SOBELENDİN//VKOOK

Vücudun bana lazım

Kim konağı Tarih 16/04/2018
Saat öğlenden sonra 03:12

Ne vakittir bilincim kapalıydı bilmiyordum, gözlerimi açtığım da ellerimin ve ayaklarımın kalın bir halat ile sıkıca bağlandığını ve de ağzımın bir bant ile kapatıldığını fark ettim halat o kadar sıkıydı ki ellerimi hissetmiyordum tek hatırladığım o pislik söz de doktorumun beni bulmasıydı gerisinde korkudan titreyen bedenimle bilincimi kaybetmiş olmalıydım açıkçası hatırlamak zor geliyor evimizin salonunda aylar önce özel olarak aldığım sandalyeye bağlıydım komik hiç böyle düşünmemiştim bunu alırken, gözlerim hemen parkenin üzerin de ki serili kan damlaları ilişti muhtemelen bana aitti sanırım vücudum da dolaşan ağrının sebebi buydu içim ürpermişti susuz ve ilaçsız kalan bünyem iyice yavaşlamıştı ki gözlerimin çok fazla kararmasına bunu sebep tutuyordum bilincimin aksine vücudum her zerem de olan ağrıyı çok net algılıyordu çaresizliğimle beraber yüzüm de kuruyan göz yaşlarımı hissediyordum ki ardından vakit kaybetmeden yenileri geliyordu ağlamaktan başka yapabileceğim bir şey yoktu sanırım gördüğüm işkenceler rüyaları, rüya değildi gerçekti.

Duydugum nalet parkeyi ezen ayakabı sesiyle Jeonun yaklaştığını hissettim, içim ürpermiş gözlerimden damlalar süzülmüştü, Tanrı aşkına ne istiyordu benden bir ayakkabı sesinin parkede ki sesi bir insanı bu kadar korkuta bilir miydi sanırım bunu bir kaç gün önce biri sorsa küfüreder gülmekten konuşamazdım ama görünen o ki olay o seslerin kime ait olduğuydu "Hayır,hayır, hayır git lütfen artık git lütfen" "Tatlım bakıyorum da uyanmışsın, yani çok uykucu olmaya başlamışsın böyle değildin baksana akşam oldu resmen," öyle uzun bir süredir ağlıyorum ki şişen göz kapaklarım ararlarken bile başım ağrıyordu ama asla vazgeçmeden yenileri gelmeye de devam ediyordu ben ona hiçbir şey yapmamıştım bu durumu anlamıyorum o benim nalet doktorum bunlar mantılı değildi, sakince yaklaşıp eğleniyormuşcasına gülümsüyordu ama sikim neden.

"Sevimli Taeciğimiz ağlıyor mu" diyerek alayla büzmüştü dudaklarını ne yapmaya çalışıyordu anlayamıyordum. "Babacığını mı özledi Taecik ?" diyerek dalga geçmişti adeta o senin 10 yılık arkadaşın ona bunu nasıl yaparsın benim kadar senin de baban elinde büyüdün diye bağırmak istiyorum ama sadece dehşet için de gözlerine baktım "babanı özlediysen kafa salla hadi çekinme" ne yapacağımı bilmiyorum Tanrım sadece ağlıyordum "özlediysen salla o kafanı, yoksa kafanı bedeninden ayırmamı mı tercih edersin " dedi ciddi yüz ifadesini takınarak, korkakça salladım kafamı "demek babanı özledin ha " diyerek kahkaha atmaya başlamıştı, ardından gülmekten dizlerinin üzerine çökmüştü, neydi gülünç olan anlamıyordum ardından hızla ki nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde elini hissettim boğazımda, beni boğazımdan tutup kendine çekmesiyle sandalyeyle beraber eğik pozisyona geçmiştim Jeon ile yüzlerimiz çok yakındı gözleri öfke doluydu adeta, nefes alamıyordum sesimi çıkartmaya çalışıyordum ama bant bunu engelliyordu ölüyordum, buraya kadarmıydı, nefessizlikten zaten bok gibi olan bilincim de gitmeye başlamıştı kanım kaynıyordu beynim adeta isyan edercesine yanıyordur.

"Neden yoksa sana da mı tecavüz etsin diye mi Taehyung?" Diyerek boğazımı bırakarak kahkaha atmaya başlamıştı, tüm havayı içime almaya çalışıyordum biraz daha bekleseydi ölmüştüm, ölecektim, ölüyordum , bitiyordu ağzımda ki banta rağmen yanan ciğerlerim öksürme ile rahatlatmaya çalışıyordu o sıra o da Jeon parkeye uzanmış bir biçim de zevkle beni izliyordu ağzımda ki bant salyalarım sayesinde gücünü kaydedip hafifçe açılmıştı.

"B- bay Jeon ef -efe - efendim, efen - efendim lü - lütfen durun " hıçkırıklarım, yetmeyen nefesim ve durmayan titrememle konuşmak imkansızdı bu acınası konumu neye borçluyum onu bile bilmiyorum açıklaması var mı onu da bilmiyorum belki de sadece yapıyordu bunu istiyordu ve yapıyordu güçsüzüm hem de hedef olacak kadar, yüzünde ki gülümseme sesimle birilikte daha da artı aniden uzandığı yerden kalkıp dibime girdi hızlı ve heyecanlı bir tonla sanki önemli bir şey söylemek isteyen bir çocuk gibiydi mutluydu "Ahh Tae ne tuhaf demi asla yanında gerçekten kim var asla bilmezsin katil mi yoksa bir hırsız mı işte bu yüzden sana dikkatli ol diyip durdum ama bak asla dediklerimi dinlemedin aptal !" söylediği cümleyle daha da şiddetli bir şekilde ağlamaya başlamıştım. "Bay- ba - bay Jeon k- k - korkuyorum lütfen d- du - durun neden bu- bunu ya-yapıyorsunuz lüt- " cümlem yüzüme inen sert bir yumrukla son bulmuştu. "Kapa o sikik çeneni sesini duymak istemiyorum konuşa bilirsin dedim mi sana ha terapilerde de böyleydin sen söz dinlemeyen şımarık bir köpek, kekeme, sevgi, sevgi diye dilenip duran bi piç ama ASLA GÖZLERİNİ AÇMADIN ! Sikim gerçeği göremedin Taehyung neden, neden bu kadar aptalsın anlarsın sandım ama anlamadın."