bleak | taekook

5.

bay kim:
jisoo nerede?

jungkook:
bilmiyorum efendim

bay kim:
ne demek bilmiyorum?
sen onun koruması değil misin?

jungkook:
bugün öğleden sonra izinliydim

bay kim:
sen daha geçen gün de izinli değil miydin?
holdinge gömlek getirdiğin gün?
hatta takım elbise de giymemiştin?

jungkook:
mesai saatleri dışında takım
elbise giymiyorum
ve evet
geçen gün de izinliydim

bay kim:
neden bu kadar çok izin alıyorsun?

jungkook:
kontrollerim var

bay kim:
ne kontrolü?

jungkook:
alerji
tarçına olduğu gibi
polene de alerjim var

bay kim:
anladım
kontrollerinde bir sorun var mı?

jungkook:
hayır efendim

bay kim:
peki
jisoo'nun nerede olduğunu öğren
hemen

jungkook:
tamam efendim
görüldü. (19.48)
bayan park'la birlikteymiş (19.54)

bay kim:
roseanne mi?|
demek doğruymuş|
şu an alerjin iyi mi?

jungkook:
evet efendim

bay kim:
hemen jisoo'nun yanına gidebilir misin?

jungkook:
neden?
kötü bir şey mi oldu bay kim?

bay kim:
olmasın diye uğraşıyorum

jungkook:
dejavu|
bayan park
kötü biri mi?

bay kim:
kötü biri mi diye soruyor|
aynen bayan park cız|
boş ver jeon
sen sana dediğimi yap

jungkook:
ama efendim
beni bilgilendirirseniz
daha doğru hareket edebilirim

bay kim:
roseanne pek güvenilir biri değil
onu çevremde istemiyorum
bu yüzden jisoo'nun çevresinde de olmamalı
anlaşıldı mı?

jungkook:
anlaşıldı efendim
hemen hallediyorum

*

Savsak adımlarla bana ayak uydurmaya çalışan Bayan Kim'in kolundan tutarken diğer elimle omzumu açıkta bırakan tişörtümü çekiştirdim. Bay Kim'e son mesajımla birlikte üzerimdekilere dikkat etmeden dışarı fırlamıştım. Neler döndüğünü bilmesem de Bay Kim'in endişesini hissetmiş ve huzursuz olmuştum. Geniş beyaz kapının ziline basıp bakışlarımı sızlanan Bayan Kim'e çevirdim. Sarhoştu ve sarhoş Bayan Kim dünyanın en zor insanı olabilirdi.

"Bıraksana beni Jungkook. Sana kardeşim gibi davranıyorum ama sen o adamın sözünü dinleyip bana kötü davranıyorsun." Kelimeler ağır ve yavan bir şekilde dökülüyordu dudaklarından. Dudaklarını büzmüştü.

"Size kötü davranmıyorum, efendim. Ayakta duramıyorsunuz diye yardımcı olmaya çalışıyorum." Çalışanlardan biri kapıyı araladığında, genç kızın arkasında kollarını göğsünde kavuşturmuş bir şekilde bize bakan Bay Kim'i görmeyi beklemiyordum. Kaşları çatıktı, bir bana bir de Bayan Kim'e bakmış sonra da başıyla içeriyi işaret ederek koridorda yürümeye başlamıştı.

Bana yaslanarak yürüyen Bayan Kim'le ne kadar zor olsa da Bay Kim'i takip ederek geniş salona ulaşmıştık. Üzerindeki açık kahve kumaş pantolonun kırışmasını umursamadan siyah deri koltuğa oturdu. Tekrar kavuşturduğu kollarını saran beyaz tişörtü, kaslarını gözler önüne seriyordu. Bakışlarımı başka yöne çevirmeye çalıştım.

"Jisoo'nun ne yapmaya çalıştığı hakkında bir fikrin var mı, Jeon?" Sorusuyla birlikte dudaklarım şaşkınlıkla aralanmıştı. Bayan Kim de yanımızda olmasına rağmen, sorularını yine bana mı yönetecekti? Bu cidden fazlaydı... Bakışlarımı Bayan Kim'e çevirdiğimde Bay Kim'e odaklandığını fark ettim. Salonu sadece duvar saatinin sesi dolduruyordu.

"Sana bir soru sordum, Jeon."

"Efendim, Bayan Kim'e sormaya ne dersiniz?" İlk defa bu cümleyi kuruyordum. Mesajla iletişime bir şey dememiştim ama yan yanayken de beni aracı olarak kullanmaları deli saçmasıydı.

"Ama ben sana sordum?" Kalın sesi kulaklarımı doldurduğunda ne yapacağımı bilemeyerek Bayan Kim'e döndüm. Neden konuşmuyordu? Neden sadece Bay Kim'e acıyan bakışlar atıyordu?

"Sorunuzun cevabını bilmiyorum, efendim." Bayan Kim az önce içimden geçirdiğim sorularımı bana yutturmak istercesine kolunu silkerek elimden ayrıldı. Siyah saten elbisesi çoktan kırış kırış olmuştu ama bu onun umrunda değil gibiydi. Görüş açısını kapayan saçlarını arkaya atarak. Bay Kim'e doğru adımladı.

"Çocukla uğraşma. Ben buradayım. Ne sormak istiyorsan, direkt bana sor." İlk defa konuşmalarına şahit oluyordum. Şaşkınlığımın üzerine şaşkınlık ekleniyordu resmen ve ben sadece ağzım açık bir şekilde onları izliyordum. Bir yanım bir an önce yanlarından uzaklaşmayı istese de diğer yanım bilinmezliklerle dolu evlilikleriyle ilgili bir ipucu yakalamak gibi bir umuda kapılmıştı.

Evet, evlilikleri hakkında hiçbir şey bilmiyordum ve bu elimi kolumu bağlıyordu. Öğreneceğim en ufak bir bilgi çizeceğim yolu belirleyebilirdi.

"Ne yapacağımı sana soracak değilim." Bay Kim bu zamana kadar gördüğüm en sert ifadelerinden birini takınmıştı. Genel anlamda da sert biriydi ama şu anki hali bir başkaydı. İfadesi size yönelik olmasa bile çekiniyordunuz.

"Yordun be, Taehyung. Şu çocuğu peşimde oyuncak ederek önce onu, sonra da hayatına alarak beni yordun."

"Bunu kabul eden sendin."

"Efendim, isterseniz ben çıkayım."

"Hayır." demişti Bayan Kim, cümlem biter bitmez. "Beni bu adamla yalnız bırakma. Odama gitmek istiyorum." Birbirinden bağımsız cümlelerini sıralayarak bana döndü. Gözleri dolu doluydu. Bana doğru adımlamaya çalıştığında topuklu ayakkabıları yüzünden tökezledi. Refleks olarak ellerim hızlı bir şekilde Bayan Kim'in kollarını tuttuğunda Bay Kim'in gür sesini işitmiştim.

"Soojin! Gel ve Jisoo'yu odasına götür." Sert ifadesinden ödün vermeyen Bay Kim'in cümlesinin ardından, az önce kapıyı açan genç kız içeri girmiş, kollarını tuttuğum Bayan Kim'i benden alarak çıkmıştı salondan.

İpucu bulacağımı düşünen yanım, sadece daha fazla çıkmaz sorulara yönelince kendime kızmıştım. Holdingte olanlardan sonra Bay Kim'le aramızda bir şeyler olacağını düşünen bir aptaldı, o yanım. Bay Kim koltuğundan kalkıp bana doğru adımladığında kendimle savaşıyordum. Bay Kim tuhaf bir evliliği olan tuhaf bir adamdı. Aramızdaki mesafeyi azalttığında refleks olarak bir adım geriledim. Ama o bir adım daha atmış, mesafeyi minimuma indirmişti. Aramızda bir adımlık mesafe anca vardı.

"Gözünü ondan ayırmanı istemiyorum." diyerek uzun ve kemikli parmaklarıyla köprücük kemiğime kadar açılmış olan tişörtümü düzeltti. Muhtemelen Bayan Kim'i tutmaya çalışırken tişörtüm açılmıştı. Bu yakınlığı ve saniyelik de olsa tenimde parmaklarını hissetmeyi hiç beklemiyordum. Adeta nefesimi tutmuştum.

"Anlaşıldı mı, Jeon?"

"Anlaşıldı, efendim."

*

kontrol etmeden atıyorum, bölüm nasıldı?