"Ya bir kerede ilk aramamda aç"
Tekrar aradım. İkinci de sonuna kadar çaldı ama açan olmadı söylenerek yine aradım.
Umarım bunu açar yoksa onu gördüğüm ilk yerde kıçına ayakkabımı yicek.
"Alo" Açtı şükür
"Nerdesin lan sen?"
"Evdeyim ya uyuyordum. Ne oldu?"
"Bugün buluşucaktık senle nasıl unutup uyursun? Ayrıca saat bir ne uykusu ya? Gece yatağında tepindiler de uyuyamadın mı?"
" Ya ne bilim. Uykum gelmişti yatmıştım"
"Off napayım şimdi? E sana gelim o zaman"
"Tamam gel hadi" kapattı.
Allah'ın odunu.
"Sen yorulma canım yaaa. Ben iki dakikaya giyinip yanında olurum" demiyor.
Abi bula bula bunu mu bulmuşum ben? Homurdanarak yola koyuldum.
Az önce sanki çok yoğunmuş gibi telefonlarını açmayan, işi gücü yatmak olan ve beni her defasında delirten en yakın arkadaşım Alev. Gerçi en son ne zaman öğlen vakitleri uykuda olurdu unuttum.
Bende Asena. Alev'e göre ben daha dışa dönük biriyim. Eğlenmeyi, gülmeyi severim. "Ase" der bana Alev. Nedeni ise Asena ismini uzun bulması. Bana şey demişti ilk tanıştığımızda
"Adın Asena dimi? Off çok uzun ya demeye üşendim. Ase diyim mi ben sana?"
"De" demeden demeye başlamıştı zaten. Bir gün nefes almak çok yorucu diye nefes almayı bırakması kaçınılmaz.
Geldik bizimkinin evine.
Korku filmlerinde kaçık ailenin yerleştiği evin 2. versiyonu gibi. Çok iç karartıcı duruyor. Bunun nedeni belki de ailesidir diye düşünüyorum.
Alevi ailesi 15 yaşındayken terk etmiş. Sonra herkes teker teker bırakmış kızı.
Tabi sadece evinde değil sorun. Alev de uzaktan cenazeci gibi duruyor. Geçmişini bildiğim için böyle görünüyordur belki.
O günleri unutsun diye sürekli saçma sapan konular açarım bende. Öyle ki bir gün "iç çamaşırları neden var?" sorusuyla 1 günümüz geçmişti.
İnanın ne mantığa göre konuştuğumuzu bilmiyorum.
Of hadi bir giriş yapalım şu can ciğer dostumun evine.
Zilini çaldım. Defalarca. Yan evdeki kadın öyle bir baktı ki "lan mal açmıyorsa çalma. Beni de rahatsız etme" der gibiydi.
Kapattı penceresini, perdesini çekti sonra. Kadın çok umrumdaydı sanki. Zili kırmama yakın açıldı kapı.
"Lan bak bu iki old- Ananıııı....."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Günahsız
Jugendliteratur"Doğruyu söyle sen mi öldürdün!?" "Ne? Ne diyorsun sen!?" ... " Ben yapmadım! İnan bana" "Bilmiyorum. Gerçekten neye inanacağımı, ne yapacağımı bilmiyorum"
