Loving Professor Miss Alvarez (Unedited!)

48

Mavis

Ilang Araw nang hindi ako pinupuntahan ni valentina sa school to bring me foods. Honestly natutuwa akonh makitang nag eeffort siya para suyuin ako but knowing na she's doing that para huwag ako magalit sakanya sa nalalapit na kasal nila ni Denver, nagagalit ang kalooban ko.

Dice told me everything, she told me na sinusuyo lang ako nito dahil pampalubag loob lang dahil ikakasal na ito sa unggoy na iyon. Na in the end she will leave me again and hurt me again.

Masisisi niyo ba ako na takot na Ako? Na takot na ako masaktan nanaman sa huli? Paulit ulit nalang, kaya kahit Labag sa loob kong pagsabihan siya ng masasakit na salita ay pinipilit ko para ilayo na siya saakin.

Alam ko din na pinag pyepyestahan na siya ng mga tao sa social media at kahit gusto ko siyang ipagtanggol ay tinitiis ko dahil alam ko ako Ang may kasalanan kung bakit siya nasa ganong sitwasyon.

Besides gusto kong maging maayos ang relasyon niya sa tatay niya dahil sabi ni Dice he's dying and he only wish is to to see valentina being married to his best friends son dahil matagal na itong pinag sundo ng dalawa.

Kaya sino ba naman ako diba? Isa lang akong hamak na mahirap at mayaman ang pamilya ng unggoy na iyon and he can give valentina everything. When I say EVERYTHING lahat lahat ng kagustuhan ni valentina.

She can live peacefully without being judged because of me pero ito na nga pinag pyepyestahan siya ng mga tao dahil sa katarantaduhan ko.

Y'all know how much I love her pero I'm scared and maraming doubts ako.

I already hurted her and it kills me every time na tinatapon ko ang mga pagkaing dala niya but Zeus knows how proud I am na marunong na siyang magluto na kaya Niya nang gumalaw sa kusina.

But I noticed those days na Ang laki ng pinayat Niya, bumagsak ang katawan nito at malalaki na ang eye bags nito. She tried na itago ito saakin by wearing those big Hoodies and pants but little did she know na I memorize her body, every inch of it alam ko kaya hindi niya maitatago iyon saakin.

So here I am waiting kay ma'am dito sa labas ng gate but it's been an hour pero hindi parin ito dumadating.

Why?

Ilang oras pa ako nag hintay pero hindi parin ito dumadating, hanggangat sa may tumigil na sasakyan sa harapan ko and it was Yuza at Dali dali itong yumakap saakin.

" Oh gosh, Mavis! You're really my sister" yumakap pa ito ng napaka higpit saakin.

" Ah how?" Nagtatakang tanong ko.

" I'll tell you later so come with me, mom and dad and ate yuna's waiting for you" agad na hinila ako nito papasok nv sasakyan niya at mabilis na pinaadar anv sasakyan.

" So what are you doing outside of the Univ? You're waiting for someone?" Usisa nito.

Bumuntong hininga naman ako tsaka tumango.

" Yes" malungkot na Sabi ko.

I really miss ma'am so much pero ayoko na magpaka rupok. I feel like I already did my part.

"Do you think I didn't know what's happening to you? Com'on Mavis, is this about your professor?" Tanong nito.

Tumango naman ako at tumingin sa bintana. Di ko alam kung bakit kinakabahan ako, Hindi Ako kinakabahan na makilala ang mga "magulang" ko pero kinakabahan ako nang hindi magpakita saakin ngayong Araw si ma'am na araw Araw niya naman ginagawa.

"So what happened? Bakit parang pinag bagsakan ka ng lupa jan?" Tanong nito habang nakatingin sa unahan.

" I hurt her" sagot ko dito.