SON YAPRAK

2.Bölüm

Bugün çok mutluyum. Çünkü uzun zamandır görmediğim kuzenlerimin yanındayım. Her yaz buraya geliriz, tatil olduğu için ben biraz daha fazla kalırım ama annemle babam benden önce dönecek bu sefer.

Benim, yanında nadir rahat konuştuğum insanlardandır Gece ve Kuzey. Onlarla beraber hep güzel vakit geçiririm.

Bu akşam içinde Gece ve Kuzey' in her zaman gittikleri bir gece kulübü için plan yapmıştık. Ben 17 yaşındayım ama Gece ve Kuzey' i tanıdıkları için sorun çıkmayacağını söyledi Kuzey. Zaten para bütün pürüzleri kapatıyor sonuçta. Gece ve Kuzey' in babası, Amcam Kemal büyük bir iş adamı, durumu da fazlasıyla iyi, uzun zamandır işlerinden dolayı görüşemiyorduk ama her zaman arardı beni. Çok severdim amcamı ,o da beni.

Planı yaptık, kıyafetine kadar her şey hazırdı geriye kalan tek şey babam ve annemden izin almak. Bu baya sorunlu olacak ama yine de şansımı deneyeceğim. Babam her zaman bu tarz şeylere karşı çıkardı. Oysaki ben 17 yaşındayım ama babam için bu fark etmez. Babam beni hala küçük bir çocuk gibi görür, hatta miniğim diye sever beni. Akşamları bile zor izin alırım. Gece ve Kuzey' in babası yani Kemal amcam ve Zümrüt yengem çevreden alışmış olacak ki artık bir şey söylemiyorlardı. Ben hiçbir zaman tam olarak özgür bir kız olmadım. Hep bir yerlerde kısıtlandım. Ailemin düşünceleri yüzündendi bunlar da. Tabii ki onları da suçlamıyorum, belki de tek çocuk olduğum için bu kadar önemsiyorlar.

Şimdi izin almak için kararlıyım. Sonuçta 17 yaşındayım, izin vermesi gerekir diye düşünüyorum ama söz konusu babam olunca biraz zorlanacağım kesin. Bu yaşıma kadar hep onların dedikleri oldu, kısıtlanarak yaşadım ama o kadar da şikayetçi değilim, biraz daha rahat yaşamak isterdim sadece. Babam ve annemin yanına oturdum, konuşmaya başladım;

"Babacım bu akşam biraz Kuzey ve Geceyle dışarı çıksak, bildikleri bir yer varmış ben de gitsem olur mu?"

"Saat zaten geç oldu kızım yarın gidersiniz." Dedi, babamın bakışlarından ve ses tonundan itiraz kabul etmediği anlaşılıyordu. Aslında babam bizim bir Gece Kulübüne gideceğimizi anlamış olmalıydı. Çünkü Kuzey ve Gece' yi iyi bilirdi. Bazı olaylara da şahit olduğundan kabul etmeyeceğini belli etti. Ama ben bu sefer kararlıyım. İzini almadan babamı rahat bırakmayacağım. Çünkü gerçekten çok istiyorum. Anneme söyledim. İlk sefer de kabul etmese de ikna olmuştu. Olay babamda bitiyordu.

"Baba ama 17 yaşındayım sonuçta, artık küçük değilim bende gitmek istiyorum hem yalnız da değilim yanımda Gece ve Kuzey' de olacak."

"Hayır dedim Hazal."

Sanırım şimdi kızmaya başladı. Pek hoş şeyler olmayacak gibiydi. Babamda bende inatçıydık, bu özelliklerimiz; ikimizin de kötü yanı.

"Baba özür dilerim ama biz bu akşam için çok hazırlık yaptık. O yüzden çok gitmek istiyorum. Hem annemde onayladı beni."

İşin içine annemi katmasaydım olmazdı. Bu yüzden annem bana kızmış olabilir ama izin almak için tek çarem buydu. Babamın sinirli bakışları annemi bulurken, annemde beni savunmaya çalışıyordu.

"Hazal olmaz dedim. Annen öyle demiş olabilir ama gideceğiniz yerleri ben biliyorum, annen değil. O yüzden yarın öğlen çıkabilirsiniz. Hem saat geç oldu bizde gideceğiz ."

Babam polis olduğu için o ortamlarla ilgili her zaman kötü şeylere şahit oldu. Bu yüzden de korkuyordu. Sanırım bu konuşmanın sonu pek hoş bitmeyeceğe benziyordu ama izini de almak istiyordum.

"Baba ama gerçekten bu yaşıma kadar sözünden çıkmadım. Bir kere izin istiyorum onu da hayır diyorsun. Ben küçük değilim baba, 17 yaşındayım. Hala bunun farkında değilsin. Lütfen artık farkına varır mısın?"