Karanlığın Derinliği

914 6 0
                                    

Her bir yağmur damlası, yeri ıslatırken, çıkardığı sesi dinliyordu. Yağmur'un yavaşlaması ile beraber gözlerini kapatarak derin bir nefes çekti içine. Burnuna dolan toprak kokusu ile yüzüne burukça bir gülümseme yayıldı. Bunu her zaman yapıyordu. Yağmur yağdıktan hemen sonra...  Abisini yanında hissettiriyordu... Gözlerini açıp, parkta oynayan çocukları izlemeye devam etti. Neden buraya geldiğini bilmiyordu. Sadece geliyordu işte.  Kendine itiraf edemese de çocukluğunu hatırlamaya çalışıyordu.  Onun dayanağı abisiydi. Abisi öldükten sonra ailesi tek parça kalamamıştı. Abisinin ölümünden sonra annesi ve babası onu suçlu görmüşler ve taşınmışlardı İstanbul'dan. Zorla sahip olmuştu biri ona. Ama daha sonrasında iyileşmiş, intikamını almıştı o heriften. 

Wattpad Hikaye ÖnerileriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin