კი მელოდიას ,როგორც ვამპირისა და მაქციის შთამომავალს სმენა ასმაგად მაქვს გააქტიურებული,ზოგჯერ ეს მომაბეზრებელია და უბრალოდ მამშვიდებს რაიმე საამურის მოსმენა,ზოგადად მუსიკა ჩემი სუსტი მხარეა გაიჩხირე ყურში დ ასხვა დანარჩენი დაიკიდე მანქანაც კი ვერ გამიტანს ბოლობოლო უკვდავი ვარ,მთელი გზა ასე გაილია მალევე სადღაც 30 წუთში ავტობუსი უზარმაზარ სკოლასთან შეჩერდა ,ფეხზე წამოვდექი ჩავედითუარა და ფეხიშევდგი სკოლის ეზოში მაშინვე მივიპყარი ყურადღება,მოგატყუებთ თუ გეტყვით რომ ეს უსიამოვნოა უბრალოდ უკვე მომბეზრდა ,ისე მიყვარს ყურადღების ცენტრში ყოფნა მე ხომ თეჰიონი ვარ ,შესასვლელში პატარა კიბე ავიარე და დერეფანს გავუდექი საკლასო ოთახთან ჯერკიდევ მიმოფანტულია ბავშვები
-ჰეით რაშვებით ?
-მოდი თაე სადხარ ამდენ ხანს-ეს გოჭუნია როგორი საყვარელია ,პაკ ჯიმინი ჩემი საუკეთესო მეგობარი და ხო კიდე ჯადოქარი ,
-მოვედი რაიყო მოგენატრე უკვე
-ენას ამოგგლეჯ უმადურო მომიყევი რამოხდა გუშინ -ოთახში არც მიშვებს კუთხეში მიმიმწვდია
-მოგიყვები ამ გაკვეთილის შემდეგ 5წუთი დარჩა სულსლო,-გამეცინა როცა სახე დამანჭა-მაგრამ რაღაცას გეტყვი აქედან მალე წავალთ-თვალები შუბლზე აუვიდა
-სერიოზულად?თე მიყვარხარ ჩემი ღმერთიხარ
-ნუ თვალთმაქცობ მიდი მიდი შევიდეთ გაკვეთილზე-ლამის ძალით შევათრიე ,თან ბატონი ჩუი ცოცხლად შეგვწვავს თუ დავაგვიანებთ,გაკვეთილი როგორც ყოველთვის უინტერესოდ წარიმართა მათემატიკა ჩვენთვის არაფერია ,მართალია ჯიმინი ჯადოქარია მაგრამ გონება საკმაოდ მახვილი აქვს,რათქმაუნდა დუიჰანში ანუ სამყაროში სადაც გვინდა ცხოვრება იქ ბევრ რამეს ვისწავლით მაგრამ აქ სხვა დონეა იქ კი სულ სხვა ამიტომ თავს არვიკლავთ ,მეღიმება ჩემს ფიქრებზე ჩიმმა იცი ს ჩემი ფიქრებში დაკარგვის ამბავი ,მასაც ჩაეღიმა და მუჯლუგუნი გამკრა
-რაგაცინებს სულელო რაზეფიქრობდი ერთი ,შენს ჯონქუქაზე ხომარა-თვალები ამიბრიალა მაგრამ საკმაოდ ხმამაღლა მოუწია წამოყვირება როცა ძლიერ ჩმეტა მიიღო ჩემგან
-უნამუსო ჩემზე ძალადობ არა
-შენ მთელი ბავშვობაა ფსიქიკურ ტრამვას მაყენებ, მაგრამ არაფერს ვამბობ-თავს ვეღარ ვიკავებთ ორივე ფხუკუნს ვიწყებთ
-ამის მერე გაპარვაზე რააზრის ხარ?-მაცდურად ჩავუკარი თვალი
-არის სერ-ხელკავი გამომდო და თვალი ჩამიკრა,გაკვეთილი როგორც კი დასრულდა ჩანთებს დავავლეთ ხელი და მთელი ევბიაის ოპერაციით დავტოვეთ მანდატურები და სკოლა,გზაში ლამის გავიგუდეთ როცა ვიხსენებდით საწყლები როგორ დავაბოლეთ
-აუ ცუდად ვარ,რასახე ჰქონდა გასაღები რო აუფრინეთ ცხვირწინ
-თავში როდაეცა ..აუ მუცელი ამტკივდა-ლამის ერთმანეთს ვასკდებოდით,ჩვენს საიდუმლო ადგილს მივადექით ადგილს სადაც პორტალია ვიცით რომ აქ სადღაც
დუიჰანში შესასვლელია ,მაგრამ არვიცით ზუსტად სად,მთის მაღალი ბორცვია სადაც მაგიის გარეშე ვერ მოხვდები აქედან კი მთელს დედამიწას ხედავ ნუ სანამდეც თვალი გაგიწვდება ,ჩანთებიდან სასმელი ამოვაძვრეთ და გვერდიგვერდ მიმჯდარმა სიცილხარხარი დავიწყეთ,უეცრად მომესმა უცნაური შრიალის ხმა უკნიდან
-მგონი სტუმრები გვყავს ნამჯუნ-უკან გაკვირვებულმა დ აცოტა დამფრთხალმა მივიხედეთ მაგრამ მაშინვე დავმშვიდდი ,როცა უცნობი მაღალი ბიჭის გვერდით ჯინი დავინახე

-------------‐-----

მოვედიი 🤣🤣მუზა გამეხსნა