Karanlığın ardından gözlerini odasında acan naruto anında yataktan fırlamış....salona inmişti...
"S-sasuke..."ayılmasının uzerinden fazla bir zaman geçmediği için hafif sarsak ve yorgun çıkıyordu sesi...
Uzun koridoru aşmış....sesleri takip ederek herkesin toplandığı odaya....esinin yattıgı odaya gitmişti..
"Böyle bir hatayı nasıl farketmezsiniz..KAC KIŞIYDINIZ ORDA!...BIR ISTIHBARATTAN BAHSEDIYORUZ.."
Itachi bütün gücüyle bağırıyor.......ordunun seckin askerlerini ve bas komutanı en iyi sekilde azarlıyordu..
Fugaku ise sadece ifadesizce duruyor oglunun basında aglayan esini teselli etmeye calışıyordu....
Kapı hafif aralık oldugu icin naruto yu farketmemislerdi...
"S-sasuke..." sesi fısıltı gibi çıkıyordu...
Aralık olan kapıyı daha fazla açtı...ve boylece aile uyelelerinin ve icerde olan bir kac askerin dikkatini cekti..
İceri yavas yavaş girdi.......yatakta uzanan esinin ayak ucuna kadar sakin bir sekilde yürüdü....fakat daha sonra..
"O-o iyi mi?" Gozlerinden yaslar akın ediyordu....itachi ye donmüstü....iyi bir cevap alabileceğini düsundügü tek kişiye..
Fakat kimseden ses gelmiyordu....bu esinin kotü olduğu anlamına mı geliyordu..
Daha sonra askerlere aynı sekilde bu soruyu sordu...kimse neden cevap vermiyordu?
Hıckırıkları kesilmez iken....ruhunu hafifce kaplayan sinirle birlikte askerlere tekrar sordu...
"Cevap vermek sizin yükümlülugünuz!..esime ne oldu o iyi mi dedim size!.." hırcınlasmaya başlayan sesi...kırmızılasan göz hareleri ve kalınlasan yanak çizgileri ile korkulması gereken bir felakete benziyordu
Ağlaması dinmiyordu....fakat siniri de gorulecek seviyeydeydi...
Askerlerden uzun saclı olan-neji- bir adım öne çıkmış başını kaldırmadan konusmustu...
Fugaku....eşini dısarı çıkarmış...itachi'nin de çıkmasinı mırıldanmıstı...
Geriye sadece naruto ve bir kac asker kaldı..
"Kesin olmayan hiçbir cevap...sualime yanıt değil..." ağlayıp savunmasız gorunmesine ragmen...tehtit edebilecek kapasitede olan gozlerini askerlere cevirdi..
"Eğer.....kesin olmayan cevaplarla gelecekseniz...*hıck* r-rütbenize...." derin nefes aldı...
"Hatta hayatınıza veda edin........cekile*hıck* bilirsiniz..." askerler son bir kez naruto'nun onünde eğilip odadan dışarı çıktılar....onlar çıktıktan sonra...odada sadece naruto ve sasuke kalmıstı...
Naruto eşinin başına yürümüş tam karın hizasında diz çökerek yattığı döşeğe tutunmustu....
Gözyasları neden durmuyordu....?
Elleriyle silmeye calışıyordu....ama kendisini hissettiğini sanmıyordu...
Her zamankinden daha acınasıydı....eşini bu sekilde cansız olarak gormek onu acınasılaştırmıstı....
Eşinin çıplak göğüsünr baktı bir süre daha sonra gözlerini karnındaki yaraya çevirdi....dokunmak istiyordu....fakat...eşinin canı yanmaz mıydı..?
Sessizce hıçkırıyordu....eşi duysa...ağladığı icin onu azarlar...sıkı sıkı sarılmaz mıydı?
Elini tutmakla yetindi....ama gözlerindeki parlaklıği görmesi durumu icin daha hoş olurdu...
Sahi........
Bir daha gözlerini görebilecek miydi?
Düşünmesi bile kıyamet getiren bu söylenimle daha da arttı hıçkırıkları....göz yasları.....zaten düsen damlaları saymayı bırakmıştı...
Sasuke'nin elini daha da sıktı.....boynuna yaklaşarak kokladı.....durumu ne ara bu hâle gelmisti?
Onlar....mutluluğu ve güvenceyi tehmin etmemisler miydi?...o zaman esinin bu hâli neydi?
"Çabuk iyileş sasuke.....içinde hos olmayan seyler geçen cümlelerim seninle geçince daha bir bozuluyor.....gözlerini görmek istiyorum...sana sarılmak istiyorum...tenine daha net deysem......sadece......uyanıp bana tsubaki getirmeni istiyorum......sasuke-"
