Chapter seven: Activity

69 5 0
                                    

Activity




YANE POV.





"WHY is she sleeping in my class! Wake her up! This is my time to teach, does she have manners!" 

Rinig kong sigaw ng third period teacher sa mga kaklase ko. Dahil sa akin. She thought that I was sleeping. She's guessing so wrong. 

Ramdam ko ang kamay ni Shaina sa balikat ko. She's trying to wake me up, but she don't need to do that! I am fully awake. 

"Yaney... Wake up..." She gently said. Umirap naman ako sa hangin at deretsong umupo na ikinagulat nila ng husto. 

"No need to shout like a loudspeaker. Tsk…" I beam. 

Because of what I said. Her face heat up. Umusok ang kaniyang ilong at tenga sa subrang galit. Ang kanyang emosyon ay handa ng manuklaw ng bibiktimahin. 

"Talaga ngang bastos ka! Alam mo bang lahat ng mornings teacher ay nagrereklamo dahil may bastos silang estudyate na nandito sa special section! My god! I never heard or encountered this kind of student in my seven years being a teacher! I couldn’t believe that someone entered the special class with no manners!” Sigaw niya na ikinaikot ng aking mata. Bakit lahat ng lecturer ngayon ay may ugaling sumigaw?

"Stop torturing her with your dangerous stare, Yane. You might burred her alive." Mahinang bulong ni Ynumi na nasa harapan ko. Nakatalikod siya sakin ngunit naramdaman niya pa rin ang tingin ko na nasa harapan namin.

"Much better." I simply answered. 

"Yane…!" Saway ni Ynumi sakin pero inikutan ko lang siya ng mata. "Yane, I didn't like that attitude of yours! Please, change that!" May bahid na inis ang kaniyang boses. 

"You don't have any choice but to deal with this attitude of mine." I coldly said.

Magsasalita pa sana ito pero, our teacher is interrupted in our out of space conversation.  

"You two in the back! Ano ang binubulongan niyo! Mas importante ba 'yan sa diskasyon natin ngayon! Matatalino na ba talaga kayo para hindi makini–"

I cut her off. "Could you please shut your mouth? You're talking nonsense and this matter is out of your lecture."  

Napahawak ito ng dibdib at napaawang ang kaniyang labi. May namumuong to luha sa kaniyang mata. Lahat ng mata ay nakatingin sakin. May galit, disappointment, at namamangha? Bakit sila namamangha? Is this a kind of joke?

At dahil sa sinabi ko ay biglang napatayo si Ynumi na nanlilisik ang mga mata. "Yane! What the hell! Your being rude to he–"

"Whatever, Ynumi Khan. Rudeness Is my nature, you know that. And besides I'm just correcting her. I am telling the truth." Depensa ko sa sarili. 

Napailing ito saka ibinuka ang labi. Pero wala namang lumabas na kahit anong salita. Sobrang tahimik naman ng classroom daig pa ang quiet place na movie. 

Napairap ako at muling isinubsob ang mukha sa aking armchair. Naiirita ako. I don't know why. Hindi ko naman ito ka ano ano pero bakit ganito ang nararamdaman ko? Why do i pity her? 

Shaina held my elbow. She caressed it up to down, again and again. Shaina always does it when I am pissed or mad on something I hated the most. But in this case I wasn't pissed nor mad. I'm cool.

"Stop doing it, Shaina. I'm not like what you think." Saway ko habang nakasubsob pa rin ang ulo sa armchair. 

Shaina, stopped it as my command. I heard her heavy sighed. Pina-pakiramdaman ko ang nasa paligid ko. Walang bumasag ng katahimikan. Walang kahit sino ang sumalita. Tanging marinig lang ay ang mahinang hikbi ng teacher namin na babae. How weak.  

Campus Royalties (On Going)Where stories live. Discover now