The PLAYlist

Chapter 13

The Man Who Can't Be Moved

I didn't even know how I slept last night. Nakailang ikot ikot ako sa higaan at sapilitang sinara ang mga mata ko.

The imagine of Bryan in my head was tattooed on my mind. Fuck!

The moment I layed my eyes on him, halos maluwa nanaman ang puso ko sa lakas ng tibok neto. I didn't know hot to feel! Magkahalong kaba, sakit, galit all in one.

After how many years, saka ko lang ulit nakita si Bryan. He looked different. His glasses made him look younger, still with his messy hair never a doubt he always looked good.

Hey! Ayan nanaman, Cassiela ah!

"Saan ka nga ulit mag aapply?" Tanong ni Ate habang naminili kami ng damit na isusuot ko para sa interview.

"Just near my condo.. a few blocks away. Mayroon doon corp that needs engineers for their upcoming projects." sagot habang hinahawi ang mga hanger sa isang rack.

"Uso ngayon ang tweed, you should get one of each color. This looks cute oh!" She lifted a tweeded coat and skirt.

Pinasadahan ko eto ng tingin. "Yeah, I like that.." i smiled.

Kinuhanan ako ni ate ng apat na pairs, different colors. I also picked out spaghetti tops to wear under it. Siguro ay okay lang naman iyon since may coat ako, at siguro naman di ko iyon huhubarin.

I bought a new set of flats to match each one of my outfits but Ate also suggested to buy a few pumps just in case. Para lang may extra ako..

With the help of Ate, choosing which one to buy was made easy. Lahat ng halos kinuha niya ay gusto ko, pasok naman iyon sa taste ko.

"You should buy a new curling iron.. may bago ngayon.. yung uso."

With my long hair, mas bumabagay talaga din sa akin ang pagkukulot ng dulo ng buhok ko bumabagay din kase sa hugis ng mukha ko.

"You're like my living barbie doll, Cassy!" She happily said.

Well totoo naman iyon, lagi sigang giliw na giliw tuwing dinadamitan niya ako.

Isa isa ko nilapag ang paper bag sa kitchen counter matapos ang nakapa habang araw ng shopping.

Inayos ko ang portfolio ko para bukas bago matulog. Ilang araw ko din pinagpuyatan eto.. sana makuha ako.

Mahigpit ang pagkahawak ko ng folder habang inaantay na tawagin ako.

Naka light make up lang ako. A blush pink tweeded coat and skirt na may inner white spaghetti top, i decided to wear flats instead of the heels. Nangangatog kase ang binti ko sa kaba.

"Engr. Rivero?" Pag tawag ng sekretary. "Engr. Avellana is waiting for you now. Pwede ka na po pumasok."

Ano? Sino daw? Nabingi ako!

Hindi ako nakatayo sa upuan ko at nakamaang na tinignan ang secretary. Hell no! No! No! No!

Siguro naman ay hindi lang siya ang Avellana na Engr. sa buong Pilipinas! This is surely not him.

"Engr. Rivero?" pagtatawag muli sa akin ng secretary. Aligaga akong napatayo na ngayon at sunod sunod na napalunok bago siya sinundan papasok.

Mariin kong pinikit ang mata ko habang naglalakad, naka hawak sa folder ko ng mahigpit at nag dadasal na sana ay hindi si Bryan Miguel ang makakaharap ko.

Lord! I have been very good! Baka naman! I cried in my head.

"Good Morning, Engr. Rivero."

Napadilat ako sa boses ng isang lalake.