"Karanlığı İzleyenler"

16 3 67
                                    

Hayat, kaçan bir düşün gölgesinden başka nedir ki?

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Hayat, kaçan bir düşün gölgesinden başka nedir ki?

~

"Bakın Memur Bey, hastayı şuan alamazsınız kendisinin zaten devam etmekte olan bir rahatsızlığı var. Kendisi kalp hastası, tedavisi devam ediyor."

Altan Abi bir elini burun kemiğine götürdü ve yavaşça sıvazladı. Derin bir soluk alıp gözlerini odada gezdirdi. Annem ise elimi telaştan bir haber sıkmış, olayları anlamak istercesine bir bana bir Özlem'e bakıyordu.

"Anlıyorum fakat kişilerin ifadelerini almam gerek."

Annem yerinden doğruldu ve elini alnına götürdü. Parmakları saçlarını bulurken, gözlerini kapayıp derin bir nefes aldı.

"Onların neden ifadesini alıyorsunuz?"

Bakışlarımı usulca kaldırıp Polis'in yüzüne doğru çevirdim.30'lu yaşlarının sonuna gelmiş, şimdiden beyazlamış birkaç saç tutamı, muhtemelen yılların ve işinin getirdiği yorgunluğun verdiği kırışıklarla bezenmiş suratına doğru bakındım.

Sertçe bir soluk aldı ve elindeki telsizi cebine doğru koydu.

"Bunu size söyleme yetkisine sahip değilim, ifadelerini almam gerek."

"Aslında kendimi iyi hissediyorum. İfade verip gelicem, lütfen itiraz etmeyin. Geldiğimde size her şeyi anlatıcam."
İzin ister gibi yerimden doğruldum. Altan Abi yanıma gelip olumsuzca kafasını salladı.

"Yeni kriz geçirdin, olmaz öyle! Değerlerin ne kadar düşük farkında mısın?"

Başımı kaldırıp suratını inceledim. Endişenin izleri gözlerinden başlayıp tüm yüzüne yayılmışken, bakışlarındaki sıkıntıyı farkettim. Gitmemden rahatsızdı.

"Söz veriyorum en ufak bir ağrıda sizi çağırıcam."

Annem'e doğru bakıp başımı usulca salladım. Annem gözleri dolu bir şekilde oturduğu yerden kalktı ve arkasına dönüp ceketini giydi.

"Seni yalnız bırakmam, Karakol'un önünde olurum."

Net çıkan sesi itiraz edecek cümlelerimi durdururken sessizce kafamı salladım.

"Özlem Aşkın sizsiniz değil mi?"

Özlem tüm olaylar boyunca sessiz kalırken, isminin duyulmasıyla kendine gelmiş gibi gözlerini kırpıştırdı. Yavaşca kalkıp yanıma doğru ilerledi ve başını usulca salladı.

Geceyi BekleyenlerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin