Umut

6 1 0
                                    

Burdaki cocuklarin yuzundeki huzunu ve aile ozlemini okuyabiliyodum. kendimden utandim bir anneye sahip olmus olmama ragmen her zaman daha fazlasini istedim , cok sey bekledim annemden bana hep annelik ve babalik yapmisti.genc yasinda onca sorumluluk almisti,gencligini,cocuklugunu,ruyalarini ,ailesini her seyini birakip beni yasatmisti.sadece beni yasatabilmek icin onca seye katlanmisti evet tukenmisti artik dayanamiyordu alkola ve kotu aliskinliklara baslamisti.onun yaninda olmaya calistim ama bende yapamadim onun kadar guclu olamadim...
ama burdaki cocuklar benim sahip oldugum seye bile sahip degilerdi ve bunu ozleimini duyuyolardi daha fazla bir sey istemiyolardi..
burasi eski klasik yapili bir yetimhane binasiydi.gorevlilerin pek sicak kanli insanlar oldugunu soyliyemem ama evet yardim sever insanlardi beni iceri aldilar ve anlatiklarima can kulagiyla dinleyip inandilar.bana yardim edeceklerine soz verdiler,cok mutluyum en azindan iyi insanlarla karsilastim.
sonunda bu kabus bitti,en azindan bir umut var degil mi bir umut....

"Adin ne demistin?" dedi merakli gozlerle bana bakan tatli bir cocuk,burdaki cocuklar genelde 7-10 yaslari arasindaydilar en buyukleri de 17 yasinda oldugunu dusundugum camdan disari bir dakika bile gozlerini ayiramayan o cocuktu.gozlerinin altinda halkalar vardi,sanki saatlerce aglamis gibi gozleri kizarmisti.geldigimden beri bir laf bile etmemisti selam bile vermemisti.kaba sey...
"Adim Branko." dedim cocugun yanaklarini sikarak.
"Sende bundan sonra burda bizimle mi kalacaksin?" dedi gulumseyerek.
bilmiyorum ama bu soru karsisinda tedirginlestim,dusunmek bile istemiyordum bu durumu.bir yetimhanede kalmak mi! bu koca dunyada kimsesiz,caresiz....tek yapabilecegin bir ailenin gelip seni burdan kurtarmasi icin dua etmen sadece bu .. ve kim bilir ya o aile kotu cikarsa ya seni sevmezse ya seni calistirmak ve kendi bencil amaclari icin aldilarsa ya dusundugun aile degilse ozaman ne olur...
butun bu ihtimaleri dusunmeyi birakip"Hayir,ben sadece bir kac dakikaligina burda kalacagim,sadece bir kac dakikalik." dedim.
kapinin acilmasiyla hepimiz kapiya dogru donduk,beni iceriye alan kadin gelmisti"Hadi canim asagiya inmen lazim,araba geldi." dedi.

NadiaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin