Selam herkese 💜 Bugün ilk bölümümü yayınlıyorum , aşırı heyecanlıyım. Umarım seversiniz, bazı hatalar olabilir , ilk kurgum :) Daha fazla uzatmak istemiyorum iyi okumalar !
Medya : Alina
Bazen insan olduğumuzdan kendimizi sorgularız . Hangi kimliğe büründüğümüzü anlamaya çalışırız . İnsanlar kendi içinde ikiye ayrılır benim için .Tek kimlikli insanlar ve çok kimlikli insanlar. Sanırım ben ikinci grupta yer alıyorum. Ben Alina. Başlıyoruz.
"Oturun." Kenan Bey'in emir vermesiyle hepimiz toplantı salonundaki sandalyelere oturduk. Ekip arkadaşlarımızla karşılıklı sandalyelerde otururduk. Benim ekip arkadaşım Selim yakın bir zamanda görevde öldüğü için karşımdaki sandalye boştu .
"Ne oluyor ? Bu saatte ne toplantısı bu şimdi ?" Ekim'e hak veriyordum , çünkü saat gece ikiydi. Normalde bu saatlerde toplantı yapmazdık.
"Önemli bir mesele var. Biliyorsunuz ki dern-" Kenan Bey sözünü tamamlayamadan içeri benimle yakın yaşlarda olduğunu düşündüğüm kumral saçlı , ela gözlü , orta boylarda bir adam girdi. Bir dakika ben ne ara adamı bu kadar süzmüştüm ?
Adama bakmayı keserek "Sanırım bazılarımız toplantılara kapıdan birden dalınmayacağını bilmiyor." Herkesin gözü bana dönmüştü ben ise önümdeki dosyaya bakıyordum . Önümdeki dosya ilgimi çekmişti .
"Geç kaldığım için özür dilerim , önemli bir işim vardı." Sessizce gülmeye başladık. "Oha toplantıdan önemli iş mi ? Baba ben toplantıya geç kalınca ceza veriyorsun şu yakışıklıya da ver ! Bir dakika ben ne diyorum ?" Alper her zamanki modundaydı.
"Alper ! Bana kurulda baba dememen gerektiğini ne zaman şu aklına kazımayı düşünürsün acaba ?" Kenan Bey yine Alper'e kızmıştı fakat hepimiz buna alışkın olduğumuz için sesimizi çıkarmamıştık .
"Artık başlayabilir miyiz ? Uykum var." Kaya da benim gibi toplantıyı bitirip uyumak istiyordu.
Uyku işten daha önemli !
"Tamam. Hatırlarsanız ki dernekte gizli ajanlarımız vardı. Bu ajanlardan 2 tanesi dün dernekteki yemek salonunda ölü bulunmuş."
Kenan Bey'i dikkâtle dinlerken birşey farkettim . Nasıl yani ? Bu adam neden karşımda oturuyordu şimdi ?
Göz ucuyla karşımdaki adama baktım ve benim dosyama bakmaya çalıştığını farkettim . Galiba onun da ilgisini çekmiş dosyam ! Onun dosyama bakmasından rahatsız olmuştum fakat her zamanki gibi yüzümde umursamaz tavrım vardı. Yavaş yavaş kafamı kaldırdım ve sonra karşımdaki adama dik dik bakmaya başladım. Adamın da bana dik dik bakmasını bekliyordum fakat o bana utangaç bir şekilde gülümsemeyi tercih etti. Yüzündeki maske miydi ? Bunu anlayamadım fakat ben de ona gülümsedim ve dosyamı biraz daha kendime çekerek okumaya devam ettim.
"Aranızdan 5 kişinin o derneğe gitmesi , ve orada 1 haftaya yakın kalması gerekiyor." Bir tırstım gibi ? "Ve tabii ki güvendiğim kişileri bu gruba alacağım." Hayır hayır hayır beni almasın , lütfen beni almasın , lütfen !
"Damla , Esila , Kaya , Yağız" Bir dakika Yağız kim ? Kurtuldum galiba ! Ne , ama dört kişi söyledi ? "Ve grubun başı olması için seçtiğim kişi Alina" Ne ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİH
أدب المراهقينHer gün insanlar yeni hayatlarına devam ederdi . Yetim çocuklar için bu geçerli değildi . Her insan kendi karanlığından çıkmaya çalışırdı , bazı insanlar aydınlığı olan insanlar bulup onlarla aydınlanırdı . Yetim çocuklar sessizliği sever , sessizl...
