2

317 30 44
                                    


"Kalbindeki en güzel yeri almaya geldim..."

İşte o gün şirkete yeni bir yazılımcı başlamıştı...

Bugün büyük bir toplantı vardı.
Fakat kimse toplantıyı konuşmuyordu herkesin ağzındaki tek cümle vardı.

Yeni gelen çocuk patronun yeğeni, torpilli gelmiş.

Tüm bunların umrumda olmayışı ile toplantı odasına ilerledim.

Oda gergin ve sinirli insanlarla kaplıydı.
Herkesin merakı olan çocuk ortalıklarda yoktu.

Patronun odaya girmesi ile hepimiz ayağa kalktık.

Hepimiz selamımızı verip yerlerimize oturmuştuk.
Patronun arkasından gelen çocuk herkesin dikkatini çekmişti.
Galiba yeni çocuk buydu.

Patronumuz söze girdi.

"Merhaba arkadaşlar gördüğünüz kişi benim yeğenim Chan.
Artık oda sizinle birlikte çalışacak lütfen ona etrafı gösterin. Şimdiden teşekkür ederim toplantıya başlayabiliriz."

Toplantı salonundaki tüm kızların gözleri yeni çocukta idi.

Herkes teker teker sunumlarını yapıyordu. Salondakiler ise yorum yapıyordu.
Benim sıramdı.

Sunumu yaptım ve yorumlarımı bekledim.

Patronum gayet başarılı bulmuştu. Zaten ilk işe başladığım günden beri bana çokça güvenirdi.

Odadaki bir kaç kişi bu projenin şirketimize katkısının büyük olacağını düşünüyordu.

Ama aralarından biri söze girdi.

"Bu projenin benzerleri var. Bu projenin diğerlerinden farkı ne?"

Söyleyen kişi daha 25 dakika önce işe başlamış olan biriydi. Anlayacağınız yeni çocuktu.

Derin bir nefes alıp söze girdim.

"Projedeki çoğu özelliği dikkatli dinleseydiniz diğer projelerden farkını görürdünüz."

Patronumda söze girdi.

"Gayet başarıChangbin böyle devam et bu hafta bu projenin imzalanmasını istiyorum."

"Sağ olun efendim. Elimden gelenin en iyisini yapacağım."

Yerime geçtiğimde yeni çocuğun bakışlarının üzerimde gezindiğini hissettim.
Bir kaşımı kaldırıp dik dik ona baktım.

Yeni gelmiş birisine göre fazla dik başlı, çok bilmiş biriydi.
Evet bu çocuğuda sevememiştim.
Şirkette çoğu kişi ile konuşmazdım zaten. Hepsi sahte gelirdi bana.
Sadece patronumu severdim bu hayatta belki de bana güvenen ilk kişi idi hep baba gibi yaklaşırdı.
Gerçi ben baba kelimesini tam bilemezdim...

Toplantının bitmesi ile odama geçmiştim.
Bilgisayarımı açıp projeyi inceliyordum.

STOLEN DREAMS     CHANGCHANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin