Tek Aşkım

TA-1

Multi:Hastaneden çıktığı gün Azra
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
1 ay boyunca günlerim hep aynı geçti. Sinir krizleri,sakinleştiriciler...
Sonunda kurtuluyordum bu tımarhaneden en önemlisi okula gidip kafa dengi insanlar bulacağım. Zor ama.Benim gibi psikolojik sorunları olan birisiyle kim arkadaş olmak isterki.İşte bu yüzden özge ve alperen benim için çok değerli. Amcam nasıl olduda beni çıkartı bilmiyorum. Çok şaşırdım doğrusu. Kafasını filan tutuyomu diye baktım eğer saksı düşt yo yo saksı yetmez bence bir kapı filan düşmüştür. Hiç konuşmuyordum ama Ozan'ı çok merak ediyordum. Dayanamayıp "Amca" dedim. Amca demeyi sevmiyordum oysaki ben.
-Efendim Azracım.
Bir saniye AzraCIM mı dedi o :O. Tamam pekala.
+Ozan nerde ?
-Ozan okulda şimdi. O çıkana kadar seninle şirkete gideceğiz. Miras için imza atman gerek.
Hıh şimdi anlaşıldı. Kafasına kapı mapı düşmemiş . Burnu para kokusu almış. Babamın holdinginden yüklü bir miktarda miras kaldı bana ve ozana. Tabi ben 18 yaşıma daha gelmediğim için tek görüştüğümüz akrabamız Erkan Amcama kaldı. Galiba 18 yaşıma 3,5 ay kaldı. Umarım o süre boyunca amcam holdingi batırmaz. Amcama
+İmzayı sonra atabiliriz beni ozanın okuluna götür. Zekayi Abi beni kardeşimin okuluna götürürmüsün.
Zekayi abi;
-Erkan bey?
Diye sordu. Emir kulu sonuçta.
Amcam;
+Peki bakalım öyle olsun.
Dedi. Mal adam sinirr. İçimden "bekle sen ben bi 18 yaşıma geliyim ozanı alıp ayrı eve taşınacağım sanada nah para vereceğiz" diyordum. Sonunda gelmiştik. Zaten burası Ozanın eskiden gittiği okuldu. Demekki amcamlar ortam değişikliği olmasın diye yine buraya göndermeye devam etmişlerdi. Zilin çalmasını dört gözle yerimde duramayarak bekliyordum. Sonunda zil çaldı. Ozanı gördüm. Çok bitkindi üzgündü. Eski hiperaktif Ozan gitmiş yerine hiç beklemediğim bir çocuk gelmişti. Tabii çocuk 7 yaşında nasıl kaldırsın bunların hepsini. Birde annemleri kaybettikten sonra amcam sırf daha rahat para harcasın diye beni sözde "psikolojik sorunlarımı gidermek " için benim "tımarhane" diye adlandırdığım yere göndermişti . Çocuk birde ablasını kaybedince tamamen çökmüştü. İç sesim amcama lanet okumak ile meşguldü. Beni görünce koşarak sarıldı. Bende kollarımı onun beline doladım.
-Abla seni çok özledim. Sende öldün sandım neden gittin?
Ona benim amerikaya gitmem gerektiğini söylemişlerdi.
+Bak geldim işte neden gittiğimin bir önemi varmı ?
-Yok mu?
Onun benim sorularıma soruyla karşılık vermesini bile çok özlemişim.
+Yok.
Dedim ve gülümsedin
+Hadi tut bakalım elimi de evimize gidip seninle araba oynayalım.
-Olur olurr yaşasın ablamla araba oynayacağız.
Benim bir sözüm bile onu bu kadar mutlu ettiyse ben burda olsaydım kendini tamamen toparlamış olacaktı. Lanet Amca...