ថ្នមបេះដូងបង

Ep4: ខ្ញុំសុំទោស ជុងហ្គុក

          នៅតាមផ្លូវត្រឡប់ទៅផ្ទះ ស្រាប់តែបានជួននិងដុងហូ ឈរផ្អែកខ្លួនហ្នឹងដើមឈើ ព្រមជាមួយគ្នីគ្នាគេប៉ុន្មានអ្នកទៀត តាមមើលមិនមែនជាការចៃដន្យទេ ដែលជួបគ្នា អាចជាការតាំងចិត្តមករកច្រើនជាង។

" ទីបំផុត អូនថេយ៍ក៏មកពិតមែន " ដុងហូ ញញឹម ដើរមកពាំផ្លូវរាងតូច។
" ឯងនេះតាម ដូចជាស្រមោលអន្ទរប្រាណ មិនខុស ហើយមានការស្អី? " ជីមីនទាញថេយ៉ុងឲ្យមកឈរក្រោយខ្នងខ្លួន មុននិងបោះ សំដីសួរទៅអ្នកនៅជំពោះមុខ។
" ឯងនេះ ពិតជាគួរឲ្យទើសទាល់ណាស់ ពួកឯងទៅចាប់វាចេញទៅ " ដុងហូ
" នែ! ឯងចង់ធ្វើស្អី? កុំចូលមកណា " ជីមីន ខិនខ្លួនថយក្រោយតិចៗ។ ទោះយ៉ាងណាគ្នាគេច្រើន គេតែម្នាក់មិនអាចឈ្នះនោះទេ។
" ជីមីន! " ថេយ៉ុងអោមដៃអ្នកជាមិត្ត ក្នុងចិត្តកំពុងភ័យខ្លាំងដូចគ្នា។
" រត់! អាយយ លែង " ជីមីនទាញដៃថរយ៉ុង រត់ត្រឡប់ក្រោយវិញ តែគ្នាពួកវាក៏ពាំងជាប់ ហើយចាប់ទាញ់ជីមីនចេញពីថេយ៉ុង ដុងហូ ញញឹមសមចិត្ត ហើយក៏ទាញ់ថេយ៉ុងមក ថ្ងៃនេះមិនរួចខ្លួនទេ។
" លែង! លែងខ្ញុំ ជីមីន! ហ្ហឹកៗ " ថេយ៉ុង
" ថេយ៍! លែងយើងពួកអាឆ្កួត! " ជីមីនខំប្រឹងរើបម្រាស់ តែគ្មានប្រសិទ្ធភាពឡើយ។
" ថ្ងៃនេះមិនរួចខ្លួនទេអូនថេយ៍ ព្រមជាមួយបងតាមសម្រួលទៅ ទើបមិនសូវឈឺខ្លួន " ដុងហូ
" អត់ទេ! ហ្ហឹកហ្ហឺរ លែងខ្ញុំទៅ ខ្ញុំមានគូរដណ្ដឹងរួចហើយ "
" ត្រឹមជាគូរដណ្ដឹង បន្ទាប់ពីថ្ងៃនេះទៅ អូនថេយ៍ក្លាចជារបស់បងហើយ មកនេះ " ដុងហូ អូសថេយ៉ុងមកដល់កន្លែងស្ងាតមួយ មានផ្ទាំងថ្មបាំងជិត ឆ្ងាយពីជីមីនគួរសម ប៉ុន្តែក៏អាចលឺពីសម្លែក។
" អាយយយ! អត់ទេ លែងខ្ញុំ អុក! អូយ " ថេយ៉ុងកន្ត្រាក់ដៃខ្លាំងៗ ព្យាយាមរត់គេចពីការចាប់បង្ខំ តែក៏ត្រូវដុងហូចាប់មកវិញរួច វាយពោះនាយតូចមួយដៃពេញដោយកម្លាំងមនុស្សប្រុស ដែលវាធ្វើឲ្យថេយ៉ុងចុកឆ្អល់ ស្ទើរតែកម្រើកខ្លួនលែងរួច។
" ហ្ហឹក ជួយផង នរណាក៏បាន ជួយខ្ញុំផង " គ្មានកម្លាំនោះទេ សូម្បីតែស្រែករកជំនួយ សឹងតែស្ដាប់មិនលឺទៅហើយ ទឹកភ្នែកស្រក់ ហូរជាច្រើនដំណក់ ពីមុនតែងតែមានជីមីនជួយ មានលោកប៉ាចាំការពារ ចុះពេលនេះ តើមាននរណាដែលអាចមកជួយគេទៅ សំណាងមិនចេះតែមានរហូតនោះទេ។
" អូនថេយ៍ ពិតជាក្រអូប និងស្អាតទាក់ទាញ់ខ្លាំងណាស់ ដឹងទេ? " ដុងហូ អោនទៅស្រង់ខ្លិនក្បែរកញ្ចឹងក សខ្ចី មើលទៅកែវវិការមិនខុសពីមនុស្សរោគចិត្ត។
       " ហ្ហឹក! ចេញ! ចេញទៅ កុំប៉ះពាល់ខ្ញុំ ខ្ញុំរអើមលោកខកលាំងណាស់ " ទោះគ្មានកម្លាំង យ៉ាងណាក៏ព្យាយាមរើ បម្រាស់ពីការចាប់បង្ខំដ៏ កខ្វក់មួយនេះ ដៃទាំងគូរ គួកទ្រូងដុងហូ ឌឹបៗ តែមើលទៅគេដូចជាមិនឈឺស្គៀបអ្វីសោះ។
       " រអើបអញ្ចឹងឬ? " ដុងហូសួរ ឲ្យក៏..