Cesur ve gözükara bir özel harekâtçı ile cesur ve başarılı bir öğretmenin hikayesi... Tam birbirlerini bulmuşken kader onları ayırdı ve yıllar sonra görev yaptıkları şehirde tekrar karşılaştırdı. İkisinin de kalbinde birbirlerinden başkası hiç olmad...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Penceremin önünde oturmuş, etrafı izliyordum. Akşamın ilk saatleri kendini belli etmeye başlamıştı. Olup bitenleri Lale'ye anlatmıştım. Her ne kadar ısrar etsem de onu iyi olduğuma inandıramamıştım.
Yarın sabah erkenden yola çıkacağını söyledi. Ben iyileşene kadar da yanımdan ayrılmayacakmış. Allah razı olsun vallahi çok merhametli bir kızdır kendisi. Aynı zamanda pamuk şeker gibi bir kız olduğu için gelme de diyemedim.
Gelirken de Lale'yi abisi getirecekmiş. Doğru hatırlıyorsam abisi, Aras'tan bir yaş büyüktü.
Tatillerde Antep'e gidiyorduk ama Lerzan abi ile hiç karşılaşmamıştım. Ara sıra Lale bahsediyordu abisinden. Meğer Lerzan abi arkadaşlarıyla birlikte yurt dışında bir mimarlık projesinde çalıştığı için ayda yılda bir kez geliyormuş Antep'e.
Kapı çalınca, yavaşça oturduğum yerden doğruldum. Yataktan destek alarak ayağa kalktım. Eteğimi ve şalımı düzenleyerek yavaş adımlarla odamdan çıkıp kapıya doğru ilerledim.
Elim kapının koluna gitti ama duyduğum fısıltı sesleri beni biraz yavaşlatmıştı. Bir kadın acele acele bir şeyler anlatıyordu.
Kapıyı yavaşça açarak bir adım geriye gittim. Gelenler Aras ve annesiydi.
Kız yoksa seni istemeye mi geldiler dedi iç sesim. "Hıhı tabi tabi." Diye karşılık verdim.
Aslında ben Aras'ı tek gelir diye düşünmüştüm. Akşama kadar, ne yapacağımı düşünüp durmuştum. Tamam, sevdiğim adamdı Aras sonuçta ama henüz helalim değildi. İster istemez biraz çekiniyordum. Tamam seviyoruz şeyapıyoruz ama şimdi tek de kalınmazdı yani.
Sağ omuzumdaki meleğin beni onaylamasıyla beraber düşüncelerimin doğruluğunu fark ettim.
Annesinin de gelmesi daha uygun olmuştu. Yüzüme sıcak bir tebessüm yerleştirerek onları karşıladım. Canım kaynanam ile daha çok canım oğlu gelmişti ne de olsa.
"Hoş geldiniz." Dedim hanımefendi bir şekilde tebessüm ederek.
Benim gülümsememe karşılık olarak, Gülnur teyzenin yüzünde de bir tebessüm belirdi. İkinci anam oluyordu kendileri.
Ama Aras çok farklı bakıyordu. Yüzündeki ifadenin neden bana garip geldiğini anlamaya çalıştım bir süre. Bakarken dalıp gidiyordu sanki. Sanırım biraz fazla aşık olmuştu bana.
"Hoş bulduk güzel kızım." Dedi Gülnur anacığım. Çok şükür ki kadın şeker gibiydi.
"Buyrun, içeriye geçelim." Dedim. Gülnur teyzeye oturma odasını işaret ederken Aras'a döndüm. Hâlâ dışarıda bekliyordu.
"Sen de hoş geldin." Dedim gülümseyerek. Ellerinde birsürü poşet vardı.
