8

239 28 31
                                    

" ben artık mutluydum. "

Sabahın erken saatlerinde ilk gözünü açan Changbin olmuştu. Sevgilisinin yüzüne gelen saçlarını yavaş yavaş arkaya doğru atıyordu ve arada küçük küçük öpücükler koyuyordu.

İkiside bu odadan, evden çıkmak istemiyordu. Huzuru bulmuşlardı kendi içlerinde.

Chan saçları ile oynayan sevgilisinin dudaklarına minik bir öpücük kondurdu.

İkiside aynı anda yataktan kalkmış kahvaltı hazırlamak için aşağıya inmişlerdi.

Hem gülüştüler hem de kahvaltılarını yaptılar.

Evet onlar çok mutlulardı ve bu mutluluğu da hak ediyoryorlardı.

İş için kıyafetlerini gitmişlerdi changbin , chan'ın giyisilerinden giydiği için haliyle bol olmuştu.

İkiside hızlıca evden çıkmış iş yerine varmışlardı.
Şirket yeni çıkardığı projeyi piyasaya sürecekti.
Bu yüzden changbin haliyle çok mutluydu.

....

Changbin'in ağzından ;

Dün Chan sinirle telefonunu denize fırlatmıştı. Bunun sebebi ise bendim. Patronundan izin alıp şirketten çıkmıştım.

Bir telefoncu ya gidip Chan'ın telefonunun aynısını almıştım. Ardından şirkete geçip Chan ile sahile gitmiştik.


Chan bana iyi davranmak için elinden gelen herşeyi yapıyordu. Sanki ben onun bebeğim oda benim babam gibiydi. Ah lanet olası o kelime baba
Benim için baba diye bir kelime yoktu.
Olamazdı da.

Chan ile kayalıklara oturduk burası bizi hem ayıran hem birleştiren bir yerdi.

Elimdeki hediye paketini Chan'a uzattım. İlk başta garipsedi.
Sonra ise aldı ve açtı.

Telefonu görünce bana şaşıran gözlerle baktı.

"Neden aldın? "

"Benim yüzümden atmıştın. "

"Changbin senin yüzünden değildi bi an sinirle olan birşeydi. "

"Olsun hem bak rehbere"

Chan telefonu açıp rehbere baktı.
Sadece bir numara vardı. Bu numara yada gözü aşina idi.
Gözü kaydediliş şekline takıldı.
Ve yüzünde minik bir gülümseme oluştu.

"Miniğim"

"Gerçekten gerek yoktu miniğim."

"Olsun"

...

Mutluluk ne demekti? Bir insanın gözlerine bakmak mı? Sarılmak mı?
Yada o insanın var oluşumu?

Sizin mutluluğnuz ne?
Kimin gözlerini görünce mutlu oluyorsunuz? Kimin kokusunu içine çekince mutlu oluyorsunuz?
Kimi düşününce yüzünüzde güzel bir gülümseme oluşuyor.

Yada kendi mutluluğunuzu buldunuz mu?
Aşkınızı? Hayatınızı düzene sokan kişiyi? Sizi seven kişiyi?

Bana göre zordur bir insanı sevmek alışmak bağlanmak ya o insanı kaybedersem korkusunu yaşamak.

Tabiki en uzun aşk en güzel sevgi bile bir gün son bulur...

....

-3 yıl sonra-

Chan ve Changbin herhangi bir zorlukta bile ellerini birbirlerinden ayırmamışlardı.
Elleri ayrılsa bile kalplerinde ki bağım kimse çözemez dı.

3 yıl boyunca ikiside birlikte yaşadı changbin, chanın ailesi ile tanıştı.
Hatta Chan'ın ailesi Changbin'e oğlum diyor.

İkiside çalıştıkları şirkette daha da güzel başarılar elde ettiler.

Yuvadan bir çocuk bile sahiplendiler... Gitmedikleri görmedikleri ülkelere gittikler. Konserler, piknik ler, lunaparklar, sinemalar...

Bundan sonraki hayatlarıda böyle devam edecekti.

3 kişilik minik bir aile sevgi dolu günler....

---------------------------------------------------------

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

---------------------------------------------------------

Selam dostlarım
Bu hikayenin de bitme zamanı buraya kadardı.

Okulumdan dolayı fazla hikaye yazamaya bilirim. Kusuruma bakmayın.

Yorumlarınız ve oylarınız için teşekkür ederim.

LLabendis önceki bölümlerde yaptığı yorumlardan dolayı çok teşekkür ederim.💙

Umarım hepiniz çok mutlu olursunuz.

Okul hayatınızda başarılar dilerim.

Sizleri seviyorum dostlarım ❤♡♡♡♡

STOLEN DREAMS     CHANGCHANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin