deel 2

17 0 0
                                    

*volgende ochtend*


ik word wakker alleen ik voel me een beetje licht in men hoofd. het scherm van men telefoon licht op. het eerste wat ik zie is een berichtje van max. zoals iedere ochtend is het een gm berichtje en vertellen hoe zijn ochtend is gegaan. hij moet altijd vroeg op namelijk. ik kleed mij aan, poets men tanden en ik ga naar school. "te laat louise" zegt de docent. "ja sorry ik kreeg een lekke band" verzin ik snel. ik had me altijd zoals altijd verslapen.

*skip school*

ik loop weer terug naar huis. halverwege hoor ik een stem, " louise wacht!" hoe kan ik het weten. je kan het al raden het is tommy. hij sleurt me mee een steegje in. het is een verlaten stukje. ik ben doods bang, alleen ik wil het niet laten merken. we komen steeds dichter bij een huisje die verlaten is. we gaan het huisje binnen. tommy slaat me een paar keer. ik gil hard. het is te laat. ik zie de hand van tommy dichterbij komen en plots word het zwart voor mijn ogen. tommy rent weg. max ziet tommy rennen en rent naar de kant waar die vandaan kwam. 'LOUISE' scheeuwt max. max belt de ambulance en ze komen zo snel mogelijk aan. ik word de ambulance in ge tilt. max is aan het huilen. we komen aan in het ziekenhuis en ik word naar mijn kamer gebracht. ik word onderzocht. de docters gaan weer weg en max gaat aan het einde van het bed zitten. ik kom rustig bij. 'louise' zegt max. zijn stem trilt. max vliegt om mijn nek. 'schatje pas je op' 'oja sorry '. de docters komen binnen. 'mevrouw lommelen u mag naar huis maar u moet rustig aan doen' zecht een van de docters. ik pak mijn spullen en ik loop terug naar huis samen met max. ik geef max een kusje en max gaat weg.

ik trek een setje van max aan die hij ooit bij mij is vergeten en ik loop naar de keuken. ik pak een magnetron maaltijd en ik doe hem in de magnetron. ik ga op de bank zitten en ik zie dat ian me belt. dit keer is het anders. ian die belt nooit via facetime. ik neem op en tot mijn verbazing zit ian zonder shirt. ik heb even een gesprek met ian en ik eet ondertussen. we hebben maar bedacht om te bellen tot er iemand slaapt. ik poets mijn tanden en ga in men bed liggen. ian is aan het repeteren voor zijn tour met fource. ik zit een film te kijken en halverwege val ik in slaap.

Waarom ik?!Where stories live. Discover now