მხოლოდ შენ 1 ნაწილი (დასრულებული)

🖤28

კლდის პირას მდგომი შუა ხნის მამაკაცი საკმაოდ შეწუხებული სახითა და დამუშტული ხელებით ,საკმაოდ საშიშ შესახედაობას ჰბადებს ,მის ირგვლივ მოგროვილნი ცახცახით ერტყმიან გარს,ვერც კი ბედავს რომელიმე მიახლოვებას
-ისევ არაფერი ......-მკაცრი და სულში ჩამწვდომია ხრინწიანი ხმა
-გვაპატიეთ ბატონო-თავდახრილი ქალი ხმის კანკალით ამოთქვავს საცოდავ ორ სიტყვას კაცს კი ბრაზისგან სხეული ეჭიმება
-გაპატიოთ? გაპატიოთ?-ხმას საგრძნობლად უწევს ,შიშის ჟრუანტელმა დაუარათ სხეულში-ერთი პატარა ომეგა როგორ გამოგეპარათ თვალთახედვიდან,ასეთი უნიათოები როგორ ხართ-ყოველ მის ხმაზე თითქოს ცა სკდება-გითხარით იმდღიდან როცა ის წყეული ,საცოდავ ადამიანებს მივუგდე თვალყური გედევნებინათ,-ყვირილი ღრიალმა შეცვალა რაწამსაც ყველამ უკან დაიხია-თქვენ კი რაგააკეთეთ,ისე აღმოჩნდა დუიჰანში რომ არაფერი იცოდით,ისე იპოვა ალფა რომ არაფერი იცოდით,ისე შექმნა ხროვა რომ არაფერი იცოდით,თქვენი დედაც....-კაცის ხმა კლდეს ბზარავდა ცა კი შიშისგან ტიროდა, ერთი დაღრიალებით ყველა ძირს დაამხო ,-თქვენნაირი გამოუსადეგარი ხიჭვები მხოლოდ მოსაშორებელია-ესღა თქვა და ცეცხლის ალში გაახვია თრთოლვარე სხეულები,მათი განწირული კივილი დედამიწიშ შუაგულამდეც აღწევდა მხოლოდ დოიმონს არაწუხებდა ეს ყოველივე ,არამედ კმაყოფილი ღიმილით ტოვებდა კლდეს.

------------
სარკის წინ მდგომი ალფა ქურთუკს ისწორებს და ანარეკლში დანახულ ომეგას უღიმის
-მზად ხარ პატარავ
-კი ქუქ წავიდეთ,-ბიჭები ქვემოთ ჩავიდნენ,მანქანაში ჩასხდნენ და მეგობრებთან შესახვედრად გაეშურნენ,მას შემდეგ რაც ომეგამ თავის ახლად ნაპოვნ ბაბუას ესაუბრა,ბიჭებს გეგმა წარუდგინა,უკვე ჯინისთვის ნაცნობ საცავში უნდა მისულიყვნენ, შავ ყდიანი წიგნი რომელიც როგორც ჩანს ზებუნებრივი არსებების ისტორიას მოგვითხრობს,კარგად უნდა შეისწავლონ, იქ იპოვიან ათიათასობით ხალხის დასაცავ გზას, სწორედ ამ შელოცვაზე ესაუბრებოდა თეჰიონი ჯიმინს ,როცა პირველად შეიკრიბნენ როგორც ხროვა,სადღაც 30წუთში ბიჭებიც შემოუერთდნენ
-თეჰი რაღაც მინდა გკითხო-შეშინებული მაგრამ მაინც იმედით სავსე თვალებით შესცქეროდა მეგობარს
-გისმენ ჩიმ,რამოხდა
-როგორ ფიქრობ დოიმონმა იცის?
-ჩვენზე? რათამაუნდა ჩიმ,დარწმუნებული ვარ ეცოდინება,-ბიჭს შიში აესახა სახეზე,რაც არც ომეგას გამორჩენია
-ნუ გეშინია გთხოვ ,მე დაგპირდით რომ გზას გამოვნახავდი და ასეცაა,უკვე ვიცი როგორ დავამარცხო ის
-და ისევ არ გვეუბნები-ამჯერად ჯონქუქი ჩაერია საუბარში,
-და ისევ არ გეტყვით-საკმაოდ მკაცრი და მყარი იყო განაცხადი
-კარგი საყვარელო ჩემთვის ისიც საკმარისია რომ შენთან ვიქნები,-ხელში მოიქცია თხელი მტევნები
-არა ჩვენ ყველა ერთად ვიანებით-ამაყად განაცხადა ახლახან საუბარს მოწყვეტილმა ნამჯუნმა
-მართალია ერთად ჩავებით, და ასე გაგრძელდება ბოლომდე-მეწყვილემ მაშინვე აუბა მხარი,
-ვიცი ბიჭებო,ამიტომაც გენდობით ასე,თბილად გაუღიმა,გულწრფელი იყო,როცა ჯიმინი გაიცნო ფიქრობდა მასზე ახლობელს ვერავის იპოვიდა მაგრამ შეცდა მან ოჯახი იპოვა ,გზა 1საათი გაგრძელდა ,მისვკამდე ბევრი რამ განიცილეს,იკამათეს მორიგდნენ,ისევ იკამათეს,და ასე მრავალფეროვან საუბარში მიადგნენ,ყველასათვის ნაცნობ საფლავს,ასე თუისე ყველას რაღაც უცნაური გრძნობა ჰქონდა ,ომეგას კი განსაკუთრებით,მანქანიდან როგორც კი გადავიდა უარყოფითმა აურამ თითქოს სულში შეაღწია,ფრთხილად მიუახლოვდნენ საფლავს,ბიჭები აქეთ-იქეთ ავლებდნენ გარემოს თვალს,თუმცა ომეგა მხოლოდ ერთ წერტილს მიშტერებოდა,რაც უფრო უახლოვდებოდა თეთრ საფლავის ქვას უფრო გარკვევით იკვეთებოდა ორი პიროვნების სახე ზედ,სხეულში თითქოს სისხლი გაიყინა,თითქოს სამყარო დატრიალდა ირგვლივ და ყველა გაქრა,ანარეკლი კი გაიწმინდა და დაზუსტებით ამოიცნო თავისი ადამიანი მშობლები ქვაზე ამოხატული,აკანკალებულმა დაიხია უკან და თვალები ერთმანეთს დააჭირა,
-თე...თე.....-ხმა სუსტი მაგრამ ნაცნობი იყო მაშინვე მიიხედა გაკვირვებული ჯონქუქისკენ,
-ქუქი..-ხმა უწყდებოდა
-რამოხდა პატარავ-ხელები შემოჰხვია ათრთოლებულ სხეულს,ბიჭები გაოგნებული შეჰყურებდნენ სანახაობას
-მე...ის ...-ხელის ცეცებით ჩაეჭიდა მკლავებზე-ჩემი მშობლები დავინახე,,,,ქვაზე ქუქ
-რა-ემოციები ვერცერთმა შეიკავა ალფა კი ძლიერ მოეხვია ბიჭს,
-თე ეს შეუძლებელია,,,-მეგობარი ფრთხილად მიუახლოვდა და ხელი გადაუსვა ოფლისგან გაცვარულ თმაზე
-არა ჩიმ გეფიცები დავინახე ,მართლა დავინახე,....ქუქ დამიჯერე გთხოვ-ბიჭს ცრემლები ჩამოუვარდა,აქაიქ აცეცებდა ამღვრეულ თვალებს
-ჰეი..ჰეი პატარავ-ცრემლებისგან სველ ლოყებზე ჩაებღაუჭა ალფა-შემომხედე პატარავ,ყველაფერი კარგადააა,მისმინე ძვირფასო შენ ვერ დაინახავდი მას
-არა ქუქ დავინახე-სიყტვები გააწყვეტინა-გეფიცები დავინახე-ანერვიულებული ლამის ვეღარ სუნთქავდა
-თაე მომისმინე გთხოვ-ალფას გული ამოვარდნაზე ჰქონდა,-თე მას ვერ დაინახავდი ,შეხედე-ბიჭი ძალით მიაბრუნა და მაშინვე ფეხები მოეკეცა როცა არსად საფლავის ქვა არ მოჩანდა,ძლიერად წაავლო ხელი ალფამ და მაშინვე ჰაერშია ააფრინა,მანქანაში ჩასვა ,ჩიმმა წყლითა და ჰაერის მიწოდებით ძვლივს მოაფხიზლა ჯერ კიდევ შეშფოთებული ომეგა,
-მაგრამ ,..როგორ-ხმა უკრთოდა..-მე ის დავინახე..-ისევ მოავლო გადაშლილ მინდორს თვალი
-თე ის აქ არარის-ალფამ ხელი ჩასჭიდა-ჩვენც სწორედ ეგ გაგვიკვირდა აქ არანაირი საფლავი არაა,როგორც ჩანს არასწორ მისამართზე მოვედით ან რაღაც შეიცვალა,
-ბაბუა უნდა ვნახო
-რათამაუნდა თუგინდა ახლავე წავიდეთ-ომეგამ თავი დაუკრა თანხმობის ნიშნად სიტყვებისთვის ძალა აღარ შესწევდა
-კარგი აზრია იქნებ პასუხები გაგვცეს ,მაგრამ ამჯერად აღარსად გაგვიშვა თე,-მკაცრად განუცხადა ჰობიმ,ბიჭები ერთხმად დაეთანხმნენ,ომეგასაც სხვა გზა არ დარჩა,ისევ მანქნააში ჩასხდნენ და მისკენ გაეშურნენ, ყველა დუმდა მხოლოდ თეჰიონი არ იყო ჩუმად,თუმცა ეს არავის ესმოდა გარდა სუვიდისა....

----

მოვედი თეთეს და სუვიდის საუბარი შემდეგ თავში❤❤❤❤